The Hunchback of Notre Dame (1923)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Hunchback of Notre Dame
Regie Wallace Worsley
Producent Carl Laemmle
Irving Thalberg
Scenario Perley Poore Sheehan
Edward T. Lowe Jr.
Hoofdrollen Lon Chaney, Sr.
Patsy Ruth Miller
Norman Kerry
Harry von Meter
Muziek Heinz Eric Roemheld
Montage Edward Curtiss
Sydney Singerman
Maurice Pivar
Cinematografie Robert Newhard
Tony Kornman
Charles J. Stumar
Stephen S. Norton
Virgil E. Miller
Distributie Universal Studios
Première 2 september 1923
Genre Film noir
Speelduur 133 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget 1 miljoen US$
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

The Hunchback of Notre Dame is een Amerikaanse film noir uit 1923, geregisseerd door Wallace Worsley. Het is een verfilming van de roman De klokkenluider van de Notre Dame van Victor Hugo. De hoofdrollen worden vertolkt door Lon Chaney, Sr., Patsy Ruth Miller, Norman Kerry, Nigel de Brulier, Brandon Hurst.

De film behoort tot de bekendste verfilmingen van Victor Hugo's roman. Het was tevens een van de succesvolste stomme films ooit van Universal Studio's, met een wereldwijde opbrengst van 3 miljoen dollar. De film wordt vooral herinnerd vanwege de voor die tijd grote decors waarmee het 15e-eeuwse Parijs weer wordt gegeven, en de manier waarop Lon Chaney het personage Quasimodo vertolkte. Vanaf 1951 valt de film in het publiek domein.[1]

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Lon Chaney als Quasimodo en Patsy Ruth Miller als Esmeralda.

Het verhaal speelt in het Parijs van de 15e eeuw. Centraal staat Quasimodo, een mismaakte, dove en half blinde man die zijn leven slijt in de Notre-Dame van Parijs als klokkenluider. Zijn meester, Jehan Frollo, is de kwaadaardige broer van de aartsbisschop Claude Frollo. Hij wil dat Quasimodo voor hem de zigeunerin Esméralda, dochter van zigeunerkoning Clopin, ontvoert. Esmeralda wordt echter gered door de legerkapitein Phoebus. Quasimodo wordt voor zijn daad veroordeeld tot geseling op het centrale plein. Esmerelda is getuige van de geseling, en krijgt medelijden met hem. Zo brengt ze hem onder andere wat water.

Jehan en Clopin ontdekken beide dat Phoebus verliefd is geworden op Esmerelda, en met haar wil trouwen. Clopin leidt de zigeuners en bedelaars van Parijs naar het huis van Phoebe's verloofde en eisen Esmerelda's terugkeer. Esmerelda stemt uiteindelijk toe. Phoebus loopt later in de Notre Dame Jehan tegen het lijf, die hem neersteekt en gewond achterlaat. Esmerelda krijgt de schuld en wordt ter dood veroordeeld. Quasimodo redt haar van de galg en vlucht met haar de kathedraal in, waar Claude Frollo haar kerkelijk asiel verleent.

Onder leiding van Clopin bestormen de zigeuners de kathedraal. Quasimodo slaagt erin met stenen en gesmolten lood de aanval af te slaan. Ook doodt hij Jehan door hem van de balustrade van de Notre Dame te gooien. Jehan kan nog net voor hij valt Quasimodo dodelijk verwonden met een mes. Phoebus en Esmerelda worden herenigd en ze vertrekken zonder de stervende Quasimodo op te merken. Alleen Claude is bij hem wanneer hij sterft.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Lon Chaney in een scène uit de film.
Acteur Personage
Lon Chaney Quasimodo
Patsy Ruth Miller Esmeralda
Norman Kerry Kapitein Phoebus
Kate Lester Madame de Gondelaurier
Winifred Bryson Fleur de Lys de Gondelaurier
Nigel De Brulier Claude Frollo
Brandon Hurst Jehan Frollo
Ernest Torrence Clopin Trouillefou
Tully Marshall King Louis XI
Harry von Meter Mons. Neufchatel
Raymond Hatton Pierre Gringoire
Nick De Ruiz Mons. le Torteru
Eulalie Jensen Marie
Roy Laidlaw Jacques Charmolue
Ray Myers Charmolue's assistant
William Parke Josephus
Gladys Brockwell Gudule
John Cossar Judge of the Court
Edwin Wallock King's Chamberlain

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

De originele versie van de film was gedrukt op nitrocellulose, en in de loop der jaren aangetast of vernietigd. De enige bewaarde versies zijn 16 mm "show-at-home" versies, gedistribueerd door Universal in de jaren 20 en 30. De meeste hedendaagse versies van de film zijn hiervan gekopieerd.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]