Wereldbeker voetbal voor clubteams

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker voetbal
Logo van de (Toyota) European-South American Cup
Land Vlag van Japan Japan (vanaf 1980)
Regio Europa / Zuid-Amerika
Bond UEFA / CONMEBOL
Opgericht 1960, 1980 (in zijn laatste opzet)
Opgeheven 2004
Aantal teams 2
Recordkampioen Vlag van Uruguay Peñarol
Vlag van Uruguay Nacional
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Spanje Real Madrid
Vlag van Argentinië Boca Juniors (3 titels)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De wereldbeker voetbal voor clubteams (Engels: Intercontinental Cup) werd van 1960 tot 2004 bijna elk jaar gespeeld tussen de kampioen van Europa (de winnaar van de Europacup I en later UEFA Champions League) en de kampioen van Zuid-Amerika (de winnaar van de CONMEBOL Libertadores) onder de naam (Toyota) European-South American Cup of EUSA Cup. Het werd gespeeld door vertegenwoordigers van clubs van de meeste ontwikkelde continenten in de voetbalwereld (vooral in die jaren); de winnaars werden erkend als de de facto wereldkampioen. Hier kwam op 27 oktober 2017 echter verandering in nadat de FIFA aankondigde de winnaars van de wereldbeker als officiële (de jure) wereldkampioenen te erkennen, met dezelfde status/titel als de winnaars van het wereldkampioenschap voetbal voor clubs (FIFA-wereldkampioen).[1]

Het idee voor de wereldbeker was afkomstig van Henri Delaunay. Hij stelde de wedstrijd tussen de beide continentale bekerwinnaars voor, zodat de clubs uit de twee belangrijkste voetbalcontinenten, Europa en Zuid-Amerika, konden beslissen wie de beste club van de wereld was. Er was wel al een dergelijk toernooi, de Pequeña Copa del Mundo, maar dit toernooi dat sinds 1952 werd gehouden stond los van de Europese voetbalbond UEFA en de Zuid-Amerikaanse voetbalbond CONMEBOL. Waar de Europese Europacup I al bestond, was er nog geen tegenhanger in Zuid-Amerika, waarop de Copa door de CONMEBOL in het leven werd geroepen, zodat de strijd om de wereldbeker mogelijk was.

Oorspronkelijk bestond de strijd om de wereldbeker uit een uit- en thuisduel. Tot 1968 werd er een derde duel gespeeld indien nodig, daarna werd er via strafschoppen beslist. Door de extreem gewelddadige finale van 1969 waarin de spelers van Estudiantes de spelers van Milan bewust fysiek verwondden, lieten sommige Europese ploegen de beker in de jaren zeventig links liggen.

Vanaf 1980 bestond de strijd om de wereldbeker uit een enkele wedstrijd in Tokio, waarna de beker naar sponsor Toyota de naam Toyota Cup kreeg. Zodoende leverde dat bij winst, naast de originele wereldbeker, een tweede beker op.

Trofee[bewerken | brontekst bewerken]

Trofee Beschrijving
De originele wereldbeker voor clubteams (Intercontinental Cup / EUSA Cup), die van 1960 tot en met 2004 werd uitgereikt.
Vanaf 1980 werd er naast de originele wereldbeker voor clubteams een tweede beker uitgereikt, namelijk de Toyota Cup, vernoemd naar de toenmalige sponsor Toyota.

Einde wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

In 2005 werd de wereldbeker vervangen door het door de FIFA georganiseerd wereldkampioenschap voetbal voor clubs, waaraan naast de winnaars van de UEFA Champions League en CONMEBOL Libertadores ook de kampioenen van de overige werelddelen Noord/Midden-Amerika, Oceanië, Azië en Afrika deelnemen. De opzet is gewijzigd in een achtdaags toernooi. De winnaars uit Europa en Zuid-Amerika hoeven pas in de halve finale in actie te komen. Het Portugese FC Porto zou in 2004 uiteindelijk als laatste club de wereldbeker in ontvangst nemen.

Overzicht per jaar[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1960 tot en met 1968 werden de wedstrijden op punten beslist (twee punten voor gewonnen wedstrijd), bij een gelijke stand volgde een derde wedstrijd. Van 1969 tot en met 1979 werden de wedstrijden op score beslist (totaal van beide wedstrijden), bij een gelijke stand volgden strafschoppen. Vanaf 1980 met de sponsornaam Toyota Cup werd het toernooi gehouden in Tokio. De edities van 2002, 2003, 2004 werden gehouden in Yokohama.

