Tiina Lillak
| Tiina Lillak | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Tijdens een Europacup meeting in 1983 in Sittard
| ||||
| Volledige naam | Ilse Kristiina Lillak | |||
| Geboortedatum | 15 april 1961 | |||
| Geboorteplaats | Helsinki | |||
| Nationaliteit |  Finland
| |||
| Lengte | 1,81 m | |||
| Gewicht | 74 kg | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline | speerwerpen | |||
| Trainer/coach | Kalevi Härkonen | |||
| Eerste titel | Fins kampioene speerwerpen 1980 | |||
| OS | 1980, 1984, 1988 | |||
| Extra | Wereldrecordhoudster speerwerpen 1982, 1983-1985; Fins recordhoudster speerwerpen (600 g oud model) 1982-1999 | |||
| ||||
Ilse Kristiina (Tiina) Lillak (Helsinki, 15 april 1961) is een voormalige Finse speerwerpster. Halverwege de jaren tachtig van de 20e eeuw behoorde ze tot de wereldtop. Ze was de eerste wereldkampioene en werd meervoudig Fins kampioene in deze discipline. Ook verbeterde ze tweemaal het wereldrecord bij het speerwerpen.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste wereldrecord[bewerken | brontekst bewerken]
Op negentienjarige leeftijd werd Lillak met een veertiende plaats op de Olympische Spelen van 1980 in Moskou uitgeschakeld. In 1982 verbeterde ze voor de eerste maal in haar geboortestad het wereldrecord tot 72,40 m. Op de Europese kampioenschappen van 1982 in Athene werd ze vierde met 66,26. De Griekse Anna Verouli won deze wedstrijd en de bronzenmedaillewinnares Sofia Sakorafa verbeterde later dat jaar in september het wereldrecord tot 74,20 m.
Eerste wereldkampioene speerwerpen[bewerken | brontekst bewerken]
Op 13 juni 1983 veroverde Tiina Lillak het wereldrecord terug door 74,76 te werpen. Op 13 augustus 1983 vond in Helsinki de speerwerpfinale plaats van de allereerste wereldkampioenschappen, die werden gehouden. Voor eigen publiek wist ze deze finale te winnen door in haar laatste beurt 70,82 te werpen. Hiermee versloeg ze de Britse nummer twee Fatima Whitbread, die in tranen de atletiekbaan verliet. Het hele seizoen was zeer succesvol voor Lillak, waarbij ze zestienmaal verder dan 70 m wierp en geen enkele wedstrijd verloor.
Olympisch zilver[bewerken | brontekst bewerken]
Op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles kwam Lillak in haar tweede, tevens laatste, geldige poging tot 69,00 en won hiermee een zilveren medaille achter Tessa Sanderson (goud) en voor Fatima Whitbread (brons). Opmerkelijk was dat Lillak deze prestatie leverde, terwijl zij werd gehinderd door een gebroken botje in haar voet.[1] Op de EK van 1986 behaalde ze met 66,66 een vierde plaats. Op de WK van 1987 in Rome won Whitbread opnieuw de wedstrijd en moest Tiina Lillak met 66,82 genoegen nemen met een zesde plaats. Op de Olympische Spelen van 1988 in Seoel wist ze zich met 60,06 net niet te kwalificeren voor de finale.
In 1992 zette Lillak, gehinderd door verschillende blessures, een punt achter haar sportcarrière.
Titels[bewerken | brontekst bewerken]
- Wereldkampioene speerwerpen - 1984
- Fins kampioene speerwerpen - 1980, 1981, 1983, 1985, 1986, 1987, 1990
Persoonlijk record[bewerken | brontekst bewerken]
| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| speerwerpen (oud model) | 74,76 m (ex-WR) | 13 juni 1983 | Tampere |
Wereldrecords[bewerken | brontekst bewerken]
| Afstand (m) | Datum | Plaats |
|---|---|---|
| 72,40 | 29.07.1982 | Helsinki |
| 74,76 | 13.06.1983 | Tampere |
Palmares[bewerken | brontekst bewerken]
speerwerpen (oud model)[bewerken | brontekst bewerken]
- 1992: 4e EK - 66,26 m
- 1983:
Europacup B - 70,04 m - 1983: WK - 70,82 m
- 1984:
OS - 69,00 m - 1985: Europacup B - 66,20 m
- 1986:
Grand Prix Finale - 65,46 m - 1986: 4e EK - 66,66 m
- 1987: 6e WK - 66,82 m
- 1990: 9e EK - 58,80 m
Bronnen, noten en/of referenties
Externe links
|
· 
· 