Wereldbeker schansspringen 2008/2009

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker 2008/2009
30e editie
Mannen
Organisator FIS
Winnaars
Eindklassementen
Algemeen Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
Skivliegen Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
Landenklassement Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Toernooien
Vierschansen Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl
Nordic Tournament Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
FIS Team Tour Vlag van Noorwegen Noorwegen
Wedstrijden
Locaties 20
Individueel 27
Teamwedstrijden 6
<<< 2007/08 2009/10 >>>

De wereldbeker schansspringen 2008/2009 ging op 28 november 2008 van start in het Finse Kuusamo. De wereldbeker bestond dit seizoen uit 28 individuele wedstrijden en zes wedstrijden voor landenteams. De Oostenrijker Gregor Schlierenzauer verzekerde zich al twee wedstrijden voor het einde van de wereldbeker. Hij haalde een recordaantal individuele overwinningen in een seizoen (13) en een recordaantal wereldbekerpunten.

Voor het eerst sinds het seizoen 2000/2001 maakte de FIS naast het algemene wereldbekerklassement ook nog een apart klassement voor skivliegen op.

Traditioneel stonden het Vierschansentoernooi en het Nordic Tournament op het programma, de FIS Team Tour werd voor het eerst gehouden. Deze tour betreft vijf wedstrijden, drie individuele en twee teamwedstrijden in Duitsland waarna een landenklassement wordt opgemaakt.

De wereldkampioenschappen schansspringen 2009 werden gehouden in het Tsjechische Liberec.

Seizoensbeschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Voorseizoen[bewerken | brontekst bewerken]

De Zwitser Simon Ammann zette zijn stempel op het voorseizoen. Hij wist vier van de zeven wedstrijden te winnen. Gregor Schlierenzauer stond na elke wedstrijd op het podium en won twee wedstrijden. Tot slot bleek de Japanner Fumihisa Yumoto de sterkste tijdens de tweede wedstrijd in Pragelato die onder zeer wisselende omstandigheden plaats had. Thomas Morgenstern, die vorig seizoen domineerde, haalde alleen het podium tijdens enige teamwedstrijd van het voorseizoen. Die wedstrijd, de seizoensopener, werd gewonnen door de thuisspringende Finnen. De Duitsers, die opnieuw onopvallend presteren, werden toen derde.

Vierschansentoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het Vierschansentoernooi 2009 leek Ammann zijn goede vorm uit het voorseizoen een vervolg te geven. Hij won de eerste wedstrijd in Oberstdorf, zij het met een klein verschil van 1,2 punt ten opzichte van de Oostenrijker Wolfgang Loitzl. Voor Loitzl was het de zesde keer dat hij een wereldbekerwedstrijd als tweede afsloot; drie keer was hij al eens derde geworden maar nog nooit had hij op het hoogste treetje gestaan. Daar kwam tijdens de tweede wedstrijd, het Nieuwjaarsspringen in Garmisch-Partenkirchen verandering in. Hij won deze en daarna ook de twee resterende wedstrijden van de tournee. Dit leverde het ook de eindoverwinning op. Ammann werd uiteindelijk tweede en eindigde nog twee keer als tweede en Schlierenzauer derde.

Middenseizoen[bewerken | brontekst bewerken]

Het seizoen werd vervolgd met de eerste twee skivliegwedstrijden van het seizoen. Schlierenzauer, regerend wereldkampioen op deze discipline won beide wedstrijden overtuigend. Hij wist ook vier van de vijf andere wedstrijden in dit seizoensgedeelte te winnen. De Oostenrijkse dominantie werd onderstreept in Sapporo toen het hele podium Oostenrijks was. Hij nam de leidende rol van Ammann in de tussenstand om de wereldbeker over. Ammann kon zijn niveau van het voorseizoen niet behouden. Opvallend is daarbij dat Ammann vaak een relatief slechte eerste sprong aflevert maar in de tweede ronde met een goede sprong veel plaatsen goedmaakt.

FIS Team Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het eerst stond de FIS Team Tour op het programma. Oostenrijk en Finland wisten de teamwedstrijden te winnen terwijl Schlierenzauer de twee gewone individuele wedstrijden won en de Fin Harri Olli het skivliegen. Dit was zijn eerste wereldbekerzege ooit. Het eindklassement werd verrassend gewonnen door de Noren.

