Waterstoftelluride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Waterstoftelluride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van waterstoftelluride
Molecuulmodel van waterstoftelluride
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam waterstoftelluride
Andere namen telluurwaterstof, telluurhydride
Molmassa 129,61588 g/mol
InChI
1S/H2Te/h1H2
CAS-nummer 7783-09-7
EG-nummer 231-981-5
PubChem 21765
Wikidata Q411266
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarDrukhouderToxisch
Gevaar
H-zinnen H220 - H280 - H330
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210 - P260 - P304+P340 - P315 - P377 - P381 - P403 - P405
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand gasvormig
Kleur kleurloos
Dichtheid 3,310 g/cm³
Smeltpunt −49 °C
Kookpunt −2,2 °C
Oplosbaarheid in water 7 g/L
Matig oplosbaar in water
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHog 0,7684 kJ/mol
Evenwichtsconstante(n) pKz1 = 2,64[1]

pKz2 = 8,80

Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Waterstoftelluride is een anorganische verbinding van waterstof met telluur en heeft als brutoformule H2Te. Het is een kleurloos toxisch en licht ontvlambaar gas, dat matig tot goed oplosbaar is in water. Het is een onstabiel zwak tweeprotisch zuur. Boven de −2 °C zal het ontleden in het stabiele anion HTe en een proton afstaan. De pKa van deze ionisatie bedraagt 2,6.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Waterstoftelluride kan bereid worden uit een reactie van een zout van tweewaardig telluur (Te2−), zoals natriumtelluride, met een sterk zuur.

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

De structuur van de molecule is vergelijkbaar met die van waterstofselenide, met dat verschil dat de bindingshoek H-Te-H ongeveer 90° bedraagt (bij waterstofselenide is die iets groter). De bindingslengte is wel beduidend groter (169 pm). Dit is te wijten aan de grotere atoomstraal van telluur (142 pm).

Reactiviteit[bewerken | brontekst bewerken]

Door de onstabiliteit van het tweevoudig hydride, is waterstoftelluride vrij reactief. Het kan eenvoudig geoxideerd worden tot water en zuiver telluur:

Het is qua zuursterkte vergelijkbaar met fosforzuur (pKa = 2,09) en chloorazijnzuur (pKa = 2,87). Waterstoftelluride reageert met een groot aantal metalen tot de overeenkomstige telluriden, waarbij waterstofgas vrijkomt.[2] Een voorbeeld is de reactie met zilver, zodat zilvertelluride wordt gevormd:

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]