Naar inhoud springen

Tina Weirather

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tina Weirather
Tina Weirather
Persoonlijke informatie
Volledige naam Christina Weirather
Geboortedatum 24 mei 1989
Geboorteplaats Vaduz
Nationaliteit Vlag van Liechtenstein Liechtenstein
Lengte 1,62 m
Gewicht 61 kg
Sportieve informatie
Discipline Alpineskiën
Club SC Schaan
Olympische Spelen 2006, 2018
Debuut 2005
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 0 0 1
Wereldkampioenschappen 0 1 0
Totaal (2 medailles) 0 1 1
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Sport

Christina (Tina) Weirather (Vaduz, 24 mei 1989) is een Liechtensteinse alpineskiester. Ze vertegenwoordigde haar vaderland op de Olympische Winterspelen 2006 in Turijn en de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang. Weirather is de dochter van de voormalige alpineskiërs Harti Weirather en Hanni Wenzel.

Op de wereldkampioenschappen alpineskiën 2005 in Bormio eindigde Weirather als eenendertigste op de Super G. Ze maakte haar wereldbekerdebuut in oktober 2005 in Sölden. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2006 in Turijn eindigde de Liechtensteinse als drieëndertigste op de Super G, op de afdaling wist ze niet te finishen.

In december 2006 scoorde Weirather in Reiteralm haar eerste wereldbekerpunten, een maand later behaalde ze in Altenmarkt-Zauchensee haar eerste toptienklassering in een wereldbekerwedstrijd. In Åre nam de Liechtensteinse deel aan de wereldkampioenschappen alpineskiën 2007, op dit toernooi wist ze echter geen enkel resultaat neer te zetten. Tijdens een wereldbekerwedstrijd op de afdaling in januari 2010 in Cortina d'Ampezzo liep ze bij een val een knieblessure op.[1] Hierdoor miste Weirather de Olympische Winterspelen 2010 in Vancouver en het daaropvolgende wereldbekerseizoen 2010/2011.

Haar rentree in het wereldbekercircuit maakte ze in oktober 2011 in Sölden, zes weken later stond Weirather in Lake Louise voor de eerste maal in haar carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Op de wereldkampioenschappen alpineskiën 2013 in Schladming eindigde de Liechtensteinse als dertiende op de afdaling en als 27e op de reuzenslalom. Op 1 maart 2013 boekte ze in Garmisch-Partenkirchen haar eerste wereldbekerzege. Weirather kwalificeerde zich voor de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji. Tijdens de trainingen voor de Olympische afdaling kwam Weirather ten val waarbij ze zich blesseerde aan haar linkeronderbeen. Als gevolg van deze blessure kon ze niet deelnemen aan de Winterspelen en moest ze voortijdig haar wereldbekerseizoen beëindigen. Op dat moment stond Weirather tweede in de tussenstand van de algemene wereldbeker.[2] Weirather eindigde alsnog 5e in de eindstand.

In Beaver Creek nam ze deel aan de wereldkampioenschappen alpineskiën 2015. Op dit toernooi eindigde ze als vierde op de reuzenslalom, als zesde op de Super G en als elfde op de afdaling. Op de Wereldkampioenschappen alpineskiën 2017 in Sankt Moritz behaalde Weirather de zilveren medaille op de Super G. Weirather was de beste in het eindklassement van de Super G in de wereldbeker alpineskiën 2016/2017. Tijdens de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang veroverde de Liechtensteinse de bronzen medaille op de Super G, daarnaast eindigde ze als vierde op de afdaling en als 22e op de reuzenslalom. In het seizoen 2017/2018 prolongeerde ze de eindzege in de wereldbeker Super G.

Olympische Spelen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Plaats Resultaten
2006 Vlag van Italië Turijn DNF Afdaling
33e Super G
2014 Vlag van Rusland Sotsji DNS Afdaling
DNS Super G
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 4e Afdaling
22e Reuzenslalom
Brons Super G

Wereldkampioenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Plaats Resultaten
2005 Vlag van Italië Bormio 31e Super G
2007 Vlag van Zweden Åre DNF Reuzenslalom
DNF Super G
2013 Vlag van Oostenrijk Schladming 13e Afdaling
DNF1 Super G
DNS2 Supercombinatie
27e Reuzenslalom
2015 Vlag van Verenigde Staten Beaver Creek 4e Reuzenslalom
6e Super G
11e Afdaling
2017 Vlag van Zwitserland Sankt Moritz Zilver Super G
10e Afdaling
19e Reuzenslalom
DNS1 Combinatie
Eindklasseringen
Seizoen Algm AD SL RS SG SC
2006/2007 56e 43e - 23e 51e 16e
2007/2008 109e - - 39e - -
2009/2010 58e 38e - 41e 25e 32e
2011/2012 9e Zilver - 30e 7e 33e
2012/2013 18e 6e - 37e 9e -
2013/2014 5e 4e - 10e Brons 17e
2014/2015 10e 7e - 10e 8e -
2015/2016 4e 8e - 5e Zilver -
2016/2017 7e 5e - 13e Goud -
2017/2018 6e Brons - 31e Goud -
2018/2019 17e 15e - 56e Brons -
2019/2020 34e 23e - - 16e -
Wereldbekerzeges
Datum Plaats Onderdeel
1 maart 2013 Vlag van Duitsland Garmisch-Partenkirchen Super G
14 december 2013 Vlag van Zwitserland Sankt Moritz Super G
22 december 2013 Vlag van Frankrijk Val-d'Isère Reuzenslalom
7 maart 2015 Vlag van Duitsland Garmisch-Partenkirchen Afdaling
21 februari 2016 Vlag van Italië La Thuile Super G
17 maart 2016 Vlag van Zwitserland Sankt Moritz Super G
16 maart 2017 Vlag van Verenigde Staten Aspen Super G
3 december 2017 Vlag van Canada Lake Louise Super G
3 maart 2018 Vlag van Zwitserland Crans-Montana Super G
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Tina Weirather van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.