US PGA Championship 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amerikaans PGA Kampioenschap
93rd PGA Championship
Winnaar Keegan Bradley
Plaats Georgia, Vlag van Verenigde Staten
Golfbaan Atlanta Athletic Club
Highland Course
Par 70
Tour(s) PGA Tour
Europese Tour
Datum 11-14 augustus 2011
Deelnemers 156
Prijzengeld € 5.639.314
Titelhouder Vlag van Duitsland Martin Kaymer
Winnaar Vlag van Verenigde Staten Keegan Bradley
Vorige: 2010     Volgende: 2012
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het 93ste PGA Kampioenschap van de Amerikaanse PGA is de laatste Major van het seizoen en werd in 2011 gespeeld van 11-14 augustus op de Atlanta Athletic Club, Georgia.

De baan[bewerken | brontekst bewerken]

Tien jaar geleden werd dit kampioenschap ook op de Highland Course van de Athletic Club gespeeld, maar sindsdien is er veel veranderd. Rees Jones veranderde in 2006 veel aan de greens, en er kwam een nieuw soort Champions Bermuda-gras op en daarmee zijn de greens in augustus op z'n snelst. Er kwamen ook bunkers bij, en ze werden dieper en groter. De baan werd ongeveer 250 meter langer vanaf de backtees.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par is 70.

Ronde 1

Voor het eerst waren alle drie tot nu toe gespeelde Majors van 2011 door Europese spelers gewonnen, Charl Schwartzel, Darren Clarke en Rory McIlroy. Zij waren samen ingedeeld om donderdag om 13:45 uur samen te starten. Martin Kaymer, die dit kampioenschap in 2010 won, speelde met twee voormalige winnaars: Y.E. Yang (2009) en Shaun Micheel (2003). Luke Donald was op dit moment de nummer 1 op de Official World Golf Ranking en speelde met Alvaro Quiros en Nick Watney. Geen van al deze namen stonden na de eerste ronde in de top-10. Steve Stricker maakte een ronde van -7, Jerry Kelly eindigde op de 2de plaats met -5 en Shaun Micheel scoorde -4 en werd 3de. Twintig PGA professionals hadden zich voor dit kampioenschap gekwalificeerd.
Rory McIlroy raakte op hole 3 geblesseerd toen hij met een ijzer 7 zijn bal van onder een boom wilde slaan. De ijzer 7 overleefde het niet, Rory's rechterpols nauwelijks. Hij moest toen nog 15 holes spelen, tussen de slagen door liep hij met een zak ijs tegen zijn arm. Hij maakte een ronde van 70. Of dat verstandig was zal een MRI scan vanavond bepalen.
Ryo Ishikawa, die inmiddels al negen overwinningen op de Japan Golf Tour behaalde, zorgde voor een record: hij sloeg zes keer een bal in het water en eindigde met een score van 85.
Nog enkele scores van spelers die in Europa bekend zijn: Anders Hansen en Matteo Manassero -2, Miguel Angel Jimenez -1, Luke Donald en Alexander Norén par, Lee Westwood en Charl Schwartzel +1, Ian Poulter +3.

Ronde 2

Rory McIlroy maakte een ronde van 73 en haalde de cut die +4 was. Tiger Woods maakte ook 73 maar ging daarmee naar +10.
De beste ronde van de dag was van de 25-jarige Keegan Bradley, een van de zes rookies op de PGA Tour. Eerder dit jaar won hij al de Byron Nelson Classic en nu deelde hij de leiding met Jason Dufner, die in zes jaar nog geen toernooi op de PGA Tour heeft gewonnen. De 3de plaats werd gedeeld door Jim Furyk, D.A. Points, John Senden en Scott Verplank. In de top-10 stond slechts één Europese speler: Anders Hansen.

Ronde 3

Jason Dufner bleef aan de leiding maar kreeg gezelschap van de 28-jarige Brendan Steele, de twee rookie van de PGA Tour die deze week aan de leiding kwam. Robert Karlsson maakte een ronde van -4 en stond nu als beste Europeaan op de 6de plaats.

Ronde 4

Jason bracht zijn leidende positie in gevaar door bogeys te maken op hole 15 en 16 terwijl Bradley in de partij voor hem birdies maakte op 16 en 17. Daarna was de stand Dufner -9 en Bradley -8. Toen Dufner ook op hole 17 een bogey maakte stonden de twee spelers gelijk op -8. Bradley was klaar en Dufner moest hole 18 nog spelen. Hij maakte een par dus er volgde een 3-holes play-off. Na drie holes stond Dufner par en won Bradley met -1. Hij mocht de zilveren Wanamaker Trophy in ontvangst nemen. Sinds Ben Curtis in 2003 het Brits Open won is hij de eerste speler die zijn eerste Major wint. Bradley werd ook de eerste speler die een Major won met een lange putter. Op de wereldranglijst steeg hij van de 329ste naar de 29ste plaats.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr Play-off
Vlag van Verenigde Staten Keegan Bradley po
71
+1
T36
64
-6
-5
 T1
69
-1
-6
3
68
-2
-8
T1
 3-3-4=10 par 1
Vlag van Verenigde Staten Jason Dufner
70
par
T23
65
-5
-5
 T1
68
-2
-7
 T1
69
-1
-8
T1
 4-4-3=11
+1
2
Vlag van Denemarken Anders Hansen
68
-2
T5
69
-1
-3
T7
70
par
-3
T13
66
-4
-7
3
Vlag van Verenigde Staten Scott Verplank
67
-3
T
69
-1
-4
T3
69
-1
-5
4
70
par
-5
T4
Vlag van Zweden Robert Karlsson
70
par
T23
71
+1
+1
T32
67
-3
-2
T6
67
-3
-5
T4
Vlag van Verenigde Staten Brendan Steele
69
-1
T9
68
-2
-3
T7
66
-4
-7
 T1
75
+5
-2
T10
Vlag van Verenigde Staten Steve Stricker 63
-7
 1
74
+4
-3
T7
69
-1
-4
5
73
+1
-3
T13
Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk
71
+1
T36
65
-5
-4
T3
73
+1
-3
T13
75
+5
+2
T38
Vlag van Verenigde Staten Jerry Kelly
65
-5
2
73
+3
-2
T11
74
+2
+2
T37
69
-1
+1
T26
Vlag van Verenigde Staten Shaun Micheel
66
-4
3
78
+8
+4
T62
77
+7
+11
T73
74
+4
+15
T74
Leider Toernooirecord

De spelers[bewerken | brontekst bewerken]

US PGA

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=US_PGA_Championship_2011&oldid=59966593"