Superprestige veldrijden

Superprestige
Regio	België en Nederland
Periode	Oktober - februari
Actueel	2022-2023
TV-zender	Telenet (Play Sports); Proximus (Pickx Sports); Eurosport
Discipline	Veldrijden
Type	Regelmatigheidscriterium
Website	superprestigecyclocross.be
Geschiedenis
Eerste editie	1982-1983
Aantal edities	41
Eerste winnaar	Hennie Stamsnijder
Laatste winnaar	Toon Aerts
Laatste Bel. winnaar	Toon Aerts
Laatste Ned. winnaar	Mathieu van der Poel
Meeste zeges	Sven Nys: 13 keer
Portaal	Wielersport

De Superprestige is een regelmatigheidscriterium in het veldrijden, dat elk seizoen werd georganiseerd door de Belgische Verenigde Veldritorganisatoren. Vanaf de 37e editie is de organisatie in handen van Flanders Classics. De wedstrijden worden zowel in België als in Nederland gereden. In elke van deze wedstrijden zijn er punten te verdienen en aan het eind van het seizoen wint de veldrijder met de meeste punten de Superprestige.

De Superprestige staat sinds 1983 jaarlijks op het programma. De 40 edities die tot en met het seizoen 2021-2022 werden gehouden, kennen slechts zestien verschillende winnaars. De huidige recordhouder is Sven Nys, die dertien keer het eindklassement wist te winnen.

Sven Nys won als eerste veldrijder alle acht wedstrijden van de Superprestige in één seizoen, in 2006-2007, een prestatie die Mathieu van der Poel in het seizoen 2018-2019 evenaarde.

Palmares per editie[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Winnaar	Tweede	Derde
2021-2022	Eli Iserbyt	Toon Aerts	Lars van der Haar
2020-2021	Toon Aerts	Eli Iserbyt	Michael Vanthourenhout
2019-2020	Laurens Sweeck	Eli Iserbyt	Lars van der Haar
2018-2019	Mathieu van der Poel	Toon Aerts	Lars van der Haar
2017-2018	Mathieu van der Poel	Wout van Aert	Laurens Sweeck
2016-2017	Mathieu van der Poel	Wout van Aert	Laurens Sweeck
2015-2016	Wout van Aert	Sven Nys	Lars van der Haar
2014-2015	Mathieu van der Poel	Kevin Pauwels	Lars van der Haar
2013-2014	Sven Nys	Niels Albert	Tom Meeusen
2012-2013	Sven Nys	Niels Albert	Klaas Vantornout
2011-2012	Sven Nys	Kevin Pauwels	Zdeněk Štybar
2010-2011	Sven Nys	Kevin Pauwels	Zdeněk Štybar
2009-2010	Zdeněk Štybar	Niels Albert	Sven Nys
2008-2009	Sven Nys	Klaas Vantornout	Bart Wellens
2007-2008	Sven Nys	Bart Wellens	Niels Albert
2006-2007	Sven Nys	Erwin Vervecken	Bart Wellens
2005-2006	Sven Nys	Gerben de Knegt	Bart Wellens
2004-2005	Sven Nys	Richard Groenendaal	Sven Vanthourenhout
2003-2004	Bart Wellens	Sven Nys	Erwin Vervecken
2002-2003	Sven Nys	Bart Wellens	Mario De Clercq
2001-2002	Sven Nys	Erwin Vervecken	Bart Wellens
2000-2001	Richard Groenendaal	Bart Wellens	Erwin Vervecken
1999-2000	Sven Nys	Richard Groenendaal	Adrie van der Poel
1998-1999	Sven Nys	Bart Wellens	Adrie van der Poel
1997-1998	Richard Groenendaal	Adrie van der Poel	Mario De Clercq
1996-1997	Adrie van der Poel	Mario De Clercq	Richard Groenendaal
1995-1996	Luca Bramati	Richard Groenendaal	Adrie van der Poel
1994-1995	Radomír Šimůnek	Richard Groenendaal	Adrie van der Poel
1993-1994	Daniele Pontoni	Marc Janssens	Thomas Frischknecht
1992-1993	Daniele Pontoni	Thomas Frischknecht	Danny De Bie
1991-1992	Radomír Šimůnek	Danny De Bie	Frank van Bakel
1990-1991	Radomír Šimůnek	Danny De Bie	Kurt De Roose
1989-1990	Danny De Bie	Paul De Brauwer	Henk Baars
1988-1989	Hennie Stamsnijder	Paul De Brauwer	Henk Baars
1987-1988	Roland Liboton	Hennie Stamsnijder	Paul De Brauwer
1986-1987	Hennie Stamsnijder	Frank van Bakel	Martin Hendriks
1985-1986	Roland Liboton	Hennie Stamsnijder	Paul De Brauwer
1984-1985	Roland Liboton	Hennie Stamsnijder	Rein Groenendaal
1983-1984	Hennie Stamsnijder	Rein Groenendaal	Albert Zweifel
1982-1983	Hennie Stamsnijder	Johan Ghyllebert	Paul De Brauwer

