Sylvia Barlag

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sylvia Barlag
Sylvia Barlag in 1980.
Volledige naam Sylvia Johanna Martha Barlag
Geboortedatum 4 mei 1954
Geboorteplaats Amsterdam
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 1,70 m
Gewicht 60 kg
Sportieve informatie
Discipline meerkamp
Trainer/coach Piet van Gerven, Diny Bom, Wilfried Geeroms
Eerste titel Ned. kampioene vijfkamp 1974
OS 1980
Extra Ned. recordhoudster vijfkamp 1977-1981, zevenkamp 1981; indoorrecordhoudster 50 m horden 1977-1981, vijfkamp 1978-1981
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Sylvia Johanna Martha Barlag (Amsterdam, 4 mei 1954) is een voormalige Nederlandse atlete, die zich had toegelegd op de meerkamp. Zij nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen en werd bij die gelegenheid tiende op de vijfkamp. Gedurende haar atletiekloopbaan verzamelde zij in zes jaar tijd 24 nationale titels, waarvan 15 outdoor op zes verschillende onderdelen en indoor 9 op vier verschillende onderdelen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Grossieren in goud[bewerken | brontekst bewerken]

Haar eerste en enige titel tijdens haar juniortijd veroverde Barlag als A-meisje op de Nederlandse indoorkampioenschappen van 1971 bij het hoogspringen. De hierbij behaalde hoogte van 1,67 m was gelijk een juniorenrecord, dat overigens een dag later door Mieke van Doorn alweer werd verbeterd tot 1,68.[1] Aangezien zij echter, naast het hoogspringen, ook op het verspringen en de hordennummers goed uit de voeten kwam, voelde de atlete van het Amsterdamse ADA zich al vroeg aangetrokken tot de vijfkamp. In dit metier veroverde zij zes nationale titels. Bovendien was zij de eerste Nederlandse kampioene op de zevenkamp, toen deze in 1981 de vijfkamp verving. Op de individuele nummers bleef zij echter ook uitkomen en zo sprokkelde zij op de 60 m horden en 100 m horden, het ver- en het hoogspringen nog eens zeventien nationale titels bij elkaar. In totaal brengt haar dat, de jeugdtitel niet meegerekend, op vierentwintigmaal goud. Van alle Nederlandse meerkampsters ooit wordt zij hierin alleen overtroffen door Tineke Hidding, die gedurende haar loopbaan 29 gouden plakken veroverde.

Recordhoudster op vijfkamp[bewerken | brontekst bewerken]

In 1977 werd internationaal een verandering in de samenstelling van de vijfkamp doorgevoerd: het laatste loopnummer ervan, de 200 m, werd vervangen door de 800 m. Deze nieuwe vijfkampvorm lag Sylvia Barlag bijzonder goed, getuige het feit dat zij tussen 1977 en 1980 als eerste en enige het nationale record in deze meerkampdiscipline verbeterde van 4275 punten in 1977 tot 4538 punten in 1980. Toen in 1981 de meerkamp voor de vrouwen internationaal opnieuw veranderde en de vijfkamp werd ingeruild voor de zevenkamp, was Barlag wederom de eerste die hierop een nationaal record vestigde. Daarna nam de toen sterk in opkomst zijnde Tineke Hidding dit van haar over.

Gewild voor interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Haar veelzijdigheid maakte Sylvia Barlag tevens tot een graag geziene atlete in de nationale teams voor interlandwedstrijden. In totaal verdedigde de Amsterdamse niet minder dan achtendertigmaal de nationale kleuren, Europese kampioenschappen en Olympische Spelen niet meegerekend. Dat leverde de Nederlandse vertegenwoordiging alleen al dertienmaal goud op, nog afgezien van het overige eremetaal.

Sylvia Barlag in actie in augustus 1980

Tiende op OS[bewerken | brontekst bewerken]

Barlag nam tweemaal deel aan grote internationale toernooien. In 1978 vertegenwoordigde zij haar land op de vijfkamp en het verspringen tijdens de EK in Praag. Bij het verspringen kwam zij met een beste sprong van 6,12 m niet door de kwalificatieronde heen, terwijl zij op de vijfkamp, die onder koude en natte omstandigheden plaatsvond, met een puntentotaal van 4184 als veertiende eindigde, net achter landgenote Els Stolk, die met 4190 punten als dertiende werd geklasseerd.

Haar beste prestatie op dit gebied leverde Sylvia Barlag twee jaar later op de Olympische Spelen in Moskou. Gezien het feit dat de Amsterdamse atlete flink last had van een schouderblessure, die haar met name bij het kogelstoten hinderde, gevoegd bij de gebrekkige omstandigheden waaronder de deelneemsters hun vijfkamp moesten uitvoeren, is haar tiende plaats met 4333 punten zeker verdienstelijk te noemen. Over die omstandigheden: 'De hele dag zijn we opgesloten geweest in een kamer met één raampje, dat nog voorzien was van tralies. Ook 's middags toen de 5-kamp enkele uren stil lag moesten we in die kamer blijven. Het was zelfs zo erg, dat van een van de Engelse meisjes, die later huilbuien kregen, het fototoestel en ‘t filmpje gevorderd werd. Omdat ik Duits spreek, probeerde ik 't uit te leggen, maar op 't laatst had ik 't nog gedaan ook. Dan die loerende blikken, dat gepraat over ons, dat je niet verstond. Het was in één woord verschrikkelijk. Nou geloof ik inderdaad alles wat ze over de Russen zeggen. Het enige wat je hoorde was "njet",' aldus een woedende Sylvia Barlag, kort nadat ze de 800 m nog in een persoonlijk record had afgelegd.[2]

Maatschappelijke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Na een tweetal laatste nationale titels in 1981 kreeg in de navolgende jaren de maatschappelijke loopbaan van Barlag, die aan de Universiteit van Amsterdam was afgestudeerd in de natuurkunde en bezig was met een promotie-onderzoek, steeds meer de overhand. Haar laatste internationale wedstrijd was een zevenkamp bij de Hypo Meeting in Götzis in 1983, die zij na vijf van de zeven nummers voortijdig beëindigde.
Datzelfde jaar trad zij, nog voordat zij begin 1984 promoveerde tot doctor in de wiskunde en natuurwetenschappen, als onderzoeker in dienst bij CERN, de Europese organisatie die fundamenteel kernonderzoek doet, waarvan het hoofdkantoor is gevestigd in het kanton Geneve in Zwitserland. Ze werkte daar tot 1989, waarna zij overstapte naar het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut in De Bilt. Daar bleef zij werkzaam tot 2006. Vervolgens werkte zij tot haar pensioen als manager kwaliteitscontrole bij een internationaal high-tech bedrijf.[3]

Barlag trouwde in 1987 en kreeg twee kinderen. Sinds 2002 maakt zij deel uit van het bestuur van de Atletiekunie, van 2007 tot 2019 was zij tevens lid van de "European Athletics Council" van de EAA en sinds 2011 maakt zij deel uit van de World Athletics Council.[4] Vanuit die positie treedt zij bij grote toernooien vaak op als technisch gedelegeerde, zoals bijvoorbeeld tijdens de uitgestelde Olympische Spelen van Tokio in 2021.

