Thibau Nys
| Thibau Nys | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Nys tijdens het wereldkampioenschap veldrijden 2020
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Bijnaam | Rufus[1] | |||
| Geboortedatum | 12 november 2002 | |||
| Geboorteplaats | Bonheiden, België | |||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} Belgische
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Huidige ploeg | Lidl-Trek | |||
| Discipline(s) | Veldrijden Wegwielrennen | |||
| Ploegen | ||||
| 2023- | Lidl-Trek | |||
| ||||
Thibau Nys (Bonheiden, 12 november 2002) is een Belgisch veldrijder en wegwielrenner. Hij is de zoon van voormalig wereldkampioen veldrijden Sven Nys.[2]
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
Op vijfjarige leeftijd nam Thibau Nys al deel aan zijn eerste BMX-wedstrijd, in Massenhoven.[3] Daarnaast deed Nys in zijn jeugdjaren al veel parcourskennis op in het veldrijden. Toen hij meeging naar de wedstrijden van zijn vader Sven Nys, verkende hij immers zelf ook elk parcours.
Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]
Nieuwelingen[bewerken | brontekst bewerken]
Eind 2016 won Nys in Hoboken zijn eerste veldrit bij de nieuwelingen. Als eerstejaars slaagde hij erin een pak oudere renners te verslaan.[4] Op 7 januari 2017 veroverde hij bij de eerstejaarsnieuwelingen zijn eerste Belgische titel. In Oostende haalde hij het toen voor Lennert Belmans en Ward Huybs. Een jaar later werd hij in Koksijde ook Belgisch kampioen bij de tweedejaarsnieuwelingen. In zijn tweede jaar bij de nieuwelingen schreef hij 19 veldritten op zijn naam, één meer dan zijn vader Sven in zijn tijd.[5]
Junioren[bewerken | brontekst bewerken]
In zijn eerste seizoen bij de junioren behaalde Nys 10 overwinningen. Hij was onder andere de beste in de Flandriencross, de GP Sven Nys, de Krawatencross en de Vlaamse Aardbeiencross. In januari boekte hij in Pontchâteau ook zijn eerste overwinning in de Wereldbeker. Hij veroverde brons op zowel het Europees kampioenschap in Rosmalen als het Belgisch kampioenschap in Kruibeke. Op het wereldkampioenschap in Bogense eindigde hij vierde, na de Brit Ben Tulett en de Belgen Witse Meeussen en Ryan Cortjens.[6]
In het daaropvolgende seizoen won Nys bijna elke wedstrijd waarin hij startte. Hij werd Europees kampioen in Silvelle en was na vier van de zeven manches al zeker van de eindzege in de Wereldbeker. Hij kroonde zich in Antwerpen ook tot Belgisch kampioen, uitgerekend 25 jaar na de Belgische titel van zijn vader bij de junioren.[7] Op 2 februari kroonde Nys zich tot wereldkampioen veldrijden bij de junioren in het Zwitserse Dübendorf.
Beloften[bewerken | brontekst bewerken]
Als eerstejaarsbelofte reed Nys vaak mee met de profs. Daardoor behaalde hij weinig noemenswaardige resultaten, maar deed hij wel ervaring op het hoogste niveau op. Ook sukkelde Nys met fysieke klachten en werd hij niet geselecteerd voor het WK in Oostende.
Het veldritseizoen 2021-22 van Nys was er een van ups en downs. Eerst brak hij in oktober zijn sleutelbeen in de Wereldbekercross van Waterloo. Vervolgens liep hij ook een schouderblessure op tijdens het BK in Middelkerke in januari. Hij raakte net op tijd klaar voor het WK in Fayetteville, waar hij brons veroverde bij de beloften.
Elite[bewerken | brontekst bewerken]
Op 20 februari 2022 stond de 19-jarige Nys voor het eerst op het podium bij de elite. Hij werd derde in de Internationale Sluitingsprijs van Oostmalle.[8]
Op 9 oktober 2023 haalde Nys in Beringen zijn eerste zege bij de elite binnen. Hij versloeg Eli Iserbyt in de sprint. Op 16 oktober won Nys zijn eerste Wereldbekerwedstrijd in het Amerikaanse Waterloo in Wisconsin. Hij kwam solo over de finishlijn.
Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]
Nys was in de jeugdcategorieën ook succesvol op de weg. Zo won hij in 2018 als tweedejaarsnieuweling het provinciaal kampioenschap van Vlaams-Brabant. In een sprint met drie klopte hij Miguel Ladang en Robbe Heylen.[9] In de zomer van 2021 won Nys twee ritten en het puntenklassement in de Ronde van Vlaams-Brabant en ook twee ritten in de Ronde van Namen. Op 11 september werd Nys als tweede jongste deelnemer enigszins onverwacht Europees kampioen op de weg bij de beloften door de spurt van een elitegroepje te winnen.[10]
In 2022 zegevierde Thibau Nys als belofte in de derde rit van de Flèche du Sud, een wedstrijd in de UCI Europe Tour. Nys pakte ook de eindzege. Het waren zijn eerste zeges op de weg bij de profs.
De jonge Nys boekte zijn eerste profzege in de Ronde van Noorwegen op 28 mei 2023. Op een hellende aankomst sprintte hij iedereen uit het wiel.