Wereldkampioenschappen schansspringen[bewerken | brontekst bewerken]

De wereldkampioenschappen werden gehouden in het Tsjechische Liberec. Wolfgang Loitzl won de wedstrijd op de normale schans, hij bracht twee goede sprongen tot stand in tegenstelling tot Harri Olli en Thomas Morgenstern. De Fin ging na de eerste ronde aan de leiding, maar viel door een zwakke tweede sprong terug naar plaats 13. Morgenstern op zijn beurt sprong twee keer 101,5 meter, wat hem de zilveren medaille zou hebben opgeleverd, de Oostenrijker kwam echter ten val bij de landing van z'n tweede sprong en werd slechts achtste.

De Zwitser Andreas Küttel was dan weer de beste op de grote schans en behaalde daarmee zijn eerste overwinning sinds december 2007. De wedstrijd op de grote schans werd maar met één ronde gehouden. De tweede ronde werd met nog zeven atleten te gaan stilgelegd wegens hevige sneeuwval en wind. Vervolgens besliste de jury de hele tweede ronde opnieuw te starten, maar tevergeefs. Uiteindelijk werd besloten de eerste ronde als einduitslag op te nemen.

Oostenrijk revancheerde zich voor de nederlaag in de FIS Team Tour door het teamonderdeel te winnen.

Seizoenfinale in Planica[bewerken | brontekst bewerken]

Net als bij de eerste twee wedstrijden in Planica was het ook bij de seizoensfinale een windloterij, al kon de wedstrijd dit keer wel over twee rondes worden gehouden. De dag was veelbelovend begonnen, meer dan 20 van de 33 atleten hadden in de eerste ronde gesprongen toen plots toch de wind de kop opstak. De Duitser Martin Schmitt vloog van startpoortje 10 bij optimale omstandigheden tot 217,5 meter. Omdat de beste atleten van het seizoen dan nog moesten springen en de wind nog toenam besliste de jury uit veiligheidsoverwegingen de aanloop om 2 meter te verkorten. Herstart van de eerste ronde dus, maar zonder veel succes. Met 2 kilometer per uur minder aanloopsnelheid kwam Harri Olli met 225 meter tot op een halve meter na aan zijn persoonlijk record. Nog steeds gesteund door een sterke tegenwind vloog de Zwitser Simon Ammann vervolgens tot 233 meter en kon ternauwernood een val bij de landing vermijden. De Duitse bondscoach Werner Schuster zei dat hij nog nooit een schansspringer zo hoog in de lucht had zien vliegen.[1] Met alleen Gregor Schlierenzauer nog te gaan, besliste de jury uit veiligheidsoverweging de aanloop opnieuw twee poortjes te verkorten en opnieuw te beginnen. Uitzonderlijk was het dus wereldbekerleider Schlierenzauer die de eerste ronde moest openen, hij zette 210 meter neer wat uiteindelijk tot een vierde plaats na de eerste ronde zou leiden na Małysz, Olli en Ammann.

Ville Larinto zorgde even voor een schrikmoment, door een fout bij de afsprong raakte de jonge Fin uit balans tijdens de vlucht. Hij kon ternauwernood een val bij een snelheid van 100 kilometer per uur vermijden en zette een noodlanding in.

De jury besliste tegen alle verwachtingen in om vervolgens te proberen een tweede ronde te houden, van gelijke windomstandigheden voor alle atleten was opnieuw geen sprake, vooral de Noren werden benadeeld.

Toch stonden op het einde vier atleten op het podium die zo'n goede uitslag niet hadden gestolen. Harri Olli, de op een na beste skivlieger van het seizoen zette in de tweede ronde 219,5 meter op de borden, genoeg voor de overwinning. Adam Małysz die in Planica eindelijk weer z'n oude vorm te pakken leek te krijgen werd uiteindelijk tweede. De derde plaats werd gedeeld door Simon Ammann en thuisspringer Robert Kranjec. Gregor Schlierenzauer werd vijfde, z'n op twee na slechtste uitslag van het seizoen, maar had zich eerder al verzekerd van de eindzege zowel in de algemene wereldbeker als in de wereldbeker skivliegen.

