Steven Bergwijn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Steven Bergwijn
Bergwijn bij Ajax in 2023
Persoonlijke informatie
Volledige naam Steven Charles Bergwijn
Geboortedatum 8 oktober 1997
Geboorteplaats Amsterdam, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 178 cm
Been Rechts
Positie Linksbuiten, Rechtsbuiten
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland Ajax
Rugnummer 7[1]
Contract tot 30 juni 2027[2]
Jeugd
2002–2005
2005–2011
2011–2014
Vlag van Nederland ASC Waterwijk
Vlag van Nederland Ajax
Vlag van Nederland PSV
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2014–2017
2014–2020
2020–2022
2022–
Vlag van Nederland Jong PSV
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Vlag van Nederland Ajax
31(14)
112(29)
60(7)
47(19)
Interlands **
2014
2015
2014–2016
2016
2016–2018
2018–
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –18
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
12(8)
1(0)
16(8)
4(2)
10(3)
32(8)

* Bijgewerkt op 31 januari 2024
** Bijgewerkt op 31 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Steven Bergwijn (Amsterdam, 8 oktober 1997) is een Nederlandse voetballer die doorgaans als linksbuiten speelt. Hij tekende in juli 2022 een contract tot medio 2027 bij Ajax, dat circa 31,25 miljoen euro voor hem betaalde aan Tottenham Hotspur.[2] Bergwijn debuteerde in 2018 in het Nederlands voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

PSV[bewerken | brontekst bewerken]

Bergwijn met PSV in 2017

Bergwijn begon met voetballen bij ASC Waterwijk. Vandaaruit werd hij opgenomen in de jeugdopleiding van Ajax, die hij in 2011 verruilde voor die van PSV. Bergwijn debuteerde op 9 augustus 2014 in het betaald voetbal toen hij het met Jong PSV opnam tegen Achilles '29, een met 2–0 gewonnen wedstrijd in de Eerste divisie. Hij viel die dag in de tweede helft in.[3] Hij maakte op 24 oktober 2014 zijn eerste goal in het betaald voetbal. Hij zorgde die dag in de 84ste minuut voor de 1–1 voor Jong PSV in een competitiewedstrijd uit bij Jong Ajax, tevens de eindstand.

Bergwijn debuteerde op 29 oktober 2014 in het eerste elftal van PSV. Tijdens een wedstrijd om de KNVB beker uit bij Almere City, viel hij in de 81ste minuut in. Vijf minuten later gaf hij met een steekbal de assist waarmee Georginio Wijnaldum de 1–5 binnenschoot, tevens de eindstand. Bergwijns competitiedebuut in de hoofdmacht van PSV volgde op zondag 10 mei 2015. Hij viel die dag in de 79ste minuut in tijdens een thuiswedstrijd tegen Heracles Almelo.

Na de winterstop van het seizoen 2014/15 hevelde PSV Bergwijn over van de A-junioren naar de hoofdselectie, als gevolg van een blessure aan een kruisband van Jozefzoon.[4] In augustus 2015 werd hij definitief lid van de selectie van het eerste elftal.[5] Twee maanden later verlengde hij zijn contract bij PSV tot medio 2020.[6] Bergwijn debuteerde op 8 december 2015 in de UEFA Champions League. Tijdens een door PSV met 2–1 gewonnen thuiswedstrijd tegen CSKA Moskou verving hij die dag in de 85ste minuut Gastón Pereiro. Diezelfde minuut raakte hij een bal met zijn borst die hierdoor zo uitkwam bij Davy Pröpper dat die het winnende doelpunt kon inschieten.

