Ullmanniet
Het mineraal ullmanniet is een nikkel-antimoon-sulfide met de chemische formule NiSbS.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het opake staalgrijze of zilverwitte ullmanniet heeft een donkergrijze streepkleur, een metallische glans en een goede splijting volgens de kristalvlakken [100], [010] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 6,65 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
Ullmanniet is genoemd naar de Duitse scheikundige en mineraloog J. Ch. Ullmann (1771 - 1821).
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Ullmanniet wordt vooral gevonden in nikkelhoudend gesteente, in combinatie met andere ertsen. Het mineraal vormt een reeks met willyamiet. De typelocatie is Freusburg, Siegen, Noordrijn-Westfalen, Duitsland.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Ullmannite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.