Varvara Flink

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Varvara Flink
Roland Garros 2022 (kwalificatie)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Rusland Rusland
Geboorteplaats Moskou, Rusland
Geboortedatum 13 december 1996
Woonplaats Moskou, Rusland
Lengte 1,75 m
Profdebuut 2011
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 420.840 US dollar
Coach Dietrich Dernowski
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 216–132
Titels 0 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 122e (15 juli 2019)
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2019)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 29–29
Titels 1 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 442e (15 augustus 2022)
Laatst bijgewerkt op: 15 augustus 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Varvara Aleksandrovna Flink (Moskou, 13 december 1996) is een tennisspeelster uit Rusland. Flink begon met tennis toen zij negen jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is gravel. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

In 2013 won Flink de Orange Bowl in de categorie meisjes t/m 18 jaar. In januari 2014 bereikte zij de tweede positie op de wereldranglijst voor junioren.[1]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Flink debuteerde in 2011 op het ITF-toernooi van Umag (Kroatië) – door in de tweede ronde Anna-Lena Friedsam te verslaan bereikte zij de kwartfinale. Zij stond in 2016 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Sharm-el-Sheikh (Egypte) – zij verloor van de Bulgaarse Julia Terziyska. In 2017 veroverde Flink haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije), door de Argentijmse María Lourdes Carlé te verslaan. Tot op heden(augustus 2022) won zij zes ITF-titels, de meest recente in 2019 in Kazan (Rusland).

In 2012 speelde Flink voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Bakoe, met een wildcard. Zij won voor het eerst een WTA-partij op het toernooi van Moskou River Cup 2018.

In maart 2019 kwam zij binnen in de top 150 van de WTA-ranglijst. In juli 2019, na haar grandslam­debuut op Wimbledon waar zij na een geslaagd kwalificatie­traject ook in het hoofdtoernooi nog haar openingspartij won, bereikte zij haar hoogste positie: de 122e plaats. Daarna zakte zij in snel tempo, door weinig deel­name aan toernooien en door slechte resultaten. Per 11 juli 2022 bereikte zij haar dieptepunt: positie 1189.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Flink was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2011 op het ITF-toernooi van Charkov (Oekraïne), samen met de Armeense Ani Amiraghyan. Zij stond in 2012 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Monastir (Tunesië), samen met de Nederlandse Jaimy-Gayle van de Wal – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Nederlandse duo Valeria Podda en Lisanne van Riet te verslaan. Tot op heden(augustus 2022) won zij twee ITF-titels, de andere in 2015 in Sharm-el-Sheikh (Egypte).

In 2012 speelde Flink voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Bakoe, waarvoor zij samen met de Oostenrijkse Patricia Mayr een wildcard had gekregen. Zij bereikten er de tweede ronde.

Tussen juni 2018 en augustus 2022 heeft Flink nauwelijks aan dubbelspeltoernooien deelgenomen. Zij stond in augustus 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Concord, samen met de Amerikaanse Coco Vandeweghe – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Peangtarn Plipuech en Moyuka Uchijima te verslaan.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2012 791 516
2013 503 657
2014 355 814
2015 906
2016 222 1035
2017 623 1000
2018 189 1156
2019 128
2020 173
2021 472

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2022-08-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Concord hardcourt Vlag van Verenigde Staten Coco Vandeweghe Vlag van Thailand Peangtarn Plipuech
Vlag van Japan Moyuka Uchijima
6-3, 7-6 details
verloren finales
geen

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2017-05-21 Vlag van Turkije Antalya $10.000 gravel Vlag van Argentinië María Lourdes Carlé 6-4, 7-6
2. 2018-04-08 Vlag van Turkije Antalya $10.000 gravel Vlag van Slovenië Nina Potočnik 6-4, 6-4
3. 2018-04-14 Vlag van Kazachstan Şımkent $10.000 gravel Vlag van Kazachstan Gozal Ainitdinova 6-4, 6-4
4. 2018-04-21 Vlag van Kazachstan Şımkent $10.000 gravel Vlag van Rusland Polina Golubovskaya 6-0, 6-3
5. 2018-08-19 Vlag van Duitsland Leipzig $25.000 gravel Vlag van Oostenrijk Julia Grabher 6-3, 6-2
6. 2019-01-27 Vlag van Rusland Kazan $25.000 hardcourt Vlag van Rusland Anastasija Gasanova 6-2, opg.

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 2012-11-03 Vlag van Tunesië Monastir $10.000 hardcourt Vlag van Nederland Jaimy-Gayle van de Wal Vlag van Nederland Valeria Podda
Vlag van Nederland Lisanne van Riet
6-3, 6-2
2. 2015-10-03 Vlag van Egypte Sharm-el-Sheikh $10.000 hardcourt Vlag van Rusland Veronica Miroshnichenko Vlag van Zweden Jacqueline Cabaj Awad
Vlag van Tsjechië Martina Přádová
6-3, 6-4

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2019
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Varvara Flink.