Uitslagen en standen[bewerken | brontekst bewerken]

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Plaats Schans Opmerking Eerste Tweede Derde
28/11/2008
29/11/2008[2]
Vlag van Finland Kuusamo HS142 Team
Avond
Vlag van Finland Finland
Ville Larinto
Kalle Keituri
Harri Olli
Matti Hautamäki
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Wolfgang Loitzl
Martin Koch
Gregor Schlierenzauer
Thomas Morgenstern
Vlag van Duitsland Duitsland
Felix Schoft
Michael Uhrmann
Martin Schmitt
Michael Neumayer
29/11/2008 Avond Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
06/12/2008 Vlag van Noorwegen Trondheim HS131 Avond Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Finland Ville Larinto Vlag van Noorwegen Anders Jacobsen
07/12/2008 Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Finland Matti Hautamäki Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
13/12/2008 Vlag van Italië Pragelato HS140 Avond Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Finland Ville Larinto
14/12/2008[3] Vlag van Japan Fumihisa Yumoto Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
20/12/2008 Vlag van Zwitserland Engelberg HS137 avond Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
21/12/2008 Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Zwitserland Simon Ammann
Vierschansentoernooi 2009
29/12/2008 Vlag van Duitsland Oberstdorf HS137 Avond Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Rusland Dmitri Vasiljev
01/01/2009 Vlag van Duitsland Garmisch-P. HS140 Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Finland Harri Olli
04/01/2009 Vlag van Oostenrijk Innsbruck HS130 Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Duitsland Martin Schmitt
06/01/2009 Vlag van Oostenrijk Bischofshofen HS140 Avond Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Rusland Dmitri Vasiljev
Eindstand Vierschansentoernooi: Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
10/01/2009 Vlag van Oostenrijk Bad Mitterndorf HS200 Skivliegen Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Oostenrijk Martin Koch
11/01/2009 Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Finland Harri Olli Vlag van Zwitserland Simon Ammann
16/01/2009 Vlag van Polen Zakopane HS134 Avond Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Duitsland Martin Schmitt
17/01/2009 Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Zwitserland Simon Ammann
24/01/2009 Vlag van Canada Whistler HS140 Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl Vlag van Finland Matti Hautamäki
25/01/2009 Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk Thomas Morgenstern Vlag van Finland Ville Larinto
31/01/2009 Vlag van Japan Sapporo HS134 Avond Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk Thomas Morgenstern Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl
01/02/2009[4]
FIS Team Tour 2009
07/02/2009 Vlag van Duitsland Willingen HS145 Team
Avond
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Thomas Morgenstern
Markus Eggenhofer
Andreas Kofler
Wolfgang Loitzl
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Roar Ljøkelsøy
Tom Hilde
Anders Bardal
Anders Jacobsen
Vlag van Finland Finland
Ville Larinto
Kalle Keituri
Matti Hautamäki
Harri Olli
08/02/2009 Avond Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Japan Noriaki Kasai
11/02/2009 Vlag van Duitsland Klingenthal HS140 Avond Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Noorwegen Anders Jacobsen Vlag van Oostenrijk Wolfgang Loitzl
14/02/2009 Vlag van Duitsland Oberstdorf HS213 Skivliegen
Avond
Vlag van Finland Harri Olli Vlag van Noorwegen Anders Jacobsen Vlag van Noorwegen Johan Remen Evensen
15/02/2009 Skivliegen
Team
Vlag van Finland Finland
Kalle Keituri
Juha-Matti Ruuskanen
Matti Hautamäki
Harri Olli
Vlag van Rusland Rusland
Denis Kornilov
Pavel Karelin
Ilja Rosliakov
Dmitri Vasiljev
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Wolfgang Loitzl
Markus Eggenhofer
Andreas Kofler
Martin Koch
Eindstand FIS Team Tour: Vlag van Noorwegen Noorwegen Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Vlag van Finland Finland
21 t/m 28 februari - Wereldkampioenschappen schansspringen 2009
07/03/2009 Vlag van Finland Lahti HS130 Team
Avond
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Wolfgang Loitzl
Martin Koch
Thomas Morgenstern
Gregor Schlierenzauer
Vlag van Finland Finland
Ville Larinto
Kalle Keituri
Harri Olli
Matti Hautamäki
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Anders Bardal
Tom Hilde
Johan Remen Evensen
Anders Jacobsen
Nordic Tournament 2009
08/03/2009 Vlag van Finland Lahti HS130
HS97
Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Rusland Dmitri Vasiljev
10/03/2009 Vlag van Finland Kuopio HS127 Avond Vlag van Japan Takanobu Okabe Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Polen Adam Małysz
13/03/2009 Vlag van Noorwegen Lillehammer HS138 Avond Vlag van Finland Harri Olli Vlag van Rusland Dmitri Vasiljev Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer
14/03/2009 Vlag van Noorwegen Vikersund HS207 Skivliegen
Team
Avond
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Martin Koch
Wolfgang Loitzl
Thomas Morgenstern
Gregor Schlierenzauer
Vlag van Finland Finland
Matti Hautamäki
Kalle Keituri
Ville Larinto
Harri Olli
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Johan Remen Evensen
Bjørn Einar Romøren
Anders Bardal
Anders Jacobsen
15/03/2009 Vlag van Noorwegen Vikersund HS207 Skivliegen Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Zwitserland Simon Ammann Vlag van Rusland Dmitri Vasiljev
Eindstand Nordic Tournament: Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Finland Harri Olli Vlag van Zwitserland Simon Ammann
20/03/2009[5] Vlag van Slovenië Planica HS215 Skivliegen Vlag van Oostenrijk Gregor Schlierenzauer Vlag van Polen Adam Małysz Vlag van Rusland Dmitri Vasiljev
21/03/2009[6] Skivliegen
Team
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Tom Hilde
Johan Remen Evensen
Anders Jacobsen
Anders Bardal
Vlag van Polen Polen
Kamil Stoch
Łukasz Rutkowski
Stefan Hula
Adam Małysz
Vlag van Rusland Rusland
Denis Kornilov
Pavel Karelin
Ilja Rosliakov
Dmitri Vasiljev
22/03/2009 Skivliegen Vlag van Finland Harri Olli Vlag van Polen Adam Małysz Vlag van Zwitserland Simon Ammann
Vlag van Slovenië Robert Kranjec

