Strade Bianche 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Italië Strade Bianche 2014
8e editie
Datum 8 maart 2014
Startplaats San Gimignano
Finishplaats Siena
Totale afstand 197 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van Polen Michał Kwiatkowski
Tweede Vlag van Slowakije Peter Sagan
Derde Vlag van Spanje Alejandro Valverde
Navigatie
← Strade Bianche 2013     Strade Bianche 2015 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 8e editie van de wielerwedstrijd Strade Bianche werd gehouden op 8 maart 2014. De start was in San Gimignano, de finish in Siena. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI Europe Tour 2014, in de categorie 1.1. De winnaar van 2013 was de Italiaan Moreno Moser. Deze editie werd gewonnen door de Poolse kampioen Michał Kwiatkowski.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

WorldTour ProContinentaal
Vlag van Italië Cannondale Vlag van Italië Androni Giocattoli
Vlag van Italië Lampre-Merida Vlag van Italië Bardiani CSF
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Italië Yellow Fluo
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Nederland Giant-Shimano Vlag van Zwitserland IAM Cycling
Vlag van Rusland Katjoesja Vlag van Zuid-Afrika MTN-Qhubeka
Vlag van Spanje Movistar Vlag van Verenigde Staten Unitedhealthcare
Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo
Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing

Startlijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Italië Cannondale
Vlag van Italië Androni Giocattoli
Vlag van Kazachstan Astana
Vlag van Italië Bardiani CSF
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team
Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Zwitserland IAM Cycling
Vlag van Italië Lampre-Merida
Vlag van Spanje Team Movistar
Vlag van Zuid-Afrika MTN-Qhubeka
Vlag van België Omega Pharma-Quick-Step
Vlag van Nederland Giant-Shimano
Vlag van Rusland Katjoesja
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo
Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing
Vlag van Verenigde Staten Unitedhealthcare
Vlag van Italië Yellow Fluo

Vooraf[bewerken | brontekst bewerken]

Peter Sagan is dit jaar de te kloppen man op de Toscaanse grintwegen. Hij zal worden bijgestaan door zijn luitenant, Moreno Moser, tevens de winnaar van de vorige editie. Ook Fabian Cancellara hoopt dit jaar zijn eerste klassieker te winnen. Alejandro Valverde bewees in de Ruta del Sol en de Ronde van Murcia dat hij over een goede vorm beschikt, evenals Michał Kwiatkowski, Filippo Pozzato en Diego Ulissi. Ian Stannard hoopt de lijn van de Omloop Het Nieuwsblad door te trekken. Schaduwfavorieten zijn Simone Ponzi, Roman Kreuziger en Franco Pellizotti, maar op de lastige grintwegen is werkelijk alles mogelijk.

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

In het begin van de wedstrijd vormde er zich een kopgroep van vier Italianen: Angelo Pagani, Davide Frattini, Marco Frapporti en Andrea Fedi. Hun voorsprong liep uit tot tien minuten. Door mechanische pech moest Andrea Fedi de kopgroep laten gaan, en op de vijfde grindstrook begon het peloton de voorsprong van de koplopers in te korten. Pagani voelde de hete adem van het peloton, en koos alleen het hazenpad, maar kwam ten val op een grindstrook. Diego Rosa versnelde op dat moment vanuit het peloton en reed in zijn eentje naar de stervende Pagani toe, maar ook hij kwam ten val en het peloton naderde. Op de laatste zandstrook kwam alles samen en vormde zich een nieuwe kopgroep. Cannondale is vertegenwoordigd door favoriet Sagan, die het in zijn eentje moest opnemen tegen vijf Omega Pharma-Quick Step-renners: Kwiatkowski, Gołaś, Trentin, Poels en Urán. De andere renners in de kopgroep waren: Pellizotti, Cunego, Ulissi, Barguil, Dumoulin, Geschke, Preidler, Vicioso, Puccio, Stannard, Bennati, Juul-Jensen, Kreuziger, Cancellara, Valverde en Amador. Trentin demarreerde voor achtste grindstrook, maar werd teruggehaald. Direct na deze grindstrook ging Sagan zijn kans, hij kreeg de Poolse kampioen Kwiatkowski mee. Zij bouwden hun voorsprong geleidelijk aan uit op de laatste twee grindstroken. In de achtervolgende groep probeerde Valverde nog iets te forceren, maar tevergeefs. De twee koplopers reden met voldoende voorsprong het oude stadscentrum van Siena binnen, en in de lastige straatjes bergop viel Sagan stil, en schonk Kwiatkowski OPQS alweer een zege.

Rituitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Strade Bianche 2014
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Polen Michał Kwiatkowski Vlag van België Omega Pharma-Quick Step 5u20'33"
2 Vlag van Slowakije Peter Sagan Vlag van Italië Cannondale + 19"
3 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar + 36"
4 Vlag van Italië Damiano Cunego Vlag van Italië Lampre-Merida + 40"
5 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo z.t.
6 Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara Vlag van Verenigde Staten Trek Factory Racing + 59"
7 Vlag van Australië Cadel Evans Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team + 1' 44"
8 Vlag van Frankrijk Warren Barguil Vlag van Nederland Giant-Shimano + 2' 02"
9 Vlag van Nederland Wout Poels Vlag van België Omega Pharma-Quick Step + 2' 11"
10 Vlag van Duitsland Simon Geschke Vlag van Nederland Giant-Shimano + 2' 51"
11 Vlag van Italië Salvatore Puccio Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling z.t.
12 Vlag van Nederland Tom Dumoulin Vlag van Nederland Giant-Shimano z.t.
13 Vlag van Italië Matteo Trentin Vlag van België Omega Pharma-Quick Step + 2' 54"
14 Vlag van Polen Michał Gołaś Vlag van België Omega Pharma-Quick Step z.t.
15 Vlag van Spanje Ángel Vicioso Vlag van Rusland Katjoesja + 3' 02"
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Stannard Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling + 3' 16"
17 Vlag van Costa Rica Andrey Amador Vlag van Spanje Movistar + 5' 40"
18 Vlag van Denemarken Christopher Juul-Jensen Vlag van Rusland Tinkoff-Saxo + 5' 56"
19 Vlag van Italië Franco Pellizotti Vlag van Italië Androni Giocattoli z.t.
20 Vlag van Oostenrijk Georg Preidler Vlag van Nederland Giant-Shimano z.t.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Strade_Bianche_2014&oldid=62128334"