Vrouwen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Winnares	Tweede	Derde
2021-2022	Lucinda Brand	Denise Betsema	Annemarie Worst
2020-2021	Lucinda Brand	Ceylin del Carmen Alvarado	Denise Betsema
2019-2020	Ceylin del Carmen Alvarado	Yara Kastelijn	Annemarie Worst
2018-2019	Sanne Cant	Annemarie Worst	Denise Betsema
2017-2018	Sanne Cant	Maud Kaptheijns	Annemarie Worst
2016-2017	Sanne Cant	Sophie de Boer	Ellen Van Loy
2015-2016	Sanne Cant	Vlag van Verenigd Koninkrijk Nikki Harris	Jolien Verschueren

Mannen U23[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Winnaar	Tweede	Derde
2021-2022	Niet georganiseerd
2020-2021	Niet georganiseerd vanwege de coronapandemie
2019-2020	Vlag van Verenigd Koninkrijk Thomas Pidcock	Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Turner	Ryan Kamp
2018-2019	Vlag van Verenigd Koninkrijk Thomas Pidcock	Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Turner	Eli Iserbyt
2017-2018	Sieben Wouters	Adam Ťoupalík	Jens Dekker
2016-2017	Quinten Hermans	Joris Nieuwenhuis	Nicolas Cleppe
2015-2016	Eli Iserbyt	Quinten Hermans	Daan Hoeyberghs
2014-2015	Michael Vanthourenhout	Laurens Sweeck	Toon Aerts
2013-2014	Mathieu van der Poel	Wout Van Aert	Gianni Vermeersch
2012-2013	Wout van Aert	Jens Adams	Gianni Vermeersch
2011-2012	Lars van der Haar	Wietse Bosmans	Stan Godrie
2010-2011	Jim Aernouts	Lars van der Haar	Vincent Baestaens
2009-2010	Tom Meeusen	Jim Aernouts	Kenneth Van Compernolle
2008-2009	Philipp Walsleben	Kenneth Van Compernolle	Tom Meeusen
2007-2008	Thijs van Amerongen	Jempy Drucker	Julien Taramarcaz
2006-2007	Niels Albert	Zdeněk Štybar	Rob Peeters
2005-2006	Niels Albert	Eddy van IJzendoorn	Dieter Vanthourenhout
2004-2005	Niels Albert	Radomír Šimůnek jr	Lars Boom
2003-2004	Wesley Van Der Linden	Klaas Vantornout	Martin Zlámalík
2002-2003	Thijs Verhagen	Bart Aernouts	Wesley Van Der Linden

Vrouwen U23[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Winnares	Tweede	Derde
2021-2022	Niet georganiseerd
2020-2021	Niet georganiseerd vanwege de coronapandemie
2019-2020	Ceylin del Carmen Alvarado	Inge van der Heijden	Shirin van Anrooij
2018-2019	Ceylin del Carmen Alvarado	Inge van der Heijden	Fleur Nagengast