Bergwijn werd op 8 mei 2016 voor de tweede keer op rij landskampioen met PSV. De club begon aan de laatste speelronde van het seizoen met evenveel punten als Ajax, maar met een doelsaldo dat zes doelpunten minder was. PSV won die dag vervolgens met 1–3 uit bij PEC Zwolle, terwijl Ajax uit bij De Graafschap met 1–1 gelijkspeelde. Hij deed zelf vijf competitiewedstrijden mee dit seizoen. Bergwijn verlengde in juli 2016 opnieuw zijn contract bij PSV, deze keer tot medio 2021.[7] Hij begon op 6 augustus 2016 voor het eerst een competitiewedstrijd in de basis, uit tegen FC Utrecht. Veertien dagen later maakte Bergwijn voor het eerst een officieel doelpunt voor het eerste team van PSV. Die dag schoot hij in de 89e minuut de 0–4 binnen tijdens een met diezelfde cijfers gewonnen competitiewedstrijd uit bij PEC Zwolle.

Bergwijn groeide in het seizoen 2017/18 uit tot basisspeler bij PSV, als linksbuiten. Hij werd dat jaar voor de derde keer landskampioen met de club. In de met 3–0 gewonnen kampioenswedstrijd thuis tegen Ajax schoot hij zelf het laatste doelpunt binnen. Hij scoorde dat seizoen ook onder meer uit tegen Feyenoord (1–3 winst) en allebei de doelpunten tijdens een 1–2 overwinning uit bij Sparta Rotterdam. Hij bleef ook basisspeler onder Mark van Bommel, die in juni 2018 Phillip Cocu opvolgde als coach van PSV. Met veertien doelpunten en twaalf assists in de competitie gedurende het seizoen 2018/19, verdubbelde hij dat jaar allebei zijn statistieken op dat vlak bijna. Ook scoorde hij voor het eerst in Europees verband, op 29 augustus 2018 tijdens een met 3–0 gewonnen wedstrijd in de voorronde van de UEFA Champions League, thuis tegen BATE Borisov. Na het vertrek van Luuk de Jong gebruikte Van Bommel Bergwijn in het seizoen 2019/20 vaker centraal in de aanval, in plaats van vanaf de vleugel.

Tottenham Hotspur[bewerken | brontekst bewerken]

Bergwijn tekende in januari 2020 een contract tot medio 2025 bij Tottenham Hotspur, dat € 30 miljoen voor hem betaalde aan PSV. Dit kon nog verder oplopen door bonussen.[8] Hij maakte op 2 februari 2020 zijn debuut voor de Engelse club, in een met 2–0 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen Manchester City. Coach José Mourinho gaf hem meteen een basisplaats. Bergwijn maakte in de 63e minuut het openingsdoelpunt. Hij behield zijn basisplaats ook in de volgende wedstrijden. Bergwijn liep op 7 maart 2020 in een competitiewedstrijd uit bij Burnley een enkelblessure op.[9]

In seizoen 2020/21 scoorde Bergwijn lange tijd niet en kreeg hij vanaf februari minder speeltijd. Pas op 19 mei scoorde hij zijn eerste goal in de competitie. In seizoen 2021/22 had hij vooral een rol als invaller.

Ajax[bewerken | brontekst bewerken]

Op 8 juli 2022 tekende Bergwijn een vijfjarig contract bij Ajax, dat circa € 31,25 miljoen voor hem betaalde aan Tottenham Hotspur.[2] Hiermee werd hij de duurste Eredivisie-aankoop aller tijden.[10] Op 31 juli 2022 maakte hij zijn debuut voor Ajax, in de wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal tegen zijn oude club PSV. Alfred Schreuder gaf hem direct een basisplaats en Bergwijn beloonde dit door in de vijftiende minuut het openingsdoelpunt te maken. De wedstrijd werd uiteindelijk verloren met 3–5, waardoor hij naast zijn eerste prijs greep met Ajax.[11] Twee weken later op 14 augustus 2022 scoorde Bergwijn zijn eerste hattrick in de Eredivisie in de wedstrijd tegen FC Groningen.[12] In eerste instantie verdrong Bergwijn Dusan Tadic van de linksbuitenpositie naar de rechtsbuitenpositie, maar later speelde Bergwijn - tegen zijn zin -[13] soms ook rechtsbuiten en Tadic weer linksbuiten. Na een goede start raakte hij geruime tijd uit vorm.

