Vlaflip

Beluister (info)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een vlaflip

De vlaflip is een nagerecht dat bestaat uit een laagje rode limonadesiroop met daarop een laag vanillevla en daar bovenop een even grote laag yoghurt, gepresenteerd in een hoog (limonade)glas. Later werden nog tal van varianten bedacht.

Naam[bewerken | brontekst bewerken]

De naam vlaflip werd, ook door meer vrouwen uit de provincie Noord-Brabant, geclaimd door mw. Reuvers-Ulijn uit Oss, wier echtgenoot bij zuivelfabriek Campina werkte.[1] Campina werd echter een week na de start van de campagne, pas op 17 mei 1963 opgericht na fusie van de zuivelbedrijven De Kempen en Ament. Vlaflip was toen echter geen productnaam; daarmee is Campina pas later op de markt gekomen toen het dessert als product in literpakken werd gepresenteerd. Ook producent Mona heeft een van zijn toetjes Vlaflip genoemd.

In een artikel van Paul Mertz van reclamebureau Prad,[2] lid van het Genootschap voor Reclame, valt echter te lezen dat hij aanwezig was bij een vergadering in Den Haag op het kantoor van de A.V.M, de Algemene Vereniging voor Melkvoorziening, die bijeen was gekomen voor de vraag wat er moest gaan gebeuren, waar de melkman baat bij zou hebben. Na het aanhoren van de directeur van Melkinrichting Van Grieken, Harry van Grieken, die vertelde dat hij de zijn bedrijf bezoekende huisvrouwen regelmatig een toetje aanbood dat bestond uit een laagje ranja, gele vla en yoghurt, kwam Mertz spontaan met de naam vlaflip aan. Deze naam werd door alle aanwezigen omarmd. Hierna ging de promotiecampagne van start. Het logo van de vlaflip werd ontworpen door Bert Arbeek. De slagzin luidde: Klaar in een wip vla-flip.

Promotiecampagne[bewerken | brontekst bewerken]

Op 10 mei 1963 vond de introductie plaats en werd gepromoot door de Voorlichtingsraad Melkvoorziening.[3] Zwart-witadvertenties werden in de dagbladen geplaatst, kleurig drukwerk kwam op melkpakken, in winkels, op melkwagens, en melkbezorgers deelden folders uit. De campagne had tot doel de bevordering van een gecombineerde afzet van vla en yoghurt.

Schrijfwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Vla-flip was de oorspronkelijke schrijfwijze en werd later gewijzigd in vlaflip.

Oubollig of juist modern?[bewerken | brontekst bewerken]

Neerlands Hoop in Bange Dagen heeft in 1970 al een lied gemaakt met de titel "Er zit een toupetje in de vlaflip", waarmee de vlaflip al enigszins het moderne imago dat oorspronkelijk bedoeld werd verloor.

Door Hertog ijs werd in hun commercial uit 2003 de vlaflip belachelijk gemaakt. Inmiddels stond de vlaflip zelf symbool voor oubolligheid. Het ijs van Hertog zou, volgens deze reclame, natuurlijk veel lekkerder zijn. Kantinejuffrouw Corrie, die de vlaflip heeft gemaakt in plaats van het kant-en-klare ijs dat dagelijks geserveerd werd, werd hierop gedegradeerd tot toiletjuffrouw. Niet aardig van de firma Hertog, vonden critici van deze reclame.

Door de firma Mona, producent van onder andere toetjes, wordt de inmiddels kant-en-klaar verkrijgbare vlaflip in 2005 aangeprezen met ouderwets genieten van dit overbekende, typisch Hollandse toetje.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

In 2005 kreeg het Stadsgewestelijk Materieel van de Nederlandse Spoorwegen vanwege de nieuwe kleuren de bijnaam vlaflip. Een in 2005 opgeleverd met rood-gele kleurvlakken uitgevoerd flatgebouw aan de Pieter Calandlaan in Amsterdam-Osdorp heeft inmiddels ook de bijnaam vlaflip gekregen.