Nederlandse kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Outdoor
Onderdeel Jaar
100 m horden 1976, 1977, 1978
hoogspringen 1979, 1980, 1981
verspringen 1975, 1976, 1977, 1979
vijfkamp (met 200 m) 1974, 1976
vijfkamp (met 800 m) 1977, 1979
zevenkamp 1981
Indoor
Onderdeel Jaar
60 m horden 1977
hoogspringen 1975, 1977, 1979
verspringen 1977, 1978, 1979
vijfkamp 1978, 1979

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Outdoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
100 m horden 13,90 s 17 juni 1979 Dole
verspringen 6,34 m 18 juni 1978 Sittard
hoogspringen 1,87 m 15 juni 1980 Winterthur
kogelstoten 13,34 m 17 juni 1979 Dole
vijfkamp (met 200 m) 4332 p 15 mei 1976 Papendal
vijfkamp (met 800 m) 4538 p (ex-NR) 22 juni 1980 Kopenhagen
zevenkamp 5778 p 24 mei 1981 Roosendaal
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
50 m horden 7,4 s (ex-NR) 15 januari 1977 Groningen
60 m horden 8,5 s 19 februari 1977 Zwolle
hoogspringen 1,81 m 22 januari 1983 Zwolle
verspringen 6,09 m 10 februari 1979 Rotterdam
kogelstoten 12,04 m 28 januari 1978 Zwolle
vijfkamp 4374 p (ex-NR) 27 januari 1979 Zwolle

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

50 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

60 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1976: Brons NK indoor – 8,8 s
  • 1977: Goud NK indoor – 8,5 s
  • 1978: Zilver NK indoor – 8,8 s
  • 1979: Zilver NK indoor – 8,77 s
  • 1979: 4e Indoorinterl. Ned.-België – 8,85 s
  • 1980: Zilver NK indoor – 8,74 s
  • 1981: Zilver NK indoor – 8,66 s

100 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1975: Zilver NK – 14,61 s
  • 1976: 7e Interl. Oostenrijk-Ned.-Tsjechoslowakije-Zwitserland – 14,94 s
  • 1976: Goud NK – 14,56 s
  • 1977: Goud NK – 14,24 s
  • 1977: 6e Europacup ½ fin. te Dublin – 14,08 s
  • 1977: 8e Europacup B-fin. te Trinex – 14,37 s
  • 1978: Zilver Interl. Noorwegen-Ned. – 14,0 s
  • 1978: 6e West Athletic te Sittard – 14,32 s
  • 1978: Goud NK – 14,59 s (in serie 14,36 s)
  • 1978: Zilver Interl. Ned.-België – 14,11 s
  • 1980: Brons Interl. Ned.-Noorwegen – 14,10 s
  • 1980: Zilver West Athletic te Winterthur – 13,91 s
  • 1980: Zilver NK – 14,22 s
  • 1981: Goud Interl. België-Ned. – 14,07 s
  • 1981: Brons NK – 14,11 s

hoogspringen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1972: 6e NK – 1,65 m
  • 1973: 4e NK indoor – 1,75 m
  • 1974: 6e NK indoor – 1,65 m
  • 1974: 4e NK – 1,75 m
  • 1975: Goud NK indoor – 1,78 m
  • 1975: Brons NK – 1,81 m
  • 1976: 6e NK indoor – 1,75 m
  • 1976: Zilver NK – 1,75 m
  • 1977: Goud NK indoor – 1,75 m
  • 1977: Zilver NK – 1,78 m
  • 1978: 5e NK indoor – 1,75 m
  • 1978: Zilver NK – 1,75 m
  • 1978: Brons Interl. Ned.-België – 1,80 m
  • 1979: Goud NK indoor – 1,80 m
  • 1979: Goud Indoorinterl. Ned.-België – 1,80 m
  • 1979: Goud Interl. Ned.-Noorwegen – 1,80 m
  • 1979: Goud NK – 1,81 m
  • 1980: 4e NK indoor – 1,75 m
  • 1980: Goud Interl. Ned.-Noorwegen – 1,86 m
  • 1980: Zilver West Athletic – 1,87 m
  • 1980: Goud NK – 1,81 m
  • 1981: Zilver NK indoor – 1,75 m
  • 1981: Zilver Interl. België-Ned. – 1,81 m
  • 1981: Goud NK – 1,78 m
  • 1982: Brons ex aequo NK indoor – 1,75 m
  • 1982: BronsNK – 1,75 m

