Storm de Grave

Storm de Grave is de naam van een Nederlandse familie die in het Nederland's Patriciaat werd opgenomen en waarvan een lid werd verheven in de Nederlandse adel.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De stamreeks begint met Aert Jansz. Storm, waarschijnlijk geboren in 1536 en vermeld als schepen van Kruiningen in 1584. Zijn nazaat Salomon (circa 1667-1722) trad in dienst van de Vereenigde Oostindische Compagnie. Diens kleinzoon, Esaias (1731-1769) was de eerste die de naam Storm de Grave aannam en in militaire dienst trad. Het was een kleinzoon van de laatste, Carel Willem Johan (1792-1878) die in 1852 werd verheven in de Nederlandse adel. Met diens kleinzoon Frederik (1862-1907) stierf de adellijke tak uit.

De familie werd in 1917 opgenomen in het Nederland's Patriciaat.

Enkele telgen[bewerken | brontekst bewerken]

Salomon Storm (circa 1667-1722), trad in 1683 in dienst van de VOC, lid Raad van justitie te Batavia, gouverneur van Banda

Martinus Storm (1698-1746), secretaris van de Indische regeering 1729, gouverneur van Ternate; trouwde in 1726 met Jacoba Elisabeth Dubbeldecop (1710-[1742]), dochter van Jacob Willem Dubbeldecop en Elisabeth de Grave
- Esaias Storm (de Grave; door hem toegevoegd in 1768) (1731-1769), luitenant-kolonel
  - Adriaan Willem Storm de Grave (1763-1817), luitenant-generaal infanterie, Ridder in de Orde van de Unie, Ridder in de Orde van de Reünie
    - Anthonie Johan Pieter Storm de Grave (1788-1864), kolonel der infanterie, militiecommissaris
      - Emile Guillaume Charles Corneille Storm de Grave (1817-1890), luitenant-kolonel der infanterie
        Antoine Iman Storm Grave (1856-1910), 1e luitenant der cavalerie
        
        Albert Emile Storm de Grave (1885-1954), 1e luitenant vrijwillig automobielcorps
      - Iman Willem Storm de Grave (185?-1901), 1e luitenant grenadiers en jagers
    - jhr. Carel Willem Johan Storm de Grave (1792-1878), luitenant-generaal, Ridder in de Militaire Willems-Orde, Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Grootkruis in de Orde van de Eikenkroon
      - jhr. Willem Isac Adriaan Storm de Grave (1822-1893), generaal-majoor, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Ridder 3e klasse in de Huisorde van de Gouden Leeuw van Nassau
        jhr. Frederik Storm de Grave (1862-1907), laatste telg van de adellijke tak Storm de Grave
    - Cornelis Marinus Storm de Grave (1794-1871), kolonel der cavalerie, Ridder in de Militaire Willems-Orde
      - Marie Céline Cornelie Henriette Storm de Grave (1836-1922); trouwde in 1858 met Edouard van Wickevoort Crommelin (1833-1891), majoor der cavalerie
      - Emma Antoinette Isaure Storm de Grave (1841-1933); trouwde in 1874 met Alexis Pierre Joseph Bricou (1825-1877), koopman van sponsen en zeemlappen^[1] te Brussel en dan te Schaarbeek, weduwnaar van Hermanna / Hermanie Koch^[2] en van Gesina Cornelia van Duura^[3] (1834/1835-1867)^[4]
        Jeanne Céline Emma Bricou (1875-1926), schrijfster en volgens Marguerite Yourcenar de grote liefde van haar vader en model voor Madame de Reval in Quoi? L'Eternité, vriendin en mede-pensionaris in Brussel van de moeder van Yourcenar, jkvr. Fernande de Cartier de Marchienne (1872-1903);^[5] trouwde in 1902 in 's-Gravenhage met Conrad Adalbert Egon baron von Vietinghoff (1870-1957), pianist
        Egon Arnold Alexis baron von Vietinghoff (1903-1994), kunstschilder
      - Willem Adriaan Storm de Grave (1848-1883), 1e luitenant der cavalerie
        Albert Paul Marin Adrien Storm de Grave (1878-1952), 1e luitenant der cavalerie, laatstelijk ritmeester
        Willem Adriaan Storm de Grave (1911-1991), ritmeester; trouwde in 1941 met jkvr. Dorothea van Reenen (1916-2006), laatste telg van de adellijke tak van het geslacht Van Reenen

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Nederland's Patriciaat 8 (1917), p. 379-383.
Nederland's Adelsboek 94 (2009), p. 113-119.
Genealogisches Handbuch des Adels 110 (1996), p. 401 (von Vietinghoff).

