Verordening digitale markten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Verordening digitale markten
Citeertitel Verordening digitale markten
Titel Verordening van het Europees Parlement en de Raad over betwistbare en eerlijke markten in de digitale sector (wet inzake digitale markten)
Afkorting DMA
Goedkeuring en inwerkingtreding
Aangenomen door Europees Parlement op 5 juli 2022
Lees online
Verordening digitale markten
Portaal  Portaalicoon   Mens & maatschappij

De Verordening digitale markten (Engels: Digital Markets Act, DMA) is een voorstel van een verordening van de Europese Commissie om een hogere mate van concurrentie op de Europese digitale markten te garanderen, te voorkomen dat grote bedrijven misbruik maken van hun marktmacht en de weg vrij te maken voor nieuwe spelers op de markt.

Er wordt een lijst opgesteld met verplichtingen voor aangewezen poortwachters. Hiermee worden de Internetgiganten bedoeld, die in de praktijk een groot deel van de toegang tot het internet controleren.[1]

In geval van niet-naleving zijn sancties voorzien, met boetes die kunnen oplopen tot 10% van de wereldwijde omzet.

Procedure[bewerken | brontekst bewerken]

De Commissie keurde de ontwerpverordening goed op 15 december 2020. Na bespreking keurde het Europees Parlement op 15 december 2021 een reeks amendementen goed. Vertegenwoordigers van de lidstaten en het Europees Parlement bereikten op 24 maart 2022 een akkoord over de inhoud van de DMA. Op 5 juli 2022 keurde het Parlement de Verordening digitale markten goed, met 599 tegen 11 stemmen.

Reacties[bewerken | brontekst bewerken]

  • CCIA, de lobby van de informatiesector, waardeerde het EU-streven om de mededinging te waarborgen, maar vreest dat “een volledig verbod op algemeen gangbare praktijken, offline en online, de ondernemersflexibiliteit zou beperken en de risico's voor Europese digitale startups vergroten”.[2]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]