Aftelbaarheidsaxioma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Tweede aftelbaar)

Aan een topologische ruimte worden soms aanvullende voorwaarden opgelegd om sterkere eigenschappen te kunnen bewijzen. De aftelbaarheidsaxioma's zijn dergelijke voorwaarden, die alle te maken hebben met het bestaan van bases die in zekere zin uit "weinig" open verzamelingen bestaan.

Eerste aftelbaarheidsaxioma: A1[bewerken | brontekst bewerken]

Een topologische ruimte heet eerst-aftelbaar of als ieder punt een aftelbare lokale basis heeft. Dat houdt in dat er voor elke aftelbaar veel open verzamelingen zijn, waarvoor geldt:

  • voor alle is
  • elke open omgeving van bevat een van de als deelverzameling.

Tweede aftelbaarheidsaxioma: A2[bewerken | brontekst bewerken]

Een topologische ruimte heet tweedst-aftelbaar (soms: tweede-aftelbaar) of als ze een aftelbare basis heeft:

Dit is duidelijk sterker dan : elke tweedst-aftelbare ruimte is eerst-aftelbaar.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Elke (topologie afkomstig van een) metrische ruimte is . Neem bijvoorbeeld als lokale basis in de open bollen met middelpunt en straal , voor

Niet iedere metrische ruimte is , maar een compacte metrische ruimte is in elk geval wel : wegens compactheid kan de ruimte voor elke overdekt worden met een eindig aantal open bollen met straal ; de vereniging van deze open bollen voor alle vormt een aftelbare basis.

De reële getallen, en algemener , zijn eveneens . Neem bijvoorbeeld als aftelbare basis de open intervallen (in : cartesische producten van open intervallen) waarvan de eindpunten rationale getallen zijn.

Metriseerbaarheid[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste voorbeeld hierboven is niet toevallig gekozen. Onder de topologische ruimten worden degenen die van metrische ruimten afkomstig zijn, gekenmerkt door bijzondere scheidingsaxiomas en aftelbaarheidsaxiomas.

Metriseerbaarheidsstelling van Urysohn[bewerken | brontekst bewerken]

De metriseerbaarheidsstelling van Urysohn garandeert dat bij een topologische ruimte die tweedst-aftebaar () en normaal is, de topologie afkomstig is van een metriek.

Sigma-lokaal-eindige-basis[bewerken | brontekst bewerken]

Het bestaan een sigma-lokaal-eindige basis is een scheidingsaxioma () dat tussen en in ligt.

  • Een topologische ruimte die aan voldoet, is ook .
  • Een topologische ruimte die aan voldoet, is ook .

Kort gezegd:

De hoofdstelling over de metriseerbaarheid van topologische ruimten is genoemd naar Smirnov, Nagata en Bing. Ze karakteriseert volledig de metriseerbare topologische ruimten:

Een topologische ruimte is metriseerbaar dan en slechts dan als ze normaal is en beschikt over een sigma-lokaal-eindige basis.

Metriseerbaarheid in de functionaalanalyse[bewerken | brontekst bewerken]

Voor een topologische vectorruimte is reeds voldoende om metriseerbaarheid te garanderen.

Limieten van rijen[bewerken | brontekst bewerken]

De topologie van een -ruimte wordt volledig gekenmerkt door de convergentie van oneindige rijen: de afsluiting van een gegeven deelverzameling bestaat namelijk uit alle limieten van rijen in die deelverzameling.

Voor willekeurige topologische ruimten is dit niet gegarandeerd; er bestaat evenwel een veralgemeend rijbegrip (Moore-Smithrijen, zie netten) dat de afsluiting kenmerkt als de verzameling limieten.