Tijs Tinbergen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Tijs Tinbergen (1947) is een Nederlandse filmmaker. Hij is de zoon van de bioloog Luuk Tinbergen en de neef van Jan en Niko Tinbergen.

Tijs en Jan Musch studeerden in 1975 beiden cum laude af aan de Nederlandse Filmacademie.[1] Ze werkten samen met Orlow Seunke in De smaak van water (1982), Pim (1983) en Pervola (1985), en stichtten samen een productiebedrijf met de naam Musch & Tinbergen. Dit bedrijf produceert vooral documentaires met als thema "natuur".

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • SpreeuwenWerk (1983), over het onderzoek naar spreeuwen op Schiermonnikoog door zijn broer Joost Tinbergen.
  • Gebiologeerd (1994), over zijn vader die in 1955 zelfmoord pleegde.
  • Benjamin's droom (1997).
  • The career of an oystercatcher (1998 (?)). Over scholeksters.
  • Koos van Zomeren - Lopende zinnen (2002). Over Koos van Zomeren.
  • Bird documentary (2003). Over de vogelrijkdom in Namibië.
  • Rotvos (2009). Over de gecompliceerde plaats van de vos in het natuurbeheer in Nederland. Kreeg een Gouden Kalf voor de beste lange documentaire.[2]
  • Mees tv (2014). Over de interesse in koolmezen van de familie Tinbergen en hun vriendenkring.

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]