Thomas Phillips (portretschilder)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Thomas Phillips
Zelfportret
(1820s), Royal Academy of Arts
Persoonsgegevens
Geboren Dudley, 18 oktober 1770
Overleden Londen, 20 april 1845
Nationaliteit Verenigd Koninkrijk
Beroep(en) schilder
Oriënterende gegevens
Stijl(en) Romantiek
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Thomas Phillips (Dudley, 18 oktober 1770 - Londen, 20 april 1845) was een Engels portretschilder en schilder van genrestukken.

Na zijn studies in glasschilderen te Birmingham bezocht hij in 1790 Londen. Hij had een introductiebrief voor Benjamin West bij zich, die hem werk bezorgde als glasschilder voor de vensters van de Sint George Kapel te Windsor. In 1792 schilderde Phillips een zicht op het kasteel van Windsor en in de volgende twee jaren exposeerde hij "De dood van Talbot, graaf van Shrewbury in de slag van Castillon"[1], "Ruth en Naomi"[2] "Elijah brengt de zoon van de weduwe terug"[3], "Cupido ontwapend door Euphrosyne"[4] en andere werken. Na 1796 beperkte hij zich echter tot portretschilderen. Niet lang daarna werd hij de favoriete schilder van heel wat geniale en getalenteerde mensen ondanks de rivaliteit van John Hoppner, Owen, Jackson en Sir Thomas Lawrence. Hij portretteerde zo heel wat beruchte persoonlijkheden van zijn tijd. In 1804 werd hij verkozen tot lager lid ("associate") van de Royal Academy en later, in 1808, als volwaardig lid ("member"). In 1824 volgde Phillips Henry Fuseli op als hoogleraar in schilderen aan de Koninklijke Academie, een post die hij tot 1832 bezette. In deze periode gaf hij tien lezingen die het jaar daarop werden gepubliceerd: "Lectures on the History and Principles of Painting". Hij stierf op 20 april 1845.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Thomas Phillips (painter) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.