Tom Meeusen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Tom Meeusen
Tom Meeusen
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 7 November 1988
Geboorteplaats Brasschaat, Vlag van België België
Nationaliteit Belgische
Lengte 176 cm
Gewicht 62 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Veldrijden
Ploegen
2006-2017
2017-2019
2020–2022 		Telenet-Fidea
Corendon-Circus
group HENS-Maes Containers
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Tom Meeusen (7 november 1988) is een voormalig Belgisch wielrenner die vooral in het veldrijden actief was.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 behaalde hij een bronzen medaille op het wereldkampioenschap veldrijden te Zeddam bij de junioren. Sinds 1 september 2007 maakt hij deel uit van het Fidea Cycling Team. Op 6 januari 2008 wordt hij Belgisch kampioen veldrijden bij de beloften in Hofstade. Ook is Meeusen een Belgische topper in het Mountainbiken en wordt hij verschillende keren Belgisch kampioen: in 2004 (nieuwelingen), 2005 en 2006 (juniores), en 2009 (beloften). In 2010 haalde hij een vierde plaats op het wereldkampioenschap veldrijden te Tábor waar de Poolse broers Szczepaniak met de gouden en bronzen medaille gingen lopen. Deze verloren ze echter later via de groene tafel wegens dopinggebruik voorafgaand aan dat WK. Meeusen kreeg uiteindelijk de zilveren medaille, de titel ging naar Arnaud Jouffroy.

Profjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds januari 2010 rijdt hij als prof voor het Fidea Cycling Team. Op 10 januari 2010 reed hij zijn eerste Belgisch kampioenschap veldrijden bij de profs en behaalde hij onmiddellijk een 3de plaats na Sven Nys (1) en Klaas Vantornout (2).

In het seizoen 2010-11 won hij de Nacht van Woerden, en op 28 november zijn eerste superprestige wedstrijd in Gieten. Op 19 december won hij zijn eerste wereldbeker veldrit in het ondergesneeuwde Kalmthout door in de sprint Sven Nys te verslaan.

In zijn 2de profjaar moest Tom bevestigen, de eerste maanden liepen mede dankzij blessures niet vanzelfsprekend. Wel reed hij deze winter alle 8 de wereldbekercrossen. Naarmate het seizoen vorderde werd hij steeds beter. Ook de overwinningen bleven niet uit. Meeusen won zowel de Superprestige in Hoogstraten als de GVA Trofee in Lille.

Meeusen begon vol goede moed aan het seizoen 2012-2013. Hij wilde een stap zetten naast de zogenaamde grote drie: Sven Nys, Niels Albert en Kevin Pauwels. Het draaide voor Meeusen echter anders uit. In het begin van het seizoen sukkelde hij met ziekte en voelde hij zich overtraind. Hij werd voor onbekende redenen gehoord als getuige (niet als verdachte) in een onderzoek tegen een dokter uit Rotselaar. Door dit onderzoek kon Meeusen niet deelnemen aan de resterende Wereldbekers en ook niet aan het WK in Louisville (VS).

Nadat de problemen achter de rug waren begon Meeusen flitsend aan het seizoen 2013-2014. Hij won meteen in Laarne en 's-Hertogenbosch. Later won hij ook nog de veldritklassieker de Bpost Bank Trofee op de Koppenberg. Halverwege het seizoen begon hij wat te sukkelen met ziekte en blessures. Toch eindigde hij sterk met zeges in de wereldbekermanche van Nommay en de Superprestige-cross van Middelkerke.

In het seizoen 2014-15 startte Meeusen matig, maar al snel groeide zijn vormpeil, wat resulteerde in een overwinning in de Superprestige-cross in Ruddervoorde begin november. Later op het seizoen won hij ook nog de klassieke Druivencross in Overijse. Aan de gerechtelijke beslommeringen die startten in de winter van 2012-13, kwam in dit seizoen een definitief einde, door de volledige vrijspraak door de Belgische Wielerbond op 28 april 2015.

Helemaal vrij van zorgen startte Meeusen goed het seizoen 2015-16 waarin hij al in oktober de crossen in Meulebeke en Ardooie won. De prestatie van dit seizoen was de overwinning in de Azencross in Loenhout eind december. Op het einde van het seizoen won Meeusen ook nog de Kleicross in Lebbeke. Op het WK in Zolder finisht Meeusen als 8ste.

Het seizoen 2016-17 werd volledig gedomineerd door de uitzonderlijke talenten Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Meeusen reed net als vele andere crossers vaak voor de 3de plek en slaagde er acht maal in om op het podium te eindigen, waarvan één keer op het hoogste trapje in Sint-Niklaas. Op het WK in februari in Bieles breekt Toms fietskader in de eerste ronde, en daardoor meteen einde wedstrijd. Op het einde van dit seizoen maakte Meeusen de overstap naar het Beobank-Corendon-team, na 16 jaar trouwe dienst voor Telenet-Fidea.

In het seizoen 2017-18, het 8ste jaar van Meeusen bij de profs, in dienst van de Corendon-Circus ploeg, slaagt hij er niet in om een cross te winnen. Wel eindigt hij drie keer op het podium, in de Zilvermeercross in Mol, de Druivencross in Overijse, en de Vestingscross in Hulst. Voor het eerst wordt Tom niet geselecteerd voor het WK.

Meeusen in het na-Tourcriterium van Herentals (2022)

Het seizoen 2018-19 wordt volledig gedomineerd door de ploegmaat van Meeusen, Mathieu van der Poel. Tom zelf slaagt er niet in om een cross te winnen, maar finisht wel drie keer op het podium, in november in Hamme, en op het einde van het seizoen in Leuven en in de Sluitingsprijs in Oostmalle.

Het seizoen 2019-20 wordt opnieuw gedomineerd Mathieu van der Poel en Wout van Aert. Meeusen, ondertussen een van de oudere crossers, speelt een bijrol en kan enkel in de Zilvermeercross in Mol het podium halen. Op het einde van het cross-seizoen bevestigt hij wel zijn status als beste hoogspringer, door in de Cyclocross Masters in Waregem met z'n crossfiets over 75 centimeter gaat.

In zijn 11de jaar bij de profs, 2020-21 kan Tom Meeusen niet veel potten breken. Hij start in de kleuren van de nieuwe ploeg Group Hens-Maes Containers, als ploegmaat van Vincent Baestaens. Enkel in de Sylvestercross in Bredene kan Meeusen bij de eerste vijf finishen.

Ook in de jaren erna kon Tom in de meeste crossen niet meer meedoen voor het podium, op een zege in de GP Destil in Oisterwijk in 2021. Op 12 december 2022 besloot Meeusen om per direct te stoppen als cyclocrosser. De cross in Essen (8e plaats) was de laatste cross uit zijn loopbaan.

De veldrijder Meeusen[bewerken | brontekst bewerken]

Tom Meeusen stond bekend als een zeer technisch vaardig veldrijder. Dit uitte zich vooral in zijn kwaliteit om over de balkjes in het parcours te springen. Dit in navolging van Sven Nys hoewel Meeusen hoger wordt ingeschat op dit gebied. Hij stond ook bekend als de "ijskoning" doordat hij zeer behendig was op besneeuwde of ijzige parcours.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

