Urotheca

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Urotheca
Urotheca fulviceps
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Colubridae (Toornslangachtigen)
Onderfamilie:Dipsadinae
Geslacht
Urotheca
Bibron, 1843
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Urotheca op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Urotheca is een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Dipsadinae.

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn acht verschillende soorten, de wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Gabriel Bibron in 1843. De slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Ablabes, Tachymenis, Rhadinaea, Liophis en Calamaria.[1]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Deze slangen zijn vrij slank, het lichaam heeft een cilindrische vorm. De schubben zijn glad, op het midden van het lichaam zijn zeventien rijen schubben in de lengte aanwezig. Veel soorten hebben een bruine lichaamskleur met lichtere lengtestrepen, enkele soorten bootsen de giftige koraalslangen na en hebben bonte lichaamskleuren.

De staart is relatief dik en lang, deze kan 35 tot meer dan 45 procent van de totale lichaamslengte bedragen. De staart breekt gemakkelijk af en de meeste in het wild aangetroffen exemplaren hebben een incomplete staart. De staart groeit niet meer aan, in tegenstelling tot wat van veel hagedissen bekend is.[2]

Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]

De slangen zijn overwegend overdag actief en leven op de bodem. De vrouwtjes zetten eieren af. Op het menu staan kleine gewervelde dieren zoals amfibieën.[2]

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

De soorten komen voor in delen van Midden- en Zuid-Amerika en leven in de landen Costa Rica, Panama, Nicaragua, Ecuador, Colombia, Venezuela en Honduras.[1] De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als in bergstreken, en in droge tropische en subtropische bossen

Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan zeven soorten een beschermingsstatus toegewezen. Vijf soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en twee als 'onzeker' (Data Deficient of DD).[3]

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied Beschermingsstatus
Urotheca decipiens Günther, 1893 Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Colombia Niet geëvalueerd
Urotheca dumerilli Bibron, 1840 Colombia
Urotheca fulviceps Cope, 1886 Costa Rica, Panama, Ecuador, Colombia, Venezuela
Urotheca guentheri Dunn, 1938 Nicaragua, Costa Rica, Panama, Honduras
Urotheca lateristriga Berthold, 1859 Colombia, Ecuador
Urotheca multilineata Peters, 1863 Colombia, Venezuela
Urotheca myersi Savage & Lahanas, 1989 Costa Rica
Urotheca pachyura Cope, 1875 Costa Rica, Panama, Nicaragua, Colombia

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]