Naar inhoud springen

Tatiana Guderzo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tatiana Guderzo
Guderzo werd Europees kampioene in de ploegenachtervolging in Berlijn 2017.
Guderzo werd Europees kampioene in de ploegenachtervolging in Berlijn 2017.
Persoonlijke informatie
Bijnaam Tania
Geboortedatum 22 augustus 1984
Geboorteplaats Marostica, Vlag van Italië Italië
Sportieve informatie
Specialisatie(s) Weg- en baanwielrennen
Ploegen
2005-2006
2007
2008-2009
2010
2011-2014
2015-2016
2017
2018 (tot juni)
juli 2018-2019
2020-2021
2022
Top Girls Fassa Bortolo
AA-Drink Cycling Team
Gauss RDZ Ormu
Team Valdarno Umbria
Alé Cipollini
Hitec Products
Lensworld-Kuota
Hitec Products
BePink
Alé BTC Ljubljana
Top Girls Fassa Bortolo
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 12e (2017)
Ronde van Italië 2e (2013)
WK op de weg 1e (2009)
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Tatiana ("Tania") Guderzo (Marostica, 22 augustus 1984) is een Italiaans voormalig wielrenster, ze was actief op de weg en op de baan.

Ze werd wereldkampioene op de weg in 2009, Europees kampioene tijdrijden bij de beloften in 2004 en vijf keer Italiaans kampioene tijdrijden. Op de baan werd ze Europees kampioene in de ploegenachtervolging in 2016 en 2017.

In de Olympische tijdrit 2012.

Guderzo nam namens Italië deel aan de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking. Ze won brons bij de Olympische wegrit, achter de Britse winnares Nicole Cooke en de Zweedse Emma Johansson. Guderzo werd twaalfde in de tijdrit. Vier jaar later nam ze deel aan de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen. Ze eindigde op de dertigste plaats in de Olympische wegwedstrijd en op de 21e plaats op het onderdeel tijdrijden.[1][2] Ze nam ook deel aan de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro, waar ze 14e werd in de wegwedstrijd; haar landgenote Elisa Longo Borghini won brons.

In de Boels Ladies Tour 2016.

In 2007 fietste Guderzo bij de Nederlandse wielerploeg AA-Drink Cycling Team. Na vier jaar bij de Italiaanse ploeg Alé Cipollini, stapte ze in 2015 over naar de Noorse ploeg Hitec Products.[3] In 2017 kwam Guderzo uit voor Lensworld-Kuota[4] en toen deze ploeg werd opgeheven, keerde ze per 2018 terug naar Hitec. In juni 2018 verliet ze echter de ploeg, omdat Hitec vanwege de hoge onkosten niet meedeed aan de Ronde van Italië.[5] Vanaf juli reed Guderzo voor BePink, waarmee ze wel aan de Giro Rosa deelnam. Ook in 2019 kwam ze voor deze Italiaanse ploeg uit. In 2020 stapte ze over naar Alé BTC Ljubljana. In 2022 sloot ze haar carrière af bij Top Girls Fassa Bortolo, de ploeg waar ze haar carrière in 2005 begon.

2002
Zilver Wereldkampioenschap tijdrijden, junioren
2004
Europees kampioene tijdrijden, beloften
5e etappe Eko Tour Dookola Polski
Eindklassement Eko Tour Dookola Polski
Zilver Wereldkampioenschap op de weg
Zilver Italiaans kampioenschap tijdrijden
2005
Italiaans kampioene tijdrijden
Zilver Europees kampioenschap tijdrijden, beloften
2006
2e etappe Emakumeen Bira
Zilver Europees kampioenschap op de weg, beloften
Zilver Europees kampioenschap tijdrijden, beloften
Brons Italiaans kampioenschap tijdrijden
2008
Italiaans kampioene tijdrijden
Zilver Italiaans kampioenschap op de weg
Brons Olympische Spelen, wegrit
2009
Regenboogtrui Wereldkampioene op de weg
3e etappe Giro della Toscana
Zilver Italiaans kampioenschap tijdrijden
2010
Italiaans kampioene tijdrijden
2011
Zilver Italiaans kampioenschap op de weg
Brons Italiaans kampioenschap tijdrijden
2012
Italiaans kampioene tijdrijden
2013
Italiaans kampioene tijdrijden
7e etappe Thüringen Rundfahrt
6e etappe Holland Ladies Tour
2015
1e etappe Tour of Zhoushan Island
Zilver Italiaans kampioenschap tijdrijden
2016
Zilver Italiaans kampioenschap tijdrijden
2017
Giro dell'Emilia

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Guderzo won brons op het WK 2018.
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2003
2004
2005
2006 7e 
2007 5e 
2008 4e 
2009 7e 
2010 Brons ↑ 
2011 4e 
2012 7e 
2013 Zilver ↑ 
2014 36e 
2015
2016 6e 
2017 35e 
2018 47e 
2019 30e 
2020 22e 
2021 8e 
Jaar Trofeo Binda Ronde van Vlaanderen Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl Ronde van Emilia WK op de weg
2003 60e
2004 15e Zilver ↑
2005 5e 38e 31e 34e
2006 10e 89e 38e 39e
2007 63e 15e opgave
2008 28e 29e
2009 Regenboogtrui ↑
2010 9e 34e 7e 24e
2011 19e 81e 9e 108e
2012 Zilver ↑ 25e 29e 79e
2013 27e 53e 37e 7e
2014 opgave 37e
2015 69e 49e 20e 62e
2016 81e 81e 33e 10e 74e
2017 16e 64e 91e 22e Goud ↑ 38e
2018 40e opgave 22e 18e 4e Brons ↑
2019 20e 36e 25e 22e 29e 32e
2020 22e 85e 7e 45e
2021 opgave 106e 71e
Europese kampioenen 2017.
Jaar Vlag van Verenigd Koninkrijk BK Vlag van Europa EK WK Overige
Als belofte
2006 Brons achtervolging
Als elite
2007 Goud achtervolging
2008 17e achtervolging
2009 Goud achtervolging
4e puntenkoers
12e ploegenachtervolging
2010 Goud achtervolging
8e omnium
8e puntenkoers
9e scratch
14e ploegenachtervolging
2011 Goud scratch
Brons achtervolging
7e sprint
8e omnium
10e puntenkoers
15e ploegenachtervolging
2012
2013 Brons puntenkoers
2014 Goud puntenkoers
Zilver achtervolging
Brons omnium
Brons ploegenachtervolging
2015 8e ploegenachtervolging
2016 5e puntenkoers
9e scratch
Goud ploegenachtervolging 6e ploegenachtervolging Olympische Spelen:
6e ploegenachtervolging
2017 Goud ploegenachtervolging 4e ploegenachtervolging WB Pruszków:
Goud ploegenachtervolging
WB Manchester:
Zilver ploegenachtervolging
2018 Brons koppelkoers Brons ploegenachtervolging
Voorganger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicole Cooke
2008
Wereldkampioene op de weg
2009
Opvolger:
Vlag van Italië Giorgia Bronzini
2010
Voorganger:
Vlag van Frankrijk Virginie Moinard
2003
Europees kampioene tijdrijden (onder-23)
2004
Opvolger:
Vlag van Duitsland Madeleine Sandig
2005