Vampiergrondvink
| Vampiergrondvink IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2021) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||
| Foto van de vampiergrondvink | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Geospiza septentrionalis Rothschild & Hartert, 1899 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Vampiergrondvink op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De vampiergrondvink (Geospiza septentrionalis) is op grond van fylogenetisch onderzoek dat in 2015 werd gepubliceerd afgesplitst van de spitssnavelgrondvink (G. difficilis), een van de zogenaamde darwinvinken, zangvogels uit de grote Amerikaanse familie Thraupidae (tangaren). De darwinvinken komen als endemische soorten alleen voor op de Galapagoseilanden.[2]
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De soort komt alleen voor op de eilanden Darwin en Wolf en heeft een bijzondere reputatie omdat uit onderzoek bleek dat deze soort zeevogels aanpikt en bloed bij deze vogels zuigt, vooral bij de blauwvoetgent (Sula nebouxii) en de Nazcagent (S. granti).[3]
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De vampiergrondvink heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2017 door BirdLife International geschat op 250 tot 1000 volwassen individuen. De populatie is waarschijnlijk stabiel, maar vogelpopulaties op kleine eilanden lopen risico's door invasieve organismen zoals de vlieg Philornis downsi die bloed zuigt van nestjongen waardoor het uitvliegsucces afneemt. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|