Aan het begin van seizoen 2023/24 werd hij de nieuwe aanvoerder van Ajax. Verlost van de concurrentie van Dusan Tadic speelde hij op zijn favoriete linksbuitenpositie.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2014/15 Jong PSV Vlag van Nederland Eerste divisie 7 3 0 0 7 3
2015/16 20 9 0 0 20 9
2016/17 4 2 0 0 4 2
Totaal 31 14 0 0 31 14

Bijgewerkt t/m 17 april 2017.

Senioren[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2014/15 PSV Vlag van Nederland Eredivisie 1 0 1 0 0 0 0 0 2 0
2015/16 5 0 2 0 1 0 0 0 8 0
2016/17 25 2 2 0 6 0 0 0 33 2
2017/18 32 8 2 0 2 0 0 0 36 8
2018/19 33 14 0 0 7 1 1 0 41 15
2019/20 16 5 2 0 10 1 1 0 29 6
Clubtotaal 112 29 9 0 26 2 2 0 149 31
2019/20 Tottenham Hotspur Vlag van Engeland Premier League 14 3 1 0 1 0 0 0 16 3
2020/21 21 1 3 0 11 0 0 0 35 1
2021/22 25 3 4 1 3 0 0 0 32 4
Clubtotaal 60 7 7 1 15 0 0 0 83 8
2022/23 Ajax Vlag van Nederland Eredivisie 32 12 4 1 8 2 1 1 45 16
2023/24 15 7 0 0 7 1 0 0 22 8
Clubtotaal 47 19 4 1 15 3 1 1 67 24
Totaal 219 55 21 2 56 5 3 1 299 63

Bijgewerkt t/m 31 januari 2024.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Bergwijn speelde vijftien wedstrijden voor Nederland –17 waarin hij acht keer scoorde. Hij debuteerde op 5 september 2014 in Nederland –19. Daarmee nam hij in juli 2016 deel aan het EK –19. Bergwijn scoorde hierop twee keer in de met 3–1 gewonnen wedstrijd tegen Kroatië –19. Doordat zijn ploeggenoten en hij daarna verloren van zowel Engeland –19 als de latere toernooiwinnaar Frankrijk –19, plaatsten ze zich niet voor de halve finale. Bergwijn debuteerde op 6 oktober 2016 in Jong Oranje. Hij viel die dag in de 58e minuut in voor Vincent Vermeij tijdens een kwalificatiewedstrijd voor het EK –21 in 2017, thuis tegen Jong Turkije (0–0). Bergwijn scoorde vijf dagen later twee keer tijdens de met 1–4 gewonnen afsluitende kwalificatiewedstrijd uit tegen Jong Cyprus. Jong Oranje eindigde als tweede in de poule en plaatste zich daarmee niet voor het eindtoernooi.

Bergwijn debuteerde op 13 oktober 2018 in het Nederlands voetbalelftal. Hij was die dag basisspeler tijdens een met 3–0 gewonnen interland tegen Duitsland in het kader van de UEFA Nations League. Hij speelde ook het vervolg van dit toernooi, tegen Frankrijk, Engeland en in de finale tegen Portugal.

Bergwijn kreeg in 2019 speeltijd in vier van de acht kwalificatiewedstrijden voor het EK 2020. Op 4 september 2020 scoorde hij zijn eerste interlanddoelpunt voor Oranje tegen Polen tijdens een 1–0 gewonnen wedstrijd in de Nations League. Doordat Bergwijn in de eerste helft van 2021 weinig speeltijd kreeg bij zijn club, werd hij niet geselecteerd voor het in 2021 gespeelde EK.

