Tennis op de Olympische Zomerspelen 2008 (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram tennisTennis op de Olympische Zomerspelen 2008
Mannenenkelspel
Centre Court, behorend tot het Olympic Green Tennis Center
Gehouden in Vlag van China Peking
Jaar 2008
Data 10 - 17 augustus
Sport Tennis
Accommodatie(s) Olympic Green Tennis Center
(Hardcourt, buiten)
Deelnemers 64 atleten uit 33 landen
Medailles
Goud  Rafael Nadal  Vlag van Spanje Spanje
Zilver  Fernando González  Vlag van Chili Chili
Brons  Novak Đoković  Vlag van Servië Servië
Vorige: 2004     Volgende: 2012
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Tennis op de
Olympische Zomerspelen 2008
Enkelspelmannenvrouwen
Dubbelspelmannenvrouwen

De Olympische Spelen van 2008 vonden plaats in de Chinese hoofdstad Peking. Een van de sporten op de spelen was tennis. Het mannenenkelspel vond plaats van 10 tot en met 17 augustus 2008.

Omdat het de Olympische Spelen waren, werden de zilveren en gouden medaille uitgereikt in de grote finale. De bronzen medaille werd uitgereikt na een duel tussen de twee verliezende halvefinalisten.

Rang Sporter Land
Goud Rafael Nadal Vlag van Spanje Spanje
Zilver Fernando González Vlag van Chili Chili
Brons Novak Đoković Vlag van Servië Servië
4 James Blake Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten

Dag per dag[bewerken | brontekst bewerken]

10 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

Op de eerste dag van het onderdeel tennis werden enkele wedstrijden afgelast door de regen. Wel konden Fernando González en de Amerikaan James Blake hun wedstrijd afmaken en zo een plaats in de tweede ronde verwerven

11 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

Op 11 augustus werd de eerste ronde bij de mannen afgerond. Opmerkelijk is dat van de 4 Spaanse deelnemers er maar 1 meer overblijft na de eerste ronde, namelijk Rafael Nadal. Verder won Olivier Rochus zijn wedstrijd en verloor Steve Darcis van Nicolás Massú. Roger Federer won zijn wedstrijd vrij makkelijk. Andy Murray verloor al in de eerste ronde.

12 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

Olivier Rochus stoot door naar de achtste finales door Janko Tipsarević te verslaan. Ollie won de eerste set in een tie-break en stond 2-3 achter in de tweede set maar toen sloeg Tipsarević zijn voet om waardoor hij moest opgeven. Ook Nicolás Massú zal zijn medaille niet verdedigen. Hij verloor al in de tweede ronde. Rafael Nadal, Roger Federer en Novak Đoković stoten vlot door naar de achtste finales. Stanislas Wawrinka verloor dan weer van de Duitser Jürgen Melzer.

13 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

Rafael Nadal verslaat de Rus Andreev in 2 sets en gaat hierdoor als tweede speler door naar de kwartfinales. In de kwartfinale ontmoet Nadal de Oostenrijker Melzer. Ook Novak Đoković gaat door naar de kwartfinales. Hij zette Joezjny aan de kant. Federer, Mathieu en González gaan ook door.

14 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

Net als bij de vrouwen raken de mannen een topper kwijt. Roger Federer verloor in 2 sets van de Amerikaan James Blake. Ook de twee resterende Franse spelers verliezen hun wedstrijden. Monfils werd geklopt door Đoković in 3 sets en Mathieu door González in 2 sets. Rafael Nadal won vlot van de Oostenrijker Melzer.

15 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste halve finale moesten Fernando González en James Blake het tegen elkaar opnemen. De eerste set werd gewonnen door Blake maar in de tweede set kon González terugkomen en deze alsnog winnen. Ook in set 3 gingen de mannen gelijk op maar Gonzalez kon breken en won met 11-9.

De tweede halve finale was tussen de nrs. 2 en 3 van de wereld: Novak Đoković en Rafael Nadal. Nadal won de eerste set met 6-4 maar kon maar 1 game pakken in set 2. Đoković won set 2 dus met 6-1. In set 3 gingen de twee gelijk op maar toen Nadal een matchpunt kreeg maakte Đoković een slechte smash waardoor de bal buiten was. Nadal ontmoet dus in de finale González terwijl de strijd om brons tussen Đoković en Blake zal gaan.

16 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

Finale om het brons: James Blake - Novak Đoković. Novak Đoković won de eerste set vlot van Blake met 6-3. In de tweede set ging het gelijk op maar bij 6-5 in het voordeel van Blake kon Đoković nog een tie-break afdwingen. Đoković won die tie-break met 7-4 en wint dus brons.