Jaar Winnaar Totaalscore Finalist Eerste wedstrijd Tweede wedstrijd Info
1960 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Real Madrid 3–1 punten Vlag van Uruguay Peñarol 0–0 1–5
1961 Vlag van Uruguay Peñarol 4–2 punten Vlag van Portugal Benfica 1–0 5–0 BW 2–1 < (Vlag van Uruguay Montevideo)
1962 Vlag van Brazilië (1960-1968) Santos 4–0 punten Vlag van Portugal Benfica 3–2 2–5
1963 Vlag van Brazilië (1960-1968) Santos 4–2 punten Vlag van Italië AC Milan 4–2 4–2 BW 1–0 < (Vlag van Brazilië Rio de Janeiro)
1964 Vlag van Italië Internazionale 4–2 punten Vlag van Argentinië Independiente 1–0 2–0 BW 1–0 na verlenging < (Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Madrid)
1965 Vlag van Italië Internazionale 3–1 punten Vlag van Argentinië Independiente 3–0 0–0
1966 Vlag van Uruguay Peñarol 4–0 punten Vlag van Spanje Real Madrid 2-0 0–2
1967 Vlag van Argentinië Racing Club 4–2 punten Vlag van Schotland Celtic 1–0 2–1 BW 1–0 < (Vlag van Uruguay Montevideo)
1968 Vlag van Argentinië Estudiantes 3–1 punten Vlag van Engeland Manchester United 1–0 1–1
1969 Vlag van Italië AC Milan 4–2 Vlag van Argentinië Estudiantes 3–0 2–1
1970 Vlag van Nederland Feyenoord 3–2 Vlag van Argentinië Estudiantes 2–2 1–0
1971 Vlag van Uruguay Nacional 3–2 Vlag van Griekenland (1970-1975) Panathinaikos 1–1 2–1 Panathinaikos in plaats van Vlag van Nederland Ajax
1972 Vlag van Nederland Ajax 4–1 Vlag van Argentinië Independiente 1–1 3–0
1973 Vlag van Argentinië Independiente 1–0 Vlag van Italië Juventus 0–1 < (Vlag van Italië Rome) Juventus in plaats van Vlag van Nederland Ajax
1974 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Atlético Madrid 2–1 Vlag van Argentinië Independiente 1–0 2–0 Atlético Madrid in plaats van Vlag van Duitsland Bayern München
1975 Niet gespeeld: Vlag van Duitsland Bayern München en Vlag van Argentinië Independiente konden geen speeldata overeenkomen
1976 Vlag van Duitsland Bayern München 2–0 Vlag van Brazilië (1968-1992) Cruzeiro 2–0 0–0
1977 Vlag van Argentinië Boca Juniors 5–2 Vlag van Duitsland Borussia Mönchengladbach 2–2 0–3 Borussia Mönchengladbach in plaats van Vlag van Engeland Liverpool
1978 Niet gespeeld: Vlag van Argentinië Boca Juniors en Vlag van Engeland Liverpool, maar Liverpool wilde niet spelen.
1979 Vlag van Paraguay (1954-1988) Olimpia 3–1 Vlag van Zweden Malmö FF 0–1 2–1 Malmö FF in plaats van Vlag van Engeland Nottingham Forest
1980 Vlag van Uruguay Nacional 1–0 Vlag van Engeland Nottingham Forest 1–0 < (Vlag van Japan Tokio)
1981 Vlag van Brazilië (1968-1992) Flamengo 3–0 Vlag van Engeland Liverpool 0–3
1982 Vlag van Uruguay Peñarol 2–0 Vlag van Engeland Aston Villa 2–0
1983 Vlag van Brazilië (1968-1992) Grêmio 2–1 na verlenging Vlag van Duitsland Hamburger SV 1–2 na verlenging
1984 Vlag van Argentinië Independiente 1–0 Vlag van Engeland Liverpool 0–1
1985 Vlag van Italië Juventus 2–2 na strafschoppen (4–2) Vlag van Argentinië Argentinos Juniors 2–2 na verlenging (4–2 na strafschoppen)
1986 Vlag van Argentinië River Plate 1–0 Vlag van Roemenië (1965-1989) Steaua Boekarest 1–0
1987 Vlag van Portugal FC Porto 2–1 na verlenging Vlag van Uruguay Peñarol 2–1 na verlenging
1988 Vlag van Uruguay Nacional 2–2 na strafschoppen (7–6) Vlag van Nederland PSV 2–2 na verlenging 6–7 na strafschoppen)
1989 Vlag van Italië AC Milan 1–0 na verlenging Vlag van Colombia Atlético Nacional 1-0 na verlenging
1990 Vlag van Italië AC Milan 3–0 Vlag van Paraguay Olimpia 3–0
1991 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Rode Ster Belgrado 3–0 Vlag van Chili Colo-Colo 3–0
1992 Vlag van Brazilië São Paulo 2–1 Vlag van Spanje FC Barcelona 1–2
1993 Vlag van Brazilië São Paulo 3–2 Vlag van Italië AC Milan 2–3 < (Vlag van Japan Tokio) AC Milan in plaats van Vlag van Frankrijk Olympique Marseille (uitgesloten)
1994 Vlag van Argentinië Vélez Sarsfield 2–0 Vlag van Italië AC Milan 0–2 < (Vlag van Japan Tokio)
1995 Vlag van Nederland Ajax 0–0 na strafschoppen (4–3) Vlag van Brazilië Grêmio 0–0 na verlenging (4–3 strafschoppen)
1996 Vlag van Italië Juventus 1–0 Vlag van Argentinië River Plate 1–0
1997 Vlag van Duitsland Borussia Dortmund 2–0 Vlag van Brazilië Cruzeiro 2–0
1998 Vlag van Spanje Real Madrid 2–1 Vlag van Brazilië Vasco da Gama 2–1
1999 Vlag van Engeland Manchester United 1–0 Vlag van Brazilië Palmeiras 1–0
2000 Vlag van Argentinië Boca Juniors 2–1 Vlag van Spanje Real Madrid 1–2
2001 Vlag van Duitsland Bayern München 1–0 na verlenging Vlag van Argentinië Boca Juniors 1–0 na verlenging
2002 Vlag van Spanje Real Madrid 2–0 Vlag van Paraguay Olimpia 2–0 < (Vlag van Japan Yokohama)
2003 Vlag van Argentinië Boca Juniors 1–1 na strafschoppen (3–1) Vlag van Italië AC Milan 1–1 na verlenging (1–3 na strafschoppen)
2004 Vlag van Portugal FC Porto 0–0 na strafschoppen (8–7) Vlag van Colombia Once Caldas 0–0 na verlenging (8–7 na strafschoppen)