Mannen junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Winnaar	Tweede	Derde
2021-2022	Geen klassement, wel losse wedstrijden
2020-2021	Niet georganiseerd vanwege de coronapandemie
2019-2020	Thibau Nys	Lennert Belmans	Ward Huybs
2018-2019	Witse Meeussen	Ryan Cortjens	Lennert Belmans
2017-2018	Tomáš Kopecký	Ryan Kamp	Pim Ronhaar
2016-2017	Jelle Camps	Toon Vandebosch	Thymen Arensman
2015-2016	Jens Dekker	Jappe Jaspers	Seppe Rombouts
2014-2015	Eli Iserbyt	Johan Jacobs	Maik van der Heijden
2013-2014	Yannick Peeters	Thomas Joseph	Thijs Aerts
2012-2013	Mathieu van der Poel	Quinten Hermans	Martijn Budding
2011-2012	Mathieu van der Poel	Wout Van Aert	Daan Soete
2010-2011	Laurens Sweeck	Diether Sweeck	Jens Vandekinderen
2009-2010	David van der Poel	Laurens Sweeck	Mike Teunissen
2008-2009	Tijmen Eising	Lars van der Haar	Wietse Bosmans
2007-2008	Stef Boden	Tijmen Eising	Geert van der Horst
2006-2007	Ramon Sinkeldam	Joeri Adams	Vincent Baestaens
2005-2006	Tom Meeusen	Kevin Cant	Kenneth Van Compernolle
2004-2005	Ricardo van der Velde	Tom Meeusen	Jan Van Dael
2003-2004	Niels Albert	Thijs van Amerongen	Jempy Drucker
2002-2003	Lars Boom	Eddy van IJzendoorn	Dieter Vanthourenhout
2001-2002	Kevin Pauwels	Dieter Vanthourenhout	Nick Sels

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Dagoverwinningen (min. 3 overwinningen)[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen	Renner	Land
64	Sven Nys	België
30	Mathieu van der Poel	Nederland
21	Roland Liboton	België
20	Richard Groenendaal	Nederland
18	Daniele Pontoni	Italië
14	Niels Albert	België
14	Hennie Stamsnijder	Nederland
13	Adrie van der Poel	Nederland
11	Danny De Bie	België
11	Bart Wellens	België
10	Wout van Aert	België
9	Erwin Vervecken	België
9	Radomír Šimůnek	Tsjechië
8	Eli Iserbyt	België
7	Zdeněk Štybar	Tsjechië
6	Mario De Clercq	België
	Klaas Vantornout	België
	Thomas Frischknecht	Zwitserland
5	Kevin Pauwels	België
	Paul De Brauwer	België
	Laurens Sweeck	België
4	Toon Aerts	België
	Luca Bramati	Italië
	Tom Meeusen	België
	Paul Herygers	België
3	Rein Groenendaal	Nederland
	Beat Breu	Zwitserland
	Frank van Bakel	Nederland
	Peter Hric	Slowakije

Bijgewerkt t/m: 27-12-2022^[1]

Mannen elite per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen	Land
201	België
90	Nederland
22	Italië
20	Tsjechië
11	Zwitserland
3	Slowakije
2	Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk

Bijgewerkt t/m: 27-12-2022

Vrouwen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen	Renster	Land
27	Sanne Cant	België
11	Lucinda Brand	Nederland
10	Daphny van den Brand	Nederland
8	Marianne Vos	Nederland
8	Ceylin del Carmen Alvarado	Nederland
6	Helen Wyman	Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
5	Nikki Harris	Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
5	Sanne van Paassen	Nederland
4	Maud Kaptheijns	Nederland
3	Denise Betsema	Nederland
	Annemarie Worst	Nederland
	Katherine Compton	Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
	Hilde Quintens	België
	Anja Nobus	België
	Reza Hormes-Ravenstijn	Nederland

Bijgewerkt t/m: 27-12-2022

Vrouwen elite per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen	Land
61	Nederland
36	België
11	Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
3	Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
2	Italië
2	Tsjechië
1	Duitsland