verspringen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1973: 5e NK indoor – 5,55 m
  • 1974: 4e NK indoor – 5,37 m
  • 1974: Brons NK – 5,93 m
  • 1975: Zilver NK indoor – 5,83 m
  • 1975: Goud NK – 6,19 m
  • 1975: 4e Interl. Ned.-Hongarije-Engeland – 6,15 m
  • 1976: Brons NK indoor – 5,76 m
  • 1976: Goud NK – 6,22 m
  • 1977: Goud NK indoor – 6,00 m
  • 1977: Goud NK – 6,17 m
  • 1977: 4e Europacup ½ fin. te Dublin – 6,10 m
  • 1977: Goud Interl. België-Ned. – 6,04 m
  • 1977: 4e Europacup B-fin. te Trinex – 6,01 m
  • 1978: Goud NK indoor – 6,02 m
  • 1978: Goud Interl. Noorwegen-Ned. – 6,30 m (+ 2.8 RW)
  • 1978: Goud West Athletic – 6,38 m
  • 1978: Zilver NK – 6,09 m
  • 1978: 19e in kwal. EK te Praag – 6,12 m
  • 1979: Goud NK indoor – 6,07 m
  • 1979: Goud Indoorinterl. Ned.-België – 6,09 m
  • 1979: Goud Interl. Ned.-Noorwegen – 6,10 m
  • 1979: Goud NK – 6,11 m
  • 1980: Brons NK indoor – 5,87 m
  • 1980: Zilver NK – 6,11 m
  • 1982: Brons NK – 6,06 m

vijfkamp[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1973: 6e NK meerkamp – 3690 p
  • 1974: Goud NK meerkamp – 4114 p
  • 1974: 10e Interl. België-DDR-Ned.-Zwitserland – 3799 p
  • 1975: 6e Europa Cup te Baustra Bystrica – 3956 p
  • 1975: Zilver NK meerkamp – 4228 p
  • 1976: Goud NK meerkamp – 4332 p
  • 1976: 4e Interl. Ned.-DDR-Zwitserland-België – 4182 p
  • 1977: Goud NK meerkamp - 4155 p
  • 1977: Zilver Interl. DDR-België-Zwitserland-Ned. – 4275 p (NR)
  • 1977: Zilver Europacup vijfkamp kwal. te Sittard – 4213 p
  • 1977: 7e Universiade te Sofia - 4220 p
  • 1977: 16e Europacup fin. te Rijsel – 3991 p
  • 1978: Goud NK indoor meerkamp – 4318 p (NR)
  • 1978: Zilver Interl. Engeland-Denemarken-Ned. – 4281 p (NR)
  • 1978: Goud Interl. Polen-Zwitserland-Frankrijk-Ned. – 4348 p (NR)
  • 1978: 14e EK – 4184 p
  • 1979: Goud NK indoor meerkamp – 4374 p (NR)
  • 1979: Goud Interl. Ned.-Engeland-Denemarken (tevens NK meerkamp) – 4507 p
  • 1979: Goud Interl. Frankrijk-Ned.-Engeland – 4512 p (NR)
  • 1979: 5e Europacup ½ fin. te Graz – 4139 p
  • 1979: 15e Europacup fin. te Dresden – 4247 p
  • 1979: Zilver Universiade te Mexico - 4306 p
  • 1980: Goud Interl. Denemarken-Ned. – 4538 p (NR)
  • 1980: 10e OS – 4333 p

zevenkamp[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1981: Goud NK meerkamp – 5778 p (NR)
  • 1981: 8e Halve fin. Europa Cup meerkamp – 5755 p
  • 1982: Zilver NK meerkamp – 5664 p
  • 1983: DNF Hypomeeting te Götzis

4 x 400 m estafette[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1976: Goud NK estafettes – 3.51,5
Zie de categorie Sylvia Barlag van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.