17 augustus[bewerken | brontekst bewerken]

Finale om het goud en zilver: Fernando González - Rafael Nadal. In de eerste set kan González niet goed mee en Rafael Nadal wint de eerste set vlot met 6-3. In de tweede set gaat het gelijk op wat leidde tot een tie-break. In de tie-break komt González er weinig aan te pas en Nadal wint ook set 2 met 7-6(2). In de derde set rekt González nog wat tijd maar Nadal maakt het af met 6-3 en wordt daarmee olympisch kampioen.

Aantal deelnemers naar land[bewerken | brontekst bewerken]

Land Aantal Land Aantal Land Aantal
Vlag van Argentinië Argentinië 4 Vlag van El Salvador El Salvador 1 Vlag van Servië Servië 2
Vlag van Australië Australië 2 Vlag van Finland Finland 1 Vlag van Slowakije Slowakije 1
Vlag van de Bahama's Bahama's 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 4 Vlag van Spanje Spanje 4
Vlag van België België 2 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 1 Vlag van Togo Togo 1
Vlag van Brazilië Brazilië 2 Vlag van Italië Italië 3 Vlag van Tsjechië Tsjechië 4
Vlag van Canada Canada 2 Vlag van Japan Japan 1 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 3
Vlag van Chili Chili 2 Vlag van Kroatië Kroatië 1 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 1
Vlag van China China 3 Vlag van Letland Letland 1 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 1
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 1
Vlag van Duitsland Duitsland 2 Vlag van Roemenië Roemenië 1 Vlag van Zweden Zweden 3
Vlag van Ecuador Ecuador 1 Vlag van Rusland Rusland 3 Vlag van Zwitserland Zwitserland 2

ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat ATP-punten
Gouden medaille 400
Zilveren medaille 280
Bronzen medaille 205
Vierde plaats 155
Kwartfinale 100
Derde ronde 50
Tweede ronde 25
Eerste ronde 5

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda[bewerken | brontekst bewerken]

  • A = Alternatief
  • INV = Invitatie
  • DSQ = Gediskwalificeerd
  • R = Gestopt / opgegeven
  • W/O = Walk-over

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Kwartfinale Halve finale Finale
                                                   
   1  Vlag van Zwitserland Roger Federer 4 62        
8  Vlag van Verenigde Staten James Blake 6 7        
   8  Vlag van Verenigde Staten James Blake  6  5  9      
  12  Vlag van Chili Fernando González  4  7  11      
   Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu  4  4      
  12  Vlag van Chili Fernando González  6  6        
     12  Vlag van Chili Fernando González  3  62  3    
   2  Vlag van Spanje Rafael Nadal  6  7  6    
     Vlag van Frankrijk Gaël Monfils  6  1  4      
 3  Vlag van Servië Novak Đoković  4  6  6      
3  Vlag van Servië Novak Đoković  4  6  4    
  2  Vlag van Spanje Rafael Nadal  6  1  6      
   Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer  0  4      
  2  Vlag van Spanje Rafael Nadal  6  6        

Bronzen medaille[bewerken | brontekst bewerken]

8 Vlag van Verenigde Staten James Blake 3 64
3 Vlag van Servië Novak Đoković 6 7

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Deel 1[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
1  Vlag van Zwitserland Roger Federer 6 6  
 Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov 4 2     1  Vlag van Zwitserland Roger Federer 6 6  
 Vlag van Zuid-Korea Lee Hyung-taik 6 3 4   INV  Vlag van El Salvador Rafael Arevalo 2 4  
INV  Vlag van El Salvador Rafael Arevalo 4 6 6       1  Vlag van Zwitserland Roger Federer 6 7  
 Vlag van Spanje Tommy Robredo 4 6 6       17  Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 3 64  
 Vlag van Italië Andreas Seppi 6 4 8      Vlag van Italië Andreas Seppi 3 64
17  Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 6 6   17  Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 6 7  
14  Vlag van China Yu Xinyuan[1] 1 2       1  Vlag van Zwitserland Roger Federer 4 62
10  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 6 6        Vlag van Verenigde Staten James Blake 6 7
 Vlag van Zweden Robin Söderling 4 4     10  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 7 6  
 Vlag van Canada Frederic Niemeyer 6 2 R    Vlag van Argentinië Guillermo Cañas 5 1  
 Vlag van Argentinië Guillermo Cañas 3 4       10  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 4 2
 Vlag van Brazilië Thomaz Bellucci 6 4 2       8  Vlag van Verenigde Staten James Blake 6 6  
 Vlag van Slowakije Dominik Hrbatý 2 6 6      Vlag van Slowakije Dominik Hrbatý 63 6 3
 Vlag van Australië Chris Guccione 3 63   8  Vlag van Verenigde Staten James Blake 77 4 6  
8  Vlag van Verenigde Staten James Blake 6 7  

