Naar inhoud springen

Theanine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theanine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van L-theanine
Structuurformule van L-theanine
Algemeen
Molecuulformule C7H14N2O3
IUPAC-naam 2-amino-5-ethylamino-5-oxopentaanzuur
Andere namen L-glutaminezuur-γ-ethylamide, N-ethyl-L-glutamine
Molmassa 174,19766 g/mol
SMILES
CCNC(=O)CCC(C(=O)O)N
CAS-nummer 3081-61-6
EG-nummer 221-379-0
PubChem 228398
Wikidata Q909931
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H317
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280
Nutritionele eigenschappen
Type nutriënt antioxidant
Essentieel? nee
Komt voor in thee
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Theanine is een aminozuur dat voorkomt in de bladeren van thee (Camellia sinensis). Het zit meer in groene thee dan in zwarte thee, maar nog meer in witte thee. Theanine is een derivaat van glutamine. Het komt voor als het enantiomeer L-theanine (ook aangeduid met de naam 'theanine' zonder het voorvoegsel) en het tegenovergestelde enantiomeer D-theanine. Enkel het L-enantiomeer komt in de natuur voor, en dit enantiomeer is meer onderzocht.

Theanine wordt vaak in verband gebracht met zijn ontspannende werking, daarnaast wordt het in verband gebracht met vele andere potentiële gezondheidsvoordelen, waaronder: verhoogde focus, angst- en stressverlichting, verbeterde slaapkwaliteit en verbeterde bloeddrukregeling.[1] Er zijn twee verschillende vormen van theanine te verkrijgen als supplement. Enerzijds het natuurlijke theanine, dat geïsoleerd wordt uit theebladeren via een fermentatieproces en filtratie, en anderzijds een synthetisch theanine, hetwelk verkregen wordt via organische synthese.

De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) heeft in 2011 een wetenschappelijk standpunt uitgebracht waarin het panel heeft geconcludeerd dat er geen causaal verband is vastgesteld tussen L-theanine en het verbeteren van de cognitieve functie, verlichting van psychologische stress, behoud van normale slaap en vermindering van menstrueel ongemak.[2] Het is wel de vraag of dit advies van het EFSA nog steeds actueel is, want ten opzichte van 2011 is het aantal gepubliceerde onderzoeken verviervoudigd, met vaak voorzichtig positieve resultaten. Dat bleek bijvoorbeeld uit een studie uit 2020.[3]