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

A.W. Storm de Grave (1763-1817)
E.G.C. Storm de Grave (1817-1890)
W.I. Storm de Grave (1822-1893)
W.A. Storm de Grave (1848-1883)
A.I. Storm de Grave in 1879 (1856-1910)
A.P.A.M. Storm de Grave in 1898 (1878-1952)
A.E. Storm de Grave (1885-1954)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ H. Tarlier, Almanach du commerce et de l'industrie, Brussel, 1857, blz. 11 : "Bricou-Koch (A.) négociant en éponges et peaux de chamois. Nouveau Marché aux Grains, 9" ; Listes électorales de Schaerbeek, année 1868, Schaerbeek, imprimerie de H. Vandenhoute, rue de la Poste, 166, blz. 6-7 : "Bricou (Alexis-Pierre-Joseph), négociant, rue du Progrès, 121, né en 1824, à Bruxelles". Al de biografen van Marguerite Yourcenar maken van hem een architekt, zo, volgens Michèle Goslar, Yourcenar. Biographie, Bruxelles, 1998, blz. 78 : "Son mari, architecte, a alors cinquante et un ans". De eerste gepubliceerde gegevens die vanaf 1959 de oorsprong van deze verkeerde inlichtingen schijnen te zijn, zijn niets anders dan het Genealogisches Handbuch des Adels : Hans Friedrich von Ehrenkrook, Genealogisches Handbuch des Adels, C. A. Starke, vol. 21, 1959, blz. 459 : "Conrad Adalbert Egon Baron v. Vietinghoff, * Salisburg 17. 12. 1870, + Zürich 11. 1. 1957 ; x den Haag 17.4.1902 Jeanne Bricou, * Schaerbeek b. Brüssel 31.12.1875, + Pully b. Lausanne 15.6.1926, T(ochter) d(es) Architekten Alexis B(ricou) in Brüssel und der Emma Storm de Grave". Misschien verwarring met "P. Bricou, architecte à Bruxelles" wiens naam is te vinden in 1827 in de lijst van abonnees van het boek van Pierre-Jacques Goetghebuer, Choix des monumens, édifices et maisons les plus remarquables du royaume des Pays-Bas, Gent, 1827, blz. II. blz. II..
↑ Getrouwd te Brussel, 1 oktober 1850, zie: Algemeen handelsblad, 2 oktober 1850.
↑ Getrouwd als weduwnaar van Hermanie Koch, Brussel, 13 september 1855, zie: Nieuwe Rotterdamsche courant, 15 september 1855.
↑ Overleden na een langdurig ziekbed te Brussel, 3 augustus 1867, zie: Nieuwe Rotterdamsche courant, 6 augustus 1867.
↑ Josyane Savigneau, Marguerite Yourcenar. De regie van een leven. Amsterdam, 1991, p. 38-42. Fernande de Cartier (1872-1903), trouwde in november 1900 met de 47-jarige Michel Cleenewerck de Crayencour. Fernande had een zuster Zoé de Cartier, geboren op 13 juni 1862 (overleden 15 juni 1904), echtgenote van Hubert Delvaux, een afstammeling van de beroemde beeldhouwer Laurent Delvaux. Te lezen : Raymond Delvaux, Flor De Smedt, Felix Meurisse, Frans J. Van Droogenbroek, Asse. Het Kasteel van Walfergem, Asse, Koninklijke Heemkring Ascania, 2007, p. 578 : "Fernande was de meter van de jongste zoon van Zoé, Louis Delvaux, vader van Georges, Jean en Raymond. Het overlijden van Fernande in het kinderbed, zoals dat ook gebeurd was met hun moeder Mathilde Troye in 1873 en met hun grootmoeder Flore Drion in 1831, moet de wankele gezondheid van Zoé Delvaux-de Cartier gevoelig ondermijnd hebben, want zij stierf nog geen jaar later in juni 1904. Ze was toen slechts 42 jaar oud. Van februari 1972 tot eind 1973 heeft Raymond Delvaux een briefwisseling gevoerd met Marguerite Yourcenar en haar verschillende inlichtingen en foto's bezorgd om deze te verwerken in haar boek Souvenirs pieux, een historische roman die handelt over haar moederlijke familie." Raymond Delvaux, kleinzoon van Zoé de Cartier, was de voornaamste zegsman van Marguerite Yourcenar voor het schrijven van Souvenirs pieux.