Eindstanden[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldbeker algemeen
# Atleet Land Punten
1 Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk AUT 2083
2 Simon Ammann Vlag van Zwitserland SUI 1776
3 Wolfgang Loitzl Vlag van Oostenrijk AUT 1396
4 Harri Olli Vlag van Finland FIN 974
5 Dmitri Vasiljev Vlag van Rusland RUS 845
6 Martin Schmitt Vlag van Duitsland GER 829
7 Thomas Morgenstern Vlag van Oostenrijk AUT 795
8 Anders Jacobsen Vlag van Noorwegen NOR 661
9 Martin Koch Vlag van Oostenrijk AUT 601
10 Anders Bardal Vlag van Noorwegen NOR 598
Wereldbeker skivliegen
# Atleet Land Punten
1 Gregor Schlierenzauer Vlag van Oostenrijk AUT 477
2 Harri Olli Vlag van Finland FIN 372
3 Simon Ammann Vlag van Zwitserland SUI 370
4 Martin Koch Vlag van Oostenrijk AUT 221
5 Anders Jacobsen Vlag van Noorwegen NOR 220
6 Dmitri Vasiljev Vlag van Rusland RUS 200
7 Robert Kranjec Vlag van Slovenië SLO 192
Adam Małysz Vlag van Polen POL 192
9 Matti Hautamäki Vlag van Finland FIN 156
10 Anders Bardal Vlag van Noorwegen NOR 143
Wereldbeker landenteams
# Land Punten
1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 7331
2 Vlag van Finland Finland 4270
3 Vlag van Noorwegen Noorwegen 4175
4 Vlag van Duitsland Duitsland 3134
5 Vlag van Zwitserland Zwitserland 2337
6 Vlag van Rusland Rusland 2295
7 Vlag van Japan Japan 2094
8 Vlag van Polen Polen 1574
9 Vlag van Slovenië Slovenië 1319
10 Vlag van Tsjechië Tsjechië 1048

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]