Welriekende salomonszegel

Welriekende salomonszegel
	Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	Eenzaadlobbigen
Orde:	Asparagales
Familie:	Asparagaceae (Aspergefamilie)
Onderfamilie:	Nolinoideae [ APG III ]
Geslacht:	Polygonatum (Salomonszegel)
	Soort
	Polygonatum odoratum; (Mill.) Druce (1906)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Welriekende salomonszegel op Wikispecies
Portaal	Biologie

De welriekende salomonszegel of duinsalomonszegel (Polygonatum odoratum) is een plant die in de 23e druk van de Heukels ingedeeld wordt bij de aspergefamilie (Asparagaceae).

De kantige stengels en bladen zijn lichtgroen van kleur en gebogen. De bloemen zijn hangend, niet duidelijk klokvormig en witachtig van kleur. Ze zijn in groepjes van twee, soms alleen, gegroepeerd. De bloeitijd van de 15-50 cm hoge plant valt in mei en juni.

Verspreiding

De donkerblauwe bessen van de plant worden door vogels gegeten, waardoor de pitten verspreid worden. De bessen zijn giftig voor mensen. De plant heeft een voorkeur voor zandgrond voorzien van een humuslaag.

Ecologische aspecten

De plant is waardplant voor de nunvlinder (Orthosia gothica) en de salomonszegelbladwesp (Phymatocera aterrima).

Toepassingen

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

De wortel van de plant wordt gebruikt als middel tegen couperose. Vroeger werd hieruit ook een middel gemaakt waaraan wondhelende en kneuzing genezende eigenschappen werden toegekend.^[1]

Externe link

Welriekende salomonszegel (Polygonatum odoratum) op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels²³, dit is de voorlaatste uitgave)

Bronnen

↑ Hüsstege, G. (1983). Zakflora voor de duin- en kuststreek. Weert: M&P Boeken B.V.

[1] Hüsstege, G. (1983). Zakflora voor de duin- en kuststreek. Weert: M&P Boeken B.V.

[1]