Thijs Taconis
| Thijs Taconis | ||
|---|---|---|
| ||
De groep van het Nationaal Jongerenverbond afdeling Den Haag o.l.v. Thijs Taconis tijdens de 26e Vierdaagse, 1936
| ||
| Geboren | 28 maart 1914 Rotterdam | |
| Overleden | 6 september 1944 Mauthausen | |
| Land/zijde | Nederland Verenigd Koninkrijk | |
| Onderdeel | SOE | |
| Dienstjaren | tot 1942 | |
| Rang | Spion | |
| Eenheid | Bureau Inlichtingen | |
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |
| Onderscheidingen | Military Medal, Bronzen Kruis (postuum) | |
Thijs Taconis (Rotterdam, 28 maart 1914 - Mauthausen, 6 september 1944) was Nederlands geheim agent tijdens de Tweede Wereldoorlog.[1]
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Kort na de Nederlandse capitulatie probeerden verzetsgroepen in Nederland informatie te verzamelen. Het bleek moeilijk die informatie door te spelen naar Engeland. Vanuit Engeland werden om die reden agenten uitgezet op Nederlands bezet grondgebied; zij werden gestuurd door de Centrale Inlichtingendienst onder leiding van François van 't Sant in samenwerking met MI-6 en de SOE.[2]
Op 7 november 1941 werden Taconis en Huub Lauwers, een Nederlandse journalist die was opgeleid als geheim agent, als eersten vanuit Engeland geparachuteerd boven het Stegerveld buiten Ommen,[3] met als opdracht een radioverbinding met het hoofdkwartier in Londen op te zetten en te onderhouden. Ze begroeven hun parachutes op dezelfde plaats. Op 3 januari 1942 werd het eerste codebericht naar het Londen verzonden. Als codenamen gebruikte hij Thijs en Thijs Timmer.[1][4]
Op 9 maart 1942 werd hij gearresteerd[3] als gevolg van verraad door Johnny de Droog.[5] Op 6 september 1944 werd hij in Mauthausen gefusilleerd,[1] samen met 23 andere Nederlandse geheim agenten.[6][7][8][9][10]
Taconis kreeg in 1953 postuum een hoge onderscheiding, het Bronzen Kruis. In 1943 had de Britse koning hem de Military Medal verleend.[11]
Zilveren Anjer[bewerken | brontekst bewerken]
Taconis had bij testament bepaald dat zijn vermogen na zijn overlijden bestemd zou worden voor het Prins Bernardfonds ten behoeve van de aanschaf van Spitfires. Na de oorlog werd besloten om de doelstelling van het fonds te wijzigen. Met de door Taconis beschikbaar gestelde middelen werd een onderscheiding, de Zilveren Anjer ingesteld als eerbewijs voor Taconis. Ter gelegenheid van zijn honderdste geboortedag werd het Thijs Taconis Fonds "ter ondersteuning van de uitreiking van de Zilveren Anjer".[12]
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Waltmans, Astrid, “Een betrekkelijk heftig karakter”, 2005
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- Lijst van Nederlandse geheimagenten (p.41 en plaquette p.3)
- Zijn onderscheiding
- Stichting Vriendenkring Mauthausen: Lijst van slachtoffers
Noot
|