Bijgewerkt t/m: 27-12-2022

Eindoverwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Eindoverwinningen	Renner	Edities
13	Sven Nys	98-99, 99-00, 01-02, 02-03, 04-05, 05-06, 06-07, 07-08, 08-09, 10-11, 11-12, 12-13, 13-14
4	Hennie Stamsnijder	82-83, 83-84, 86-87, 88-89
4	Mathieu van der Poel	14-15, 16-17, 17-18, 18-19
3	Radomír Šimůnek	90-91, 91-92, 94-95
3	Roland Liboton	84-85, 85-86, 87-88
2	Richard Groenendaal	97-98, 00-01
2	Daniele Pontoni	92-93, 93-94
1	Eli Iserbyt	21-22
	Toon Aerts	20-21
	Laurens Sweeck	19-20
	Wout van Aert	15-16
	Zdeněk Štybar	09-10
	Bart Wellens	03-04
	Adrie van der Poel	96-97
	Luca Bramati	95-96
	Danny De Bie	89-90

Vrouwen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Eindoverwinningen	Renster	Edities
4	Sanne Cant	15-16, 16-17, 17-18, 18-19
2	Lucinda Brand	20-21, 21-22
1	Ceylin del Carmen Alvarado	19-20

Edities[bewerken | brontekst bewerken]

Editie	Seizoen	Naam	Aantal crossen	TV-zender
41	2022-2023	Superprestige	8	Telenet (Play Sports Open) Proximus (Pickx Sports) Sporza (live Diegem en Gullegem, rest samenvatting) Eurosport
40	2021-2022	Superprestige	8	Telenet (Play Sports Open) Proximus (Pickx Sports) Sporza (live Niel en Diegem, rest samenvatting) Eurosport
39	2020-2021	Superprestige	8	Telenet (Play Sports) Proximus (Pickx Sports) Eurosport
38	2019-2020	Superprestige	8	Telenet (Play Sports) Proximus (Pickx Sports) Ziggo Sport
37	2018-2019	Superprestige	8	Telenet (Play Sports) Proximus (11-kanaal) Ziggo Sport
36	2017-2018	Superprestige	8	Telenet (Play Sports) Proximus (11-kanaal) Ziggo Sport
35	2016-2017	Superprestige	8	Telenet (Play Sports) Proximus (11-kanaal)
34	2015-2016	Superprestige	8	Telenet (Play Sports)
33	2014-2015	Superprestige	8	VIER
32	2013-2014	Superprestige	8	VIER
31	2012-2013	Superprestige	8	VIER
30	2011-2012	Superprestige	8	VT4
29	2010-2011	Superprestige	8	VT4
28	2009-2010	Superprestige	8	VT4
27	2008-2009	Superprestige	8	VT4
26	2007-2008	Superprestige	8	VT4
25	2006-2007	Superprestige	8
24	2005-2006	Superprestige	8
23	2004-2005	Superprestige	8
22	2003-2004	Superprestige	8
21	2002-2003	Superprestige	8
20	2001-2002	Superprestige	8
19	2000-2001	Superprestige	8
18	1999-2000	Superprestige	11
17	1998-1999	Superprestige	11
16	1997-1998	Superprestige	9
15	1996-1997	Superprestige	9
14	1995-1996	Superprestige	10
13	1994-1995	Superprestige	9
12	1993-1994	Superprestige	9
11	1992-1993	Superprestige	11
10	1991-1992	Superprestige	11
9	1990-1991	Superprestige	11
8	1989-1990	Superprestige	11
7	1988-1989	Superprestige	10
6	1987-1988	Superprestige	10
5	1986-1987	Superprestige	8
4	1985-1986	Superprestige	7
3	1984-1985	Superprestige	8
2	1983-1984	Superprestige	6
1	1982-1983	Superprestige	4

Puntenverdeling per wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Punten worden toegekend aan alle crossers die in aanmerking komen voor Superprestige-punten. De top vijftien ontvangt punten aan de hand van de volgende tabel: