Triglycidylisocyanuraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Triglycidylisocyanuraat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van triglycidylisocyanuraat
Algemeen
Molecuulformule C12H15N3O6
IUPAC-naam 1,3,5-tris(oxiran-2-ylmethyl)-1,3,5-triazine-2,4,6-trion
Andere namen tris(2,3-epoxypropyl)isocyanuraat
Molmassa 297,26 g/mol
SMILES
C1C(O1)CN2C(=O)N(C(=O)N(C2=O)CC3CO3)CC4CO4
InChI
1S/C12H15N3O6/c16-10-13(1-7-4-19-7)11(17)15(3-9-6-21-9)12(18)14(10)2-8-5-20-8/h7-9H,1-6H2
CAS-nummer 2451-62-9
EG-nummer 219-514-3
PubChem 17142
Wikidata Q2453240
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefToxischSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H301 - H331 - H317 - H318 - H340 - H373 - H412
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P261 - P273 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338
EG-Index-nummer 615-021-00-6
VN-nummer 2811
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt ca. 95 °C
Oplosbaarheid in water ca. 9 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Triglycidylisocyanuraat (TGIC) is een derivaat van isocyanuurzuur met drie glycidylgroepen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

De synthese van triglycidylisocyanuraat gebeurt door de reactie van cyanuurzuur met een overmaat aan epichloorhydrine, dat tevens dienstdoet als oplosmiddel, en met gebruik van een organische base (een tertiair amine of een quaternaire ammoniumverbinding) als katalysator. Het reactieproduct is tris(3-chloor-2-hydroxypropyl)isocyanuraat. Dit wordt omgevormd tot TGIC (dehydrohalogenering) door er een dispersie van natrium- of kaliumhydroxide in dioxaan, xyleen of een vergelijkbare koolwaterstof, aan toe te voegen.[1]

Het technisch product is een mengsel van twee diastereomeren, α- en β-TGIC.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

De voornaamste toepassing is als crosslinker in poederlakken op basis van polyester. Een poederlak bevat gewoonlijk 4 tot 10% TGIC. Na het (elektrostatisch) opbrengen van de laklaag wordt het voorwerp in een oven verhit waardoor de laklaag smelt en er chemisch een driedimensionale uitharding plaatsvindt.

Een andere toepassing is in inkten voor het coaten van printplaten.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Triglycidylisocyanuraat is, zoals andere epoxiden, een erg reactieve stof en kan heftig polymeriseren onder invloed van katalysatoren en bij verwarming. Het kan heftig reageren met amines, carbonzuren en zuuranhydrides, thiolen, fenolen en alcoholen.

Herhaalde (beroepsmatige) blootstelling aan de stof kan contactdermatitis en beroepsmatig astma veroorzaken.[2]

De stof kan ook genetische schade veroorzaken en wordt daarom ingedeeld als mutageen.