Volvo AB
Volvo AB
| ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
![]() | ||||
Volvo logo
| ||||
Beurs | OMX: 'VOLV B' | |||
Oprichting | 1927 | |||
Sleutelfiguren | Carl-Henric Svanberg (voorzitter) Martin Lundstedt (president/CEO) | |||
Hoofdkantoor | Göteborg, ![]() | |||
Werknemers | 87.492 (2020) | |||
Producten | vrachtwagens, bussen, scheepsmotoren en constructiemachines | |||
Omzet/jaar | SEK 339 miljard (2020) | |||
Winst/jaar | SEK 20,1 miljard (2020) | |||
Website | AB Volvo | |||
|
De Volvo Group (Volvo AB) (Zweeds: Volvo Lastvagnar AB) produceert vrachtwagens, bussen, scheepsmotoren en constructiemachines en tot 2014 vliegtuigmotoren. De productie van personenauto's is in 1999 afgesplitst en onder de naam Volvo Car Corporation verkocht aan Ford. Volvo Car Corporation is nu onderdeel van Geely
Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
Het hoofdkantoor bevindt zich in Göteborg, Zweden. Volvo produceert zijn vrachtwagens en bussen, ruim 200.000 stuks per jaar, in 18 landen. De voertuigen worden wereldwijd verkocht in zo'n 190 landen. In 2020 was de totale omzet zo'n SEK 340 miljard, waarvan ruim 60% afkomstig was van de vrachtwagen verkopen en ruim 20% van constructiemachines. In 2012 werkten er nog ongeveer 115.500 mensen, inclusief tijdelijke krachten, bij de groep.
Medio 2008 nam Volvo een belang in de joint venture VE Commercial Vehicle (VECV) in India. De partner is de lokale vrachtwagens producent Eicher Motors Limited. De joint venture produceert vrachtwagens boven de 5 ton en autobussen. In 2013 opende VECV een nieuwe fabriek in Pithampur in de staat Madhya Pradesh met een capaciteit van 25.000 voertuigen per jaar. Er is daar voldoende ruimte om de productie verder te verhogen naar 100.0000 eenheden als daar behoefte aan is.
In 2012 introduceerde Volvo de Volvo FE hybrid, een milieuvriendelijke vrachtauto die door een nieuwe techniek tot 30% minder kooldioxide uitstoot en minder brandstof verbruikt.[1]
In januari 2014 kreeg Volvo toestemming om een belang van 45% te kopen in de Chinese vrachtwagen producent Dongfeng Commercial Vehicles (DFCV).[2] In 2011 verkocht Dongfeng 186.000 vrachtwagens waarvan zo'n 140.000 zware en middelzware vrachtwagens die onderdeel gaan uitmaken van DFCV. Volvo betaalde 5,6 miljard renminbi voor dit belang.
De Volvo Group heeft een controlerend belang in Samsung Heavy Construction uit Zuid-Korea.
In december 2019 werd de verkoop bekendgemaakt van UD Trucks aan de Japanse branchegenoot Isuzu Motors.[3] De overname is onderdeel van een strategische samenwerking tussen de twee fabrikanten. De overnamesom is 250 miljard yen (ruim 2 miljard euro). UD Trucks had in 2018 een omzet van omgerekend 2,3 miljard euro en is niet winstgevend. Volvo nam het bedrijf in 2007 over van Nissan voor 834 miljoen euro, het had daarvoor al 19% van de aandelen in handen.[4]
Volvo heeft zich ten doel gesteld vanaf 2040 alleen nog voertuigen te leveren die geen koolstofdioxide (CO2) meer uitstoten door de verbranding van fossiele brandstoffen. Het bedrijf verwacht dat de overgrote meerderheid elektrisch zal worden aangedreven maar een deel zal nog worden uitgerust met verbrandingsmotoren die biobrandstoffen of andere niet-fossiele brandstoffen zullen gebruiken. In 2030 wil Volvo al minstens 35% volledig elektrische voertuigen verkopen.[5]
Eigenaren[bewerken | brontekst bewerken]
In 1993 kocht de Franse automaker Renault een belang in Volvo toen beide bedrijven vergeefs een fusie wilden aangaan. In 2001 werd het belang vergroot toen Renault zijn vrachtwagenactiviteiten, inclusief Mack Trucks, aan Volvo verkocht. Het was lange tijd de grootste aandeelhouder met ruim 20% van de aandelen in het beursgenoteerde bedrijf. In oktober 2010 verkocht Renault zo'n twee derde deel van zijn aandelenbelang in Volvo tot 6,8%.[6] Op 13 december 2012 maakte Renault bekend de resterende aandelen in Volvo AB te verkopen.
Per jaareinde 2014 was de grootse aandeelhouder het Zweedse Industrivärden met 7,1% van de aandelen, maar met 22% van het stemrecht. Cevian Capital was nummer twee met 5,4% van de aandelen en 13,4% van het stemrecht.
In december 2017 kocht het Chinese Zhejiang Geely Holding Group (ZGH), al eigenaar van Volvo Cars, een aandelenbelang van 8,2% in AB Volvo. ZGH heeft zo'n 3,25 miljard euro betaald voor het aandelenpakket en is met de aanschaf de grootste individuele aandeelhouder van het bedrijf geworden.[7] Cevian Capital was de verkoper van het pakket.