Zie voor de uitslagen vanaf 2005 het Wereldkampioenschap voetbal voor clubs.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Gewonnen bekers per club[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal Club in:
3 Vlag van Uruguay Peñarol 1961, 1966, 1982
Vlag van Uruguay Nacional 1971, 1980, 1988
Vlag van Italië AC Milan 1969, 1989, 1990
Vlag van Spanje Real Madrid 1960, 1998, 2002
Vlag van Argentinië Boca Juniors 1977, 2000, 2003
2 Vlag van Brazilië Santos 1962, 1963
Vlag van Italië Internazionale 1964, 1965
Vlag van Argentinië Independiente 1973, 1984
Vlag van Brazilië São Paulo 1992, 1993
Vlag van Nederland Ajax 1972, 1995
Vlag van Italië Juventus 1985, 1996
Vlag van Duitsland Bayern München 1976, 2001
Vlag van Portugal FC Porto 1987, 2004
1 Vlag van Argentinië Racing Club 1967
Vlag van Argentinië Estudiantes 1968
Vlag van Nederland Feyenoord 1970
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Atlético Madrid 1974
Vlag van Paraguay (1954-1988) Olimpia 1979
Vlag van Brazilië Flamengo 1981
Vlag van Brazilië Grêmio 1983
Vlag van Argentinië River Plate 1986
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Rode Ster Belgrado 1991
Vlag van Argentinië Vélez Sarsfield 1994
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund 1997
Vlag van Engeland Manchester United 1999

Gewonnen bekers per land[bewerken | brontekst bewerken]

In de volgende tabel staat het aantal gewonnen bekers per land. In de tabel staat in de kolom #clubs het aantal clubs dat voor deze bekers verantwoordelijk was.

Aantal Land # clubs in:
9 Vlag van Argentinië Argentinië 6 1967, 1968, 1973, 1977, 1984, 1986, 1994, 2000, 2003
7 Vlag van Italië Italië 3 1964, 1965, 1969, 1985, 1989, 1990, 1996
6 Vlag van Uruguay Uruguay 2 1961, 1966, 1971, 1980, 1982, 1988
Vlag van Brazilië Brazilië 4 1962, 1963, 1981, 1983, 1992, 1993
4 Vlag van Spanje Spanje 2 1960, 1974, 1998, 2002
3 Vlag van Nederland Nederland 2 1970, 1972, 1995
Vlag van Duitsland (West-)Duitsland 2 1976, 1997, 2001
2 Vlag van Portugal Portugal 1 1987, 2004
1 Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay 1 1979
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 1 1991
Vlag van Engeland Engeland 1 1999

Gewonnen bekers per werelddeel[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal Continent Landen Clubs
22 Zuid-Amerika 4 13
21 Europa 7 12

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]