Wereldkampioenschap rally in 1981

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap rally in 1981
Volgende: Seizoen 1982
Vorige: Seizoen 1980
De locaties van rally's in het seizoen 1981 in kaart
Seizoen in het wereldkampioenschap rally
Regio Mondiaal
Jaargang 9
Aantal rondes 12
Kampioen rijders Vlag van Finland Ari Vatanen
Kampioen constructeurs Vlag van Verenigd Koninkrijk Talbot
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Wereldkampioenschap rally in 1981 was de negende jaargang van het Wereldkampioenschap Rally (internationaal het World Rally Championship), georganiseerd door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA).

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Ari Vatanen werd na twaalf rondes gekroond als wereldkampioen, en zette daarmee een unieke prestatie neer door met een privé-team dit te bewerkstelligen. Talbot-rijder Guy Fréquelin was gedurende het seizoen zijn voornaamste concurrent, en bewees in tegenstelling tot Vatanen meer consistenter zijn punten te grijpen. Vatanens drie overwinningen en Fréquelins opgave in Groot-Brittannië maakte uiteindelijk het verschil in het voordeel van de Fin. Fréquelin deed samen met teamgenoot Henri Toivonen (en later Stig Blomqvist) het team van Talbot wel de gunst om ze wereldkampioen te maken bij de constructeurs. Het grootste nieuws van het seizoen was echter de intrede van Audi met de revolutionaire Audi quattro; de eerste serieuze vierwielaangedreven rallyauto. De quattro werd in eerste instantie te groot, te zwaar en te complex geacht om competitief te zijn, maar meningen werden bijgesteld op het moment dat de auto voor het eerst in actie kwam. De quattro domineerde voornamelijk op sneeuw en gravel, maar Audi had de betrouwbaarheid nog niet optimaal onder de knie om voor een kampioenschap te kunnen gaan. Drie overwinningen werden er uiteindelijk geboekt in hun debuutseizoen, waarin de meest opvallende die van Michèle Mouton in San Remo, waarmee ze de eerste vrouwelijke winnaar werd van een WK-rally.

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Datum Rally Basis Ondergrond
1 24-30 januari Rally van Monte Carlo Vlag van Monaco Monte Carlo Asfalt en sneeuw
2 13-15 februari Rally van Zweden Vlag van Zweden Karlstad Gravel overdekt met sneeuw en ijs
3 4-7 maart Rally van Portugal Vlag van Portugal Estoril Asfalt en gravel
4 16-20 april Safari Rally Vlag van Kenia Nairobi Gravel
5 30 april-2 mei Rally van Corsica Vlag van Frankrijk Ajaccio Asfalt
6 1-4 juni Rally van Griekenland Vlag van Griekenland Athene Gravel
7 18-23 juli Rally van Argentinië Vlag van Argentinië Buenos Aires Gravel
8 6-8 augustus Rally van Brazilië Vlag van Brazilië São Paulo Gravel
9 28-30 augustus Rally van Finland Vlag van Finland Jyväskylä Gravel
10 5-10 oktober Rally van San Remo Vlag van Italië San Remo Asfalt en gravel
11 26-31 oktober Rally van Ivoorkust Vlag van Ivoorkust Abidjan Gravel
12 21-25 november Rally van Groot-Brittannië Vlag van Verenigd Koninkrijk Chester Gravel

Teams en rijders[bewerken | brontekst bewerken]

  • Volgorde is gebaseerd op de eindstand van het kampioenschap uit het voorgaande seizoen.
Fabrieksinschrijvingen in 1981
Inschrijving Constructeur Auto Gr. Band Rijder Navigator Rondes
Vlag van Italië Fiat Auto Torino Fiat 131 Abarth

Ritmo 75 Abarth

4 P Vlag van Finland Markku Alén Vlag van Finland Ilkka Kivimäki 1, 3, 6, 9-10
Vlag van Italië Attilio Bettega Vlag van Italië Maurizio Perissinot 1, 3, 6, 10
Vlag van Italië Dario Cerrato Vlag van Italië Luciano Guizzardi 1, 3, 10
Vlag van Japan Team Datsun Europe Datsun 160J