Op 31 december 2020 was Industrivärden weer de grootste aandeelhouder met 8,4% van de aandelen en 28% van het stemrecht en ZGH stond op de tweede plaats met 8,2% van de aandelen en 16% van het stemrecht.[8]
Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]
Volvo produceert de laatste jaren ruim 200.000 vrachtwagens en autobussen. In 2009 daalden de verkopen en winst scherp als een gevolg van de financieel economische crisis. Europa is de grootste afzetmarkt en vertegenwoordigt ongeveer 40% van de omzet van het bedrijf en Noord-Amerika staat op de tweede plaats met een kwart van de omzet.
In juli 2016 kregen vijf Europese vrachtwagenbouwers een boete van 2,9 miljard euro.[9] De Europese Commissie oordeelde dat de fabrikanten verboden prijsafspraken hebben gemaakt.[9] Volvo kreeg een boete van 670 miljoen euro of circa 6,3 miljard Zweedse kronen.[9] Het onderzoek naar de vijf begon in januari 2011 en ze produceren samen 90% van alle middelgrote en zware vrachtwagens in Europa.[9]
Hieronder een overzicht van de productie en financiële resultaten van het bedrijf sinds 2004.
Jaar[10] | Vrachtwagen- productie |
Busproductie | Omzet (x SEK miljoen) |
Netto- resultaat (x SEK miljoen) |
Aantal werknemers |
---|---|---|---|---|---|
2004 | 193.220 | 8.232 | 211.076 | 9.907 | 81.080 |
2005 | 214.379 | 10.675 | 240.559 | 13.108 | 81.860 |
2006 | 219.931 | 10.360 | 258.835 | 16.318 | 83.190 |
2007 | 236.356 | 9.916 | 285.405 | 15.028 | 101.700 |
2008 | 251.151 | 9.937 | 303.667 | 10.016 | 101.380 |
2009 | 127.681 | 9.857 | 218.361 | −14.685 | 90.208 |
2010 | 179.989 | 10.229 | 264.749 | 11.212 | 90.409 |
2011 | 238.391 | 12.786 | 310.367 | 18.115 | 98.162 |
2012 | 224.017 | 10.678 | 303.647 | 11.258 | 98.717 |
2013 | 200.274 | 8.910 | 272.622 | 3.802 | 95.533 |
2014 | 203.124 | 8.759 | 282.948 | 2.235 | 92.822 |
2015 | 207.475 | 8.825 | 312.515 | 15.099 | 88.464 |
2016 | 190.424 | 9.553 | 301.914 | 13.223 | 84.039 |
2017 | 202.402 | 9.393 | 334.748 | 21.283 | 87.104 |
2018 | 226.490 | 8.426 | 390.834 | 25.363 | 92.129 |
2019 | 232.769 | 9.731 | 431.980 | 36.495 | 95.575 |
2020 | 166.841 | 6.215 | 338.446 | 20.074 | 87.492 |
Merken en vestigingen[bewerken | brontekst bewerken]
Volvo Trucks zusterondernemingen in de Volvo Groep omvat Renault Trucks, White Trucks, Mack Trucks, Dongfeng Eicher en UD Trucks (Nissan Diesel Trucks).
In 2002 verkocht de groep 167.000 vrachtwagens, hiervan waren er 94.000 van het merk Volvo. Verder werden 41.000 voertuigen van Renault verkocht, 16.000 Mack's en 15.000 UD Trucks.[8] De deelnemingen verkochten samen nog eens 251.000 stuks, waarvan 221.000 van Dongfeng Commercial Vehicles en 30.000 in India onder het Eicher label.
- Teheran, Iran
- Bangalore, India
- Jeddah, Saudi Arabië
- Taipei, Taiwan
- Kuala Lumpur, Maleisië
- Bangkok, Thailand
Producten[bewerken | brontekst bewerken]
Type Trucks[bewerken | brontekst bewerken]
De Volvo vrachtwagens worden gemaakt in Göteborg (Zweden) en Gent (België).
|
|
Bussen[bewerken | brontekst bewerken]

Busbouwer Volvo maakte in april 2016 bekend in de nabije toekomst te stoppen met de verkoop van dieselbussen en zich volledig richten op de bouw van elektrische, hybride en elektrische hybride bussen.[11]
Stadsbussen[bewerken | brontekst bewerken]
Streekbussen[bewerken | brontekst bewerken]
Touringcars[bewerken | brontekst bewerken]
Oudere modellen[bewerken | brontekst bewerken]
- Volvo 7000
- Volvo 7700
- Volvo 8500
- Volvo 8700
- Volvo B7
- Volvo B7L
- Volvo B7RLE
- Volvo B9
- Volvo B10
- Volvo B10BLE
- Volvo B12B
- Volvo B12BLE
Historische modellen[bewerken | brontekst bewerken]
Volvo-vrachtwagens van 1928 tot 1969 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasse | 1920-1929 | 1930-1939 | 1940-1949 | 1950-1959 | 1960-1969 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | ||||||||
Licht | LV40 | LV60 | LV76 | Spitsneus | L340 | Snabbe | F82 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Middel | LV71 | LV81 | Rondneus | Brage | F85 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Middelzwaar | LV66 | Langneus | Viking | F86 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zwaar | Titan | F88 |
Jaren 70[bewerken | brontekst bewerken]
- F82S (1972-1975)
- F83S (1972-1975)
- F89 (1970-1977)
- N7/N10/N12 (1973-1988)
- F4/F6 (1975-1986)
- F10/F12 (1977-1986)
- F6S/F7 (1978-1986)
Jaren 80[bewerken | brontekst bewerken]
Jaren 90[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
![]() |
Zie de categorie Volvo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |