Syndroom van Goodpasture
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
| Syndroom van Goodpasture | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | M31.0 | |||
| ICD-9 | 446.21 | |||
| OMIM | 233450 | |||
| DiseasesDB | 5363 | |||
| eMedicine | med/923ped/888 | |||
| MeSH | D019867 | |||
| ||||
Het syndroom van Goodpasture is een auto-immuunziekte. In het bloed kunnen antistoffen gevonden worden die binden aan het NC1 domein van collageen type IV. Dit eiwit wordt aangetroffen in de nier (in de glomerulaire basale membraan) en in de long. Daardoor ontwikkelen patiënten glomerulonefritis (nierontsteking), wat leidt tot eiwit- en bloedverlies in de urine, en teruglopen van de nierfunctie. Daarnaast kunnen longbloedingen ontstaan. Dit kan blijken uit het ophoesten van bloed en benauwdheid. Patiënten zijn vaak ook vermoeid, ziek, en koortsig.
De acute fase kan behandeld worden met plasmaferese (om de auto-antistoffen uit het bloed te filteren), gecombineerd met hoge dosis immuunsuppressiva, vooral prednisolon.