Naar inhoud springen

Urinetherapie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Urinetherapie (ook: urotherapie) is het op regelmatige basis drinken van de eigen urine met het oog op genezing van kwalen en ziekten. Het is een therapie waarvan de werkzaamheid niet wetenschappelijk is aangetoond. Om deze reden is de therapie in strijd met het principe van evidence-based medicine.

Urinetherapie is een oud Chinees en een oud Indiaas Ayurvedisch gebruik dat tal van heilzame effecten zou hebben, bijvoorbeeld bij de behandeling van kanker. Volgens de Ayurveda bevat urine duizenden biochemische verbindingen, zoals belangrijke voedingsstoffen, enzymen, hormonen en natuurlijke antistoffen, waarvan er slechts zo'n 200 zijn bestudeerd.

  • Coen van der Kroon - De gouden fontein, alles over het gebruik en de geneeskracht van urine. Uitgeverij Elmar, Rijswijk. 1998. 247 blz. ISBN 9038906277.
  • Your own perfect medicine van Martha Christie
  • The water of life van J.W. Armstrong
  • Eigenharnbehandlung van Kurt Herz. Karl F.Haug Verlag Saulgau/Württemberg
  • Ein ganz besonderer Saft - Urin van Carmen Thomas.vgs verlagsgesellschaft Köln 1993 ISBN 3-8025-1268-5
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Urine Therapy, Skeptic's Dictionary
  • (en) Urotherapy, American Cancer Society
  • (en) Urine Therapy, Jeff Lowe
  • (en) Eldor J. Urotherapy for patients with cancer. (1997) Med Hypotheses 48:309-315. PMID 9160284.