Wendy White

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wendy White
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Atlanta, GA, VS[1]
Geboortedatum 29 september 1960
Profdebuut zomer 1980[2]
Met pensioen voorjaar 1992
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 573.859 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 220–214
Titels 1 WTA, 1 ITF[3]
Hoogste positie 26e (31 december 1980)[4]
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1982)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1979, 1981, 1983, 1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1979, 1980, 1982)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 152–173
Titels 4 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 18e (10 september 1990)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1982, 1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1981, 1983, 1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1981, 1982, 1984, 1989, 1990)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1978, 1983)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 6–13
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1981, 1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1981)
Laatst bijgewerkt op: 20 juli 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1979 [5] 39
1980 [4] 26
1981 [6] 28
1982 [7] 35
1983 34
1984 67 [8] 42
1985 95 [9] 71
1986 45 95
1987 34 67
1988 66 70
1989 102 40
1990 156 23
1992 565 200

Wendy White (Atlanta, 29 september 1960) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten. White speelt rechts­handig. Zij was actief in het internationale tennis van 1978 tot in 1992.

Op 12 mei 1990 trad White in het huwelijk met Scott R. Prausa.[10] Daarna schreef zij zich op toernooien in als Wendy White-Prausa of Wendy Prausa.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Vroege jeugd en opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Toen White acht jaar oud was, leerde zij tennissen op een zomerkamp. Zij werd een vooraanstaand junior­speelster, zowel in haar geboortestaat Georgia als op nationaal niveau. In 1977 en 1978 was zij, winnend of verliezend, finaliste in meer dan dertig Amerikaanse junior- en amateurkampioenschappen. In 1978 ontving zij een studiebeurs voor het Rollins College. In 1980 werd zij verkozen tot Collegiate Player of the Year door Tennis Magazine.[11] Als tweedejaars (sophomore) van Rollins College won zij in 1980 de enkel­speltitel van het Amerikaanse collegetennis en werd haar de Broderick Award[12] toegekend door Tennis Magazine.[13][14]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

White debuteerde in 1978 op het US Open. Zij stond in 1986 voor het eerst in een finale, op het toernooi van Wichita – hier veroverde zij haar enige enkelspeltitel, door landgenote Betsy Nagelsen te verslaan. Nog één keer bereikte zij de finale, op het toernooi van Newport (VS) in 1987 – zij verloor toen van land­genote Pam Shriver. In 1989 won zij tijdens de tweede week van Wimbledon de zogeheten Wimbledon Ladies' Plate[15] – in de finale versloeg zij de Zuid-Afrikaanse Elna Reinach.[16]

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op drie van de vier grandslamtoernooien. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 26e plaats, die zij bereikte in december 1980.[4][17]

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

White behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1978 op het US Open, samen met landgenote Kathy Jordan – zij bereikten er meteen de kwartfinale. Zij stond in 1979 voor het eerst in een finale, op het toernooi van San Antonio, weer samen met Kathy Jordan – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Amerikaanse koppel Bunny Bruning en Valerie Ziegenfuss te verslaan. In totaal won zij vier WTA-titels, de laatste in 1990 in Oklahoma, samen met landgenote Mary-Lou Daniels.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op het US Open 1978 (zie haar debuut hierboven) en andermaal op het US Open 1983 (met Bonnie Gadusek aan haar zijde). Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 18e plaats, die zij bereikte in september 1990.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beste resultaat in deze discipline is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op het US Open 1981 (samen met landgenoot Mike Bauer) en andermaal op Roland Garros 1984 (met Charles Bud Cox aan haar zijde).

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1986-01-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Wichita tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen 6-1, 6-7, 6-2
verloren finales
1. 1987-07-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport (VS) gras Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver 2-6, 4-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1979-01-14 Vlag van Verenigde Staten WTA San Antonio Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan Vlag van Verenigde Staten Bunny Bruning
Vlag van Verenigde Staten Valerie Ziegenfuss
6-2, 6-2
2. 1981-10-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Deerfield Beach hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
6-1, 3-6, 7-5
3. 1983-11-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Deerfield Beach hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bonnie Gadusek Vlag van Verenigde Staten Pam Casale
Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek
6-1, 3-6, 6-3
4. 1990-02-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Daniels Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Lise Gregory
7-5, 6-2
verloren finales
1. 1980-12-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Tucson tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen
Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
6-7, 0-6
2. 1982-10-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Tampa hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
2-6, 4-6
3. 1983-10-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Tarpon Springs hardcourt Vlag van Verenigde Staten Bonnie Gadusek Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
0-6, 1-6
4. 1984-10-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Tarpon Springs hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek Vlag van Canada Carling Bassett
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
4-6, 3-6
5. 1985-03-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Piatek
Vlag van Verenigde Staten Robin White
4-6, 6-7
6. 1987-02-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Wichita tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter Vlag van Sovjet-Unie Svetlana Parchomenko
Vlag van Sovjet-Unie Larisa Savtsjenko
2-6, 4-6
7. 1989-04-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Daniels Vlag van Australië Hana Mandlíková
Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
4-6, 1-6
8. 1990-02-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Wichita hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Daniels Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
0-6, 2-6
9. 1990-08-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Albuquerque hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mareen Louie Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
Vlag van Verenigde Staten Anne Smith
6-7, 4-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R 3R 2R 3R 2R 3R 2R 2R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 3R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1978 1979 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 3R 1R 3R 2R 1R 2R 2R 3R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open KF 2R 3R 2R KF 3R 1R 1R 2R 1R 1R 3R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1981 1982 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t. g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF 1-1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 3R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 3-8
Vlag van Verenigde Staten US Open KF 1R 1R 1R 2-4

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]