Mountainbiken[bewerken | brontekst bewerken]
In het mountainbiken werd Nys in 2018 Belgisch kampioen cross-country bij de nieuwelingen. Hij haalde het in Westouter voor Daan Depuydt en ploegmaat Ward Huybs.[11]
Palmares[bewerken | brontekst bewerken]
Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]
Resultatentabel elite[bewerken | brontekst bewerken]
| Seizoen |  WK |
 EK |
 BK |
Klassementen | UCI- ranking |
Podia | Aantal crossen | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| WB | SP | Trofee | TOI | Swiss | 
|
|
| ||||||||||
| 2022-2023 | – | – | ↑
|
– | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | ||||
| 2023-2024 | 9e | – | 6e | 10e | 16e | 18e | – | – | – | 3 | – | 1 | 4 | ||||
| Totaal | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | – | 2 | 5 | ||||
Podiumplaatsen elite[bewerken | brontekst bewerken]
| Legenda |
|---|
| Wereldkampioenschappen |
| Continentale kampioenschappen |
| Nationale kampioenschappen |
| Wereldbeker |
| Superprestige |
| Trofee |
| Overige veldritten |
| Nr. | Seizoen | Datum | Veldrit | Cat. | Wedstrijdserie | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Overwinningen | ||||||
| 1. | 2023-2024 | 8 oktober 2023 | Be-Mine Cross, Beringen
|
C2 | Exact Cross | [12] |
| 2. | 15 oktober 2023 |  Wereldbeker Waterloo, Waterloo
|
CDM | Wereldbeker (#1) | [13] | |
| 3. | 1 november 2023 | Koppenbergcross, Oudenaarde
|
C1 | X²O Badkamers Trofee (#1) | [14] | |
| 2e plaatsen | ||||||
| 3e plaatsen | ||||||
| 1. | 2022-2023 | 15 januari 2023 | Belgische kampioenschappen veldrijden, Lokeren
|
CN | Belgische kampioenschappen veldrijden | |
| 2. | 2022-2023 | 21 januari 2024 |  Wereldbeker Benidorm, Benidorm
|
CDM | Wereldbeker | [15] |
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
| Seizoen | Wereldbeker | Superprestige | Trofee | WK |
EK |
BK |
Overige | Totaal aantal zeges |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nieuwelingen | ||||||||
| 2016-17 | ↑
|
Hoboken, Lippelo, Zonnebeke | 4 | |||||
| 2017-18 | Ruddervoorde | Hamme, Essen | ↑
|
Kessel, Wiekevorst, Koningshooikt, Stabroek, Hoboken, Rijkevorsel, Boortmeerbeek, Lichtaart, Hasselt, Vilvoorde, Bonheiden, Meer, Assenede, Lebbeke, Oostmalle | 19 | |||
| Junioren | ||||||||
| 2018-19 | Pontchâteau | Hoogstraten | Hamme, Baal, Lille | 4e | ↑
|
↑
|
Wiekevorst, Kasterlee, Neerpelt, Bonheiden, Leuven | 10 |
| 2019-20 | Bern, Tábor, Koksijde, Namen, Heusden-Zolder, Nommay, Eindklassement | Gieten, Asper-Gavere, Zonhoven, Diegem, Middelkerke, Eindklassement | Kortrijk, Baal, Lille | ↑
|
↑
|
↑
|
Iowa City, Waterloo, Pelt, Hulst | 21 |
| Beloften | ||||||||
| 2021-22 | Loenhout, Baal, Herentals | ↑
|
↑
|
DNF | 3 | |||
| 2022-23 | Tábor, Maasmechelen, Zonhoven, Benidorm,
Eindklassement |
↑
|
↑
|
DNS | 5 | |||
| Totaal | 11 | 7 | 11 | 2 | 1 | 3 | 27 | 62 |
Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]
Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]
2021 - 4 zeges
- 1e en 2e rit Ronde van Vlaams-Brabant (geen UCI-zeges)
- 1e en 5e rit Ronde van Namen (geen UCI-zeges)
2022 - 2 zeges
- 3e rit Flèche du Sud
Eindklassement Flèche du Sud
Jongerenklassement Flèche du Sud
2023 - 2 zeges
- 2e rit Ronde van Noorwegen
Puntenklassement Ronde van Noorwegen- GP Kanton Aargau
Totaal: 4 UCI-zeges / 4 niet-UCI-zeges
Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]
| Jaar | Ronde van Vlaams-Brabant | Ronde van Namen | Ronde van België | Flèche du Sud | Ronde van Noorwegen |
| 2021 | 15e (2) | ↑ (2)
|
41e | ||
| 2022 |  ↑ (1)
|
||||
| 2023 | ↑ (1)
|
(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
2017 (nieuwelingen) - 1 zege
- Sint-Lambrechts-Herk
2018 (nieuwelingen) - 2 zeges
Provinciaal kampioenschap op de weg- Ransberg
2019 (junioren) - 2 zeges
- Bierbeek
- Huldenberg
2021 (beloften) - 1 zege
Totaal: 6 zeges
Mountainbiken[bewerken | brontekst bewerken]
2018 (nieuwelingen) - 1 zege
Totaal: 1 zege
Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]
- 2022 –
Trek-Segafredo (stagiair vanaf 1/8) - 2023 – Trek-Segafredo
- 2024 – Lidl-Trek
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- Thibau Nys was van 2017 tot 2021 te zien in de documentairereeks DNA Nys, een reeks op Eén waarin hij gevolgd wordt bij het begin van zijn wielercarrière.
· 
· 
