Naar inhoud springen

Thallium(I)sulfaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Thallium(I)sulfaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van thallium(I)sulfaat
Structuurformule van thallium(I)sulfaat
Algemeen
Molecuul­formule Tl2SO4
IUPAC-naam thallium(I)sulfaat
Andere namen thalliumsulfaat
Molmassa 504,8292 g/mol
SMILES
[O-]S(=O)(=O)[O-].[Tl+].[Tl+]
InChI
1S/H2O4S.2Tl/c1-5(2,3)4;;/h(H2,1,2,3,4);;/q;2*+1/p-2
CAS-nummer 7446-18-6
PubChem 24833
Wikidata Q414866
Beschrijving Kleurloze of witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H300 - H315 - H372 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P264 - P273 - P301+P310 - P314
Opslag Gescheiden van voeding en voedingsmiddelen. Goed gesloten bewaren.
EG-Index-nummer 081-003-00-4
VN-nummer 1707
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
LD50 (ratten) (oraal) 16 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur kleurloos-wit
Dichtheid 6,77 g/cm³
Smeltpunt 632 °C
Oplosbaarheid in water 48,7 g/L
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Thallium(I)sulfaat is een zeer toxisch thalliumzout van zwavelzuur, met als brutoformule Tl2SO4. De stof komt voor als reukloze, kleurloze of witte kristallen, die matig tot vrij goed oplosbaar zijn in water.

Ondanks de hoge toxiciteit werd thallium(I)sulfaat gedurende enkele eeuwen gebruikt voor allerhande geneeskundige toepassingen. Dit werd, nadat de toxicologische gevaren bekend waren geraakt, gestopt. In de loop van de 20ste eeuw vond het zijn toepassing als rattengif.

Tegenwoordig is het vooral een laboratoriumstof, die gebruikt wordt als bron van Tl+-ionen. Het wordt onder andere gebruikt voor de bereiding van thallium(I)sulfide, dat een zeer goede geleider wordt wanneer het aan infrarood wordt blootgesteld.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting met vorming van zeer giftige dampen, onder andere thallium en zwaveloxiden.

De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Ze kan effecten hebben op het maag-darmstelsel, het zenuwstelsel en het hart- en vaatstelsel. Blootstelling kan haaruitval veroorzaken.

Langdurige of herhaalde blootstelling boven de drempelwaarde van 0,1 mg/m³ kan de dood tot gevolg hebben.

[bewerken | brontekst bewerken]