Scheve veldsla

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Valerianella eriocarpa)
Scheve veldsla
Scheve veldsla
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'Nieuwe' tweezaadlobbigen
Clade:Campanuliden
Orde:Dipsacales
Familie:Caprifoliaceae (Kamperfoeliefamilie)
Geslacht:Valerianella (Veldsla)
Soort
Valerianella eriocarpa
Desv. (1809)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Scheve veldsla op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Scheve veldsla of wolvruchtveldsla (Valerianella eriocarpa, syn. : Valerianella muricata) is een eenjarige plant uit kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae). De soort komt van nature voor in Zuid-, West- en Midden-Europa, Noord-Afrika en Zuidwest-Azië en is inheems in Wallonië. Het aantal chromosomen is 2n = 16.[1]

De plant wordt 10-40 cm hoog en heeft ruwbehaarde stengels. Het blad is gaafrandig of getand.

Scheve veldsla bloeit vanaf mei tot in juli met roze bloemen. De schutbladen zijn lancetvormig. De 1 mm lange kelkbladen zijn vergroeid en hebben 5-6 ongelijke tanden. Een tand is groot en breed en de anderen zijn klein en spits, vandaar de naam scheve veldsla.

De vrucht is een behaard, 2-3 mm lang, ovaal nootje met aan de buikzijde een verdiept ovaal middenveld. De top is spits.

Scheve veldsla komt voor op droge, matig voedselrijke grond op ruderale plaatsen, akkers en oude muren.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Valerianella eriocarpa van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Wikispecies heeft een pagina over Valerianella eriocarpa.