In de eerste helft van 2022 was hij, ondanks zijn reserverol bij zijn club, wel belangrijk voor het Nederlands elftal.[14] In november 2022 werd bekend dat hij behoorde tot de selectie voor het WK 2022. In de twee eerste wedstrijden van dit WK stond hij zonder veel succes in de basis, waarna hij tijdens de derde en vierde wedstrijd buiten het elftal bleef. In de kwartfinale tegen Argentinië keerde hij terug in de basis.

Interlands van Steven Bergwijn voor Vlag van Nederland Nederland
Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Goals
Als speler van Vlag van Nederland PSV
1. 13 oktober 2018 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 3 – 0 UEFA Nations League 2018/19
2. 16 oktober 2018 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
3. 16 november 2018 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 UEFA Nations League 2018/19
4. 21 maart 2019 Vlag van Nederland NederlandWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 0 Kwalificatie EK 2020
5. 24 maart 2019 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 2 – 3
6. 6 juni 2019 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 3 – 1 UEFA Nations League 2018/19
7. 9 juni 2019 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 1 – 0
8. 10 oktober 2019 Vlag van Nederland NederlandNoord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 3 – 1 Kwalificatie EK 2020
9. 13 oktober 2019 Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandNederland Vlag van Nederland 1 – 2
Als speler van Vlag van Engeland Tottenham Hotspur 6
10. 4 september 2020 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 1 – 0 UEFA Nations League 2020/21 Goal 61'
11. 7 september 2020 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 0 – 1
12. 27 maart 2021 Vlag van Nederland NederlandLetland Vlag van Letland 2 – 0 Kwalificatie WK 2022
13. 4 september 2021 Vlag van Nederland NederlandMontenegro Vlag van Montenegro 4 – 0
14. 7 september 2021 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 6 – 1
15. 13 november 2021 Vlag van Montenegro MontenegroNederland Vlag van Nederland 2 – 2
16. 16 november 2021 Vlag van Nederland NederlandNoorwegen Vlag van Noorwegen 2 – 0 Goal 85'
17. 26 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDenemarken Vlag van Denemarken 4 – 2 Vriendschappelijk Goal 16' Goal 71'
18. 29 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 1 Goal 68'
19. 3 juni 2022 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 4 UEFA Nations League 2022/23 Goal 40'
20. 8 juni 2022 Vlag van Wales WalesNederland Vlag van Nederland 1 – 2
21. 11 juni 2022 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 2 – 2
22. 14 juni 2022 Vlag van Nederland NederlandWales Vlag van Wales 3 – 2
Als speler van Vlag van Nederland Ajax 2
23. 22 september 2022 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 0 – 2 UEFA Nations League 2022/23 Goal 60'
24. 25 september 2022 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 0
25. 21 november 2022 Vlag van Senegal SenegalNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Groepsfase WK 2022
26. 25 november 2022 Vlag van Nederland NederlandEcuador Vlag van Ecuador 1 – 1
27. 3 december 2022 Vlag van Nederland NederlandVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 3 – 1 Achtste finale WK 2022
28. 9 december 2022 Vlag van Nederland NederlandArgentinië Vlag van Argentinië 2-2 (3-4) Kwartfinale WK 2022
29. 14 juni 2023 Vlag van Nederland NederlandKroatië Vlag van Kroatië 2 – 4 UEFA Nations League 2022/23
30. 18 juni 2023 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 2 – 3 Goal 68'
31. 13 oktober 2023 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 Kwalificatie EK 2024
32. 16 oktober 2023 Vlag van Griekenland GriekenlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Vlag van Nederland PSV
Johan Cruijff Schaal 2x 2015, 2016
Eredivisie 3x 2014/15, 2015/16, 2017/18
Competitie Winnaar Tweede Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland onder 17
UEFA EK onder 17 - - 1x Zilver 2014 - -
Vlag van Nederland Nederland
UEFA Nations League - - 1x Zilver 2018/19 - -
Individueel
Prijs Aantal Jaren
Internationaal
UEFA EK –17 Gouden Bal 1x 2014

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]