2011 - 1 zege
6e etappe Ronde van Servië

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Superprestige DVV Trofee WK
Regenboogtrui 		EK
Europeese kampioenstrui 		BK
Belgische kampioenstrui 		Overige Totaal aantal zeges
2009-2010 NVT NVT Brons↑ 0
2010-2011 Kalmthout Gieten 10e NVT DNF Woerden, Huijbergen 4
2011-2012 Hoogstraten Lille 4e NVT 4e 2
2012-2013 DNS NVT 10e Zonnebeke 1
2013-2014 Nommay Middelkerke Oudenaarde 5e NVT 4e Laarne, Den Bosch, Eeklo 6
2014-2015 Ruddervoorde 6e NVT Zilver↑ Overijse 2
2015-2016 Loenhout 8e DNF 9e Ardooie, Rucphen, Lebbeke 4
2016-2017 DNF DNS 6e St-Niklaas 1
2017-2018 DNS DNS DNF 0
2018-2019 DNS DNS 12e 0
2019-2020 DNS DNS 10e 0
2020-2021 DNS DNS 13e 0
2021-2022 DNS DNS 10e Oisterwijk 1
Totaal 2 4 3 0 0 0 12 21

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Aantal zeges Regenboogtrui Europeese kampioenstrui Belgische kampioenstrui WB SP DVV UCI
2010-2011 4 overwinningen 10e NVT DNF 20e 7e 8e 5e
2011-2012 2 overwinningen 4e NVT 4e 5e 4e 5e 5e
2012-2013 1 overwinning DNS NVT 10e 11e 10e 22e 18e
2013-2014 6 overwinningen 5e NVT 4e 7e Brons Brons 6e
2014-2015 2 overwinningen 6e NVT Zilver 5e 4e 4e 5e
2015-2016 4 overwinningen 8e DNF 9e 7e 6e 9e 5e
2016-2017 1 overwinning DNF DNS 6e Brons 7e 7e 6e
2017-2018 0 overwinningen DNS DNS DNF 17e 11e 11de 24e
2018-2019 0 overwinningen DNS DNS 12e 12e 8e 7e 23e
Totaal 20 overwinningen 0 0 0 0 0 0 0

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Superprestige DVV Trofee WK
Regenboogtrui 		EK
Europeese kampioenstrui 		BK
Belgische kampioenstrui 		Overige Totaal aantal zeges
Junioren
2004-2005 Hamme-Zogge Loenhout, Oostmalle 40e 8e 4e Horendonk, Schriek 5
2005-2006 Kalmthout Ruddervoorde, St-Michielsestel, Gavere, Diegem, Vorselaar eindklassement Essen, Oostmalle Brons↑ 37e 14e Erpe-Mere, Dottignies, Neerpelt, Varsenare, Zolder, Eeklo 14
Totaal 1 6 (1x eindklassement) 4 0 0 0 8 19
Beloften
2006-2007 DNS DNS 13e Schriek 1
2007-2008 Ruddervoorde, Vorselaar Oudenaarde, Baal, Oostmalle eindklassement 18e 26e Goud↑ Essen, Erpe-Mere 8
2008-2009 Kalmthout Oostmalle 29e DNF 5e Neerpelt, Zonhoven 4
2009-2010 Kalmthout, Zolder, Roubaix eindklassement Gavere, Hamme-Zogge, Gieten, Diegem, Vorselaar eindklassement Hasselt, Essen, Loenhout, Baal eindklassement Zilver↑ DNF NVT Neerpelt 13
Totaal 4 (1x eindklassement) 7 (1x eindklassement) 7 (2x eindklassement) 0 0 1 6 25

Mountainbiken[bewerken | brontekst bewerken]

Elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Belgische kampioenstrui
BK 		Overige Totaal
aantal
zeges
2011 4e Averbode 1
2012 DNF Apeldoorn 1
2013 Zilver Steenwijk 1
2014 9e 1e rit BeMC 1
2015 DNF 0
2016 6e 0
2017 9e 0
2018 7e 0
2019 7e 0

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Regenboogtrui
WK 		Europees kampioenstrui
EK 		Belgische kampioenstrui
BK 		Overige Totaal
aantal
zeges
Junioren
2006 12e 9e Goud 1
2005 60e 24e Goud 1
Beloften
2007 0
2008 0
2009 13e 10e Goud 1
2010 4e 0
Zie de categorie Tom Meeusen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tom_Meeusen&oldid=63876619"