Deel 2[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
4  Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko 6 6  
 Vlag van Letland Ernests Gulbis 4 2     4  Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko 5 3  
 Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 7 6    Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 7 6  
 Vlag van Ecuador Nicolás Lapentti 64 2        Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6 7  
 Vlag van Togo Loglo Komlavi 3 2       15  Vlag van Duitsland Nicolas Kiefer 3 5  
 Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 6 6      Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 4 7 4
 Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni 3 1   15  Vlag van Duitsland Nicolas Kiefer 6 64 6  
15  Vlag van Duitsland Nicolas Kiefer 6 6        Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 4 4
12  Vlag van Chili Fernando González 6 6       12  Vlag van Chili Fernando González 6 6
 Vlag van China Sun Peng 4 4     12  Vlag van Chili Fernando González 6 6  
 Vlag van Kroatië Marin Čilić 6 65 6    Vlag van Kroatië Marin Čilić 4 2  
 Vlag van Argentinië Juan Mónaco 4 7 3       12  Vlag van Chili Fernando González 6 6
 Vlag van België Olivier Rochus 6 3 6        Vlag van België Olivier Rochus 0 3  
 Vlag van Tsjechië Ivo Minář 3 6 3      Vlag van België Olivier Rochus 7 2
 Vlag van Servië Janko Tipsarević 7 6    Vlag van Servië Janko Tipsarević 65 3 R  
5  Vlag van Spanje David Ferrer 68 2  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Deel 3[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
7  Vlag van Argentinië David Nalbandian 6 6  
A  Vlag van China Zeng Shaoxuan 2 1     7  Vlag van Argentinië David Nalbandian 7 6  
 Vlag van Chili Nicolás Massú 6 7    Vlag van Chili Nicolás Massú 60 1  
 Vlag van België Steve Darcis 4 5       7  Vlag van Argentinië David Nalbandian 4 4  
 Vlag van Italië Simone Bolelli 5 6 4        Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 6 6  
 Vlag van Roemenië Victor Hănescu 7 3 6      Vlag van Roemenië Victor Hănescu 4 65
 Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 6 3 6    Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 6 7  
11  Vlag van Spanje Nicolás Almagro 4 6 3        Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 6 1 4
13  Vlag van Rusland Michail Joezjny 6 6       3  Vlag van Servië Novak Đoković 4 6 6
 Vlag van Tsjechië Jiří Vaněk 4 1     13  Vlag van Rusland Michail Joezjny 7 6  
 Vlag van Finland Jarkko Nieminen 6 4 4    Vlag van Zweden Thomas Johansson 5 2  
 Vlag van Zweden Thomas Johansson 4 6 6       13  Vlag van Rusland Michail Joezjny 63 3
 Vlag van Duitsland Rainer Schüttler 6 6 6       3  Vlag van Servië Novak Đoković 7 6  
 Vlag van Japan Kei Nishikori 4 7 3      Vlag van Duitsland Rainer Schüttler 4 2
 Vlag van Verenigde Staten Robby Ginepri 4 4   3  Vlag van Servië Novak Đoković 6 6  
3  Vlag van Servië Novak Đoković 6 6  

Deel 4[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Derde ronde   Kwartfinale
6  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 65 4  
 Vlag van Chinees Taipei Lu Yen-hsun 7 6      Vlag van Chinees Taipei Lu Yen-hsun 6 6  
 Vlag van Argentinië Agustín Calleri 6 6    Vlag van Argentinië Agustín Calleri 4 4  
 Vlag van Bahama's Devin Mullings[2] 1 1        Vlag van Chinees Taipei Lu Yen-hsun 2 4  
 Vlag van Brazilië Marcos Daniel 7 1 6        Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 6 6  
 Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 69 6 8      Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 6 6
 Vlag van Canada Frank Dancevic 6 3 2   9  Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 4 0  
9  Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 4 6 6        Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 0 4
16  Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 6 65 9       2  Vlag van Spanje Rafael Nadal 6 6
 Vlag van Frankrijk Michaël Llodra 4 7 11      Vlag van Frankrijk Michaël Llodra 4 6 1  
 Vlag van Verenigde Staten Sam Querrey 4 4    Vlag van Rusland Igor Andrejev 6 3 6  
 Vlag van Rusland Igor Andrejev 6 6        Vlag van Rusland Igor Andrejev 4 2
 Vlag van Australië Lleyton Hewitt 7 7       2  Vlag van Spanje Rafael Nadal 6 6  
 Vlag van Zweden Jonas Björkman 5 62      Vlag van Australië Lleyton Hewitt 1 2
 Vlag van Italië Potito Starace 2 6 2   2  Vlag van Spanje Rafael Nadal 6 6  
2  Vlag van Spanje Rafael Nadal 6 3 6  

Bron[bewerken | brontekst bewerken]