[1] H. Tarlier, Almanach du commerce et de l'industrie, Brussel, 1857, blz. 11 : "Bricou-Koch (A.) négociant en éponges et peaux de chamois. Nouveau Marché aux Grains, 9" ; Listes électorales de Schaerbeek, année 1868, Schaerbeek, imprimerie de H. Vandenhoute, rue de la Poste, 166, blz. 6-7 : "Bricou (Alexis-Pierre-Joseph), négociant, rue du Progrès, 121, né en 1824, à Bruxelles". Al de biografen van Marguerite Yourcenar maken van hem een architekt, zo, volgens Michèle Goslar, Yourcenar. Biographie, Bruxelles, 1998, blz. 78 : "Son mari, architecte, a alors cinquante et un ans". De eerste gepubliceerde gegevens die vanaf 1959 de oorsprong van deze verkeerde inlichtingen schijnen te zijn, zijn niets anders dan het Genealogisches Handbuch des Adels : Hans Friedrich von Ehrenkrook, Genealogisches Handbuch des Adels, C. A. Starke, vol. 21, 1959, blz. 459 : "Conrad Adalbert Egon Baron v. Vietinghoff, * Salisburg 17. 12. 1870, + Zürich 11. 1. 1957 ; x den Haag 17.4.1902 Jeanne Bricou, * Schaerbeek b. Brüssel 31.12.1875, + Pully b. Lausanne 15.6.1926, T(ochter) d(es) Architekten Alexis B(ricou) in Brüssel und der Emma Storm de Grave". Misschien verwarring met "P. Bricou, architecte à Bruxelles" wiens naam is te vinden in 1827 in de lijst van abonnees van het boek van Pierre-Jacques Goetghebuer, Choix des monumens, édifices et maisons les plus remarquables du royaume des Pays-Bas, Gent, 1827, blz. II. blz. II..

[2] Getrouwd te Brussel, 1 oktober 1850, zie: Algemeen handelsblad, 2 oktober 1850.

[3] Getrouwd als weduwnaar van Hermanie Koch, Brussel, 13 september 1855, zie: Nieuwe Rotterdamsche courant, 15 september 1855.

[4] Overleden na een langdurig ziekbed te Brussel, 3 augustus 1867, zie: Nieuwe Rotterdamsche courant, 6 augustus 1867.

[5] Josyane Savigneau, Marguerite Yourcenar. De regie van een leven. Amsterdam, 1991, p. 38-42. Fernande de Cartier (1872-1903), trouwde in november 1900 met de 47-jarige Michel Cleenewerck de Crayencour. Fernande had een zuster Zoé de Cartier, geboren op 13 juni 1862 (overleden 15 juni 1904), echtgenote van Hubert Delvaux, een afstammeling van de beroemde beeldhouwer Laurent Delvaux. Te lezen : Raymond Delvaux, Flor De Smedt, Felix Meurisse, Frans J. Van Droogenbroek, Asse. Het Kasteel van Walfergem, Asse, Koninklijke Heemkring Ascania, 2007, p. 578 : "Fernande was de meter van de jongste zoon van Zoé, Louis Delvaux, vader van Georges, Jean en Raymond. Het overlijden van Fernande in het kinderbed, zoals dat ook gebeurd was met hun moeder Mathilde Troye in 1873 en met hun grootmoeder Flore Drion in 1831, moet de wankele gezondheid van Zoé Delvaux-de Cartier gevoelig ondermijnd hebben, want zij stierf nog geen jaar later in juni 1904. Ze was toen slechts 42 jaar oud. Van februari 1972 tot eind 1973 heeft Raymond Delvaux een briefwisseling gevoerd met Marguerite Yourcenar en haar verschillende inlichtingen en foto's bezorgd om deze te verwerken in haar boek Souvenirs pieux, een historische roman die handelt over haar moederlijke familie." Raymond Delvaux, kleinzoon van Zoé de Cartier, was de voornaamste zegsman van Marguerite Yourcenar voor het schrijven van Souvenirs pieux.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]