Violet GT

2 en 4 D Vlag van Finland Timo Salonen Vlag van Finland Seppo Harjanne 3-7, 9-12
Vlag van Kenia Shekhar Mehta Vlag van Kenia Mike Doughty 4, 11
Vlag van Kenia Yvonne Mehta 6-7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Pond Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Grindrod 3, 5, 10
Vlag van Finland Rauno Aaltonen Vlag van Kenia Lofry Drews 4
Vlag van Kenia Mike Kirkland Vlag van Kenia Dave Haworth 4
Vlag van Griekenland Iórgos Moschous Vlag van Griekenland Alexandros Konstantakos 6
Vlag van Argentinië Ricardo Zunino Vlag van Argentinië Raúl Campana 7
Vlag van Argentinië Jorge Recalde Vlag van Argentinië Jorge del Buono 7
Vlag van Frankrijk Michel Mitri Vlag van Frankrijk Marcel Copetti 11
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rothmans Rally Team Ford Escort RS1800 4 P Vlag van Finland Ari Vatanen Vlag van Verenigd Koninkrijk David Richards 1-3, 6-12
Vlag van Finland Pentti Airikkala Vlag van Finland Risto Virtanen 2, 9
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Short 12
Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Wilson Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Harryman 3, 6, 12
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Taylor Vlag van Verenigd Koninkrijk John Spiller 11
Vlag van Duitsland Opel Euro Händler Team / Publimmo Racing Opel Ascona 400 4 M Vlag van Duitsland Jochi Kleint Vlag van Duitsland Gunter Wanger 1, 4, 6
Vlag van Zweden Anders Kulläng Vlag van Zweden Bruno Berglund 1-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Talbot Talbot Sunbeam Lotus 2 Vlag van Frankrijk Guy Fréquelin Vlag van Frankrijk Jean Todt 1, 3, 5-8, 10, 12
Vlag van Finland Henri Toivonen Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Gallagher 1, 3, 5-6, 9-10, 12
Vlag van Zweden Stig Blomqvist Vlag van Zweden Björn Cederberg 9, 12
Vlag van Japan Toyota Team Europe Toyota Celica 2000GT 4 P Vlag van Zweden Björn Waldegård Vlag van Zweden Hans Thorszelius 3, 5-6, 9, 11-12
Vlag van Zweden Per Eklund Vlag van Zweden Ragnar Spjuth 3, 11-12
Vlag van Zweden Jan-Olof Bohlin 5
Vlag van Zweden Björn Cederberg 6
Vlag van Finland Tapio Rainio Vlag van Finland Erkki Nyman 9
Vlag van Libanon Samir Assef Vlag van Frankrijk Jacques Jaubert 11
Vlag van Frankrijk Renault Sport Elf Renault 5 Turbo 4 M Vlag van Frankrijk Jean Ragnotti Vlag van Frankrijk Jean-Marc Andrié 1, 5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Holmes 12
Vlag van Japan Team Ralliart Mitsubishi Lancer Turbo 4 A Vlag van Zweden Anders Kulläng Vlag van Zweden Bruno Berglund 6, 9, 12
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andrew Cowan Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnstone Syer 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Tucker 12
Vlag van Finland Kyösti Hämäläinen Vlag van Finland Tapio Vanhala 9
Vlag van Finland Antero Laine Vlag van Finland Juha Piironen 9
Vlag van Duitsland Audi Sport Audi quattro 4 K Vlag van Finland Hannu Mikkola Vlag van Zweden Arne Hertz 1-3, 5-6, 9-10, 12
Vlag van Frankrijk Michèle Mouton Vlag van Italië Fabrizia Pons 1, 3, 5-6, 9-10, 12
Vlag van Oostenrijk Franz Wittmann Vlag van Oostenrijk Kurt Nestinger 6, 9
Vlag van Italië Michele Cinotto Vlag van Italië Emilio Radaelli 10
  • Noot: Het Rothmans Rally Team was officieel geen fabrieksinschrijving, maar representeerde Ford wel als constructeur in het WK Rally.

Agenda en resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Kleur Ondergrond
Grijs Asfalt
Bruin Gravel
Roze Asfalt en gravel
Blauw Sneeuw en ijs
Ronde Rally Podium Statistieken
Pos. Rijder Auto Tijd Proeven Afstand Gestart Gefinisht
1 