Tram van Straatsburg
De tram van Straatsburg is de belangrijkste vorm van openbaar vervoer in de Franse stad Straatsburg. Het tramnetwerk wordt uitgebaat door de "Compagnie des transports strasbourgeois".
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Het eerste tramnet[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste tram van Straatsburg reed in 1878 en was een paardentram. De elektrificatie van het tramnet werd voltooid in 1900 en het tramnet bereikte met 82,7 kilometer zijn grootste omvang in 1937. Daarnaast bestond een regionaal tramnet op meterspoor met een trajectgrootte van 194 km, gebouwd tussen 1886 en 1909, waarmee de stad verbonden was met de gemeenten van de regio aan de voet van de Vogezen, Colmar en Baden. Bijna de helft van dit regionale tramnet lag aan de Duitse kant van de Rijn. In 1930 vervoerde het 234 kilometer tramnet meer dan 55 miljoen mensen.
Het tramnet vervoerde 71,5 miljoen mensen in 1943. Tijdens de jaren 1950 kreeg de tram, die al verzwakt door de Tweede Wereldoorlog, concurrentie van andere vormen van vervoer zoals de auto, de fiets of de bus. De tram voldeed niet langer aan de behoefte van comfort voor de gebruiker, en de laatste tram werd verbannen naar het depot, op 1 mei 1960. De tramlijnen werden vervolgens vervangen door buslijnen, terwijl het aantal auto's almaar toenam.
De terugkeer[bewerken | brontekst bewerken]
In de jaren 1980 werd Straatsburg geconfronteerd met verstoppingen op de wegen en het busnetwerk. Daarom bestudeerde de gemeenteraad de aanleg van twee VAL-metrolijnen. De gemeenteraadsverkiezingen van 1989 in Straatsburg worden gedomineerd door de keuze tussen de VAL of een moderne tram. De meerderheid is voorstander van de eerste, terwijl de oppositie van de socialisten voor de tweede zijn. De VAL wordt ondersteund door handelaren in de binnenstad, die vrezen dat de aanleg van de tram het aantal parkeerplaatsen vermindert en de bereikbaarheid verslechtert, waardoor klanten wegblijven. De oppositie voert campagne voor de gemeentelijke tram met financiële argumenten (1 km VAL-lijn kost evenveel als 4 km tramlijn) en met het autovrij maken van het centrum. De overwinning van Catherine Trautmann in 1989 zorgt ervoor dat het VAL-project stopgezet wordt en dat toestemming voor de eerste tramlijn gegeven wordt. Deze lijn werd geopend in 1994. Hiermee keerde de tram na 34 jaar weer terug in de stad.
De start van het netwerk ging samen met een stedelijke herontwikkeling gericht op de bereikbaarheid van het centrum voor de tram en zwakke weggebruikers. Parallel aan de lijn werden park and ride parkeerplaatsen gebouwd om bestuurders aan te moedigen hun voertuigen te laten staan en de tram te nemen.
Het huidige netwerk[bewerken | brontekst bewerken]
- 1994
- 25 november 1994: Lijn A gaat in dienst. De lijn met een lengte van 9,8 kilometer loopt tussen de buitenwijken Hautepierre in het westen en het station Baggersee zuiden in de stad Illkirch-Graffenstaden. Om grote werkzaamheden te voorkomen bij het Straatsburgse centrale station wordt er een 1400 meter lange tunnel gebouwd tussen de haltes Rotonde en Ancienne Synagoge Les Halles. De halte van het Centraal Station ligt in de tunnel op 17 meter diepte.
- 1998
- 4 juli 1998: Lijn A wordt in het zuiden 2,8 kilometer verlengd in Illkirch-Graffenstaden.
- 31 augustus 1998: Lijn D Rotonde - Étoile Polygone gaat in dienst. Deze nieuwe lijn loopt op vrijwel de hele lengte van de lijn samen met lijn A, en wordt daarom alleen in de spits geëxploiteerd.
- 2000
- 1 september 2000: De tweede grote lijn van het netwerk, die de lijnen B en C omvat, gaat in dienst. De lijnen B en C kruisen de lijnen A en D op het overstapstation Homme de Fer. Bij halte République takt lijn C af, om vervolgens naar de universiteit te lopen. Lijn B loopt dan naar het noorden, richting halte Hoenheim Gare.
- 2007/2008
- 25 augustus 2007:
- Lijn C wordt 4,2 kilometer vanaf halte Espelande naar halte Neuhof Rodolphe Reuss, in het zuiden van Straatsburg.
- Lijn D wordt verlengd vanaf halte Étoile Polygone naar Aristide Briand. Hierna is de lijn Spitslijn-af, hij rijdt nu op dezelfde tijdstippen als de andere lijnen.
- Lijn E gaat in dienst. Hij loopt samen met andere lijnen tussen de haltes Wacken en Baggersee, en loopt niet langs het centrale overstapstation Homme de fer, om deze te ontlasten.
- 23 november 2007: Lijn E wordt 2,5 km verlengd van halte Wacken naar halte Robertsau Boecklin. Deze uitbreiding is er vooral gekomen om het Europees parlement te bedienen.
- 25 augustus 2007:
- 2010: Een kleine reorganisatie van het netwerk vindt plaats na de ingebruikname het spoor tussen de haltes Gare Centrale en Homme de Fer via Faubourg de Saverne.
- 27 november 2010: Lijn C loopt niet meer over het stuk Homme de Fer - Elsau, maar over het stuk Gare Centrale - Homme de Fer via Faubourg de Saverne.
- 28 november 2010: Een dag later dan gepland in verband met een staking gaat lijn Lijn F in dienst tussen Elsau en Place d'Islande. De lijn neemt tussen de haltes Homme de Fer en Elsau de dienst van lijn C over.
- 2013
- 2017
- 28 april 2017: Verlenging naar het spoorwegstation van Kehl, Duitsland, met een tussenhalte in Port du Rhin. De verlenging is 2,8 km lang en er zijn twee nieuwe trambruggen aangelegd.
- 2018
- 23 november 2018: Verlenging naar het gemeentehuis van Kehl, Duitsland, met tussenhalte Hochschule/Läger.
Huidige lijnen[bewerken | brontekst bewerken]
| Lijn | Eindbestemmingen |
|---|---|
| Lijn A | Parc des Sports ↔ Illkirch Lixenbuhl |
| Lijn B | Hoenheim Gare ↔ Lingolsheim Tiergaertel |
| Lijn C | Station Strasbourg-Ville ↔ Neuhof Rodolphe Reuss |
| Lijn D | Poteries ↔ Kehl Rathaus |
| Lijn E | Robertsau Boecklin ↔ Baggersee |
| Lijn F | Elsau ↔ Place d'Islande |
Materieel[bewerken | brontekst bewerken]
Voor de dienst wordt gebruikgemaakt van Eurotram en Citadis 403 trams. Bij de start van het tramnetwerk waren er 26 zevendelige trams (33 meter) van het type Eurotram. Maar nadat op 1 september 2000 de lijnen B en C werden geopend werden er nog eens 10 zevendelige Eurotrams en 17 negendelige Eurotrams (43 meter) gekocht. Voor de later geopende uitbreidingen zijn er nog 41 trams van het type Citadis 403 besteld. Deze 45 meter lange trams zijn in 2005 en 2006 geleverd.
Toekomst[bewerken | brontekst bewerken]
- Lijn A: In de toekomst zijn er verschillende verlengingen voor deze lijn gepland. Zo wordt het sporenplan rond het huidige westelijke eindpunt drastisch gewijzigd. Het spoor tussen dante en Hautepierre Maillon wordt gedeeltelijk gesloopt, de lijn krijgt daar een verlengingen naar het zuiden. Ook komt er een nieuwe tak naar Zénith, als een tweede westelijke eindpunt. Deze plannen zouden in 2013 afgerond kunnen worden. Aan de andere kant van de lijn zijn er plannen om de lijn twee kilometer te verlengen, naar het centrum van Illkirch-Graffenstaden.
- Lijn C: Tussen 2021 en 2025 wordt deze lijn verlengd met 2,8 kilometer in de richting van Neuhof Stockfeld. De verlenging naar het hart van Meineau is genannuleerd en vervangen door een HOV-bus, die tussen 2016 en 2020 in dienst gaat.
- Lijn D: Er zijn aan beide kanten verlengingsplannen. Deze zijn:
- Vanaf Rotonde: De lijn zou kunnen worden uitgebreid tot de Campus de Cronenbourg, maar dit project lijkt te zijn vervangen door een HOV-bus vanaf het station Strasbourg-Ville.
- Lijn E: In de toekomst wordt deze lijn verlengd naar het centrum van het Robertsau, op een nu nog onbekend tijdstip.
- Tram-train Strasbourg - Bruche - Piémont des Vosges: De bedoeling is dat, tegen 2016, de vallei van de Bruche en de uitlopers van de Vogezen verbonden worden met het hart van Straatsburg door de Tram-train Strasbourg - Bruche - Piémont des Vosges. De lijn loopt van station Barr en station Gresswiller naar station Strasbourg-Ville om daar via het tramnetwerk verder de stad in te gaan. Met een lengte van 40 km wordt verwacht dat de lijn 27.000 reizigers per dag gaat vervoeren.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- www.cts-strasbourg.eu Website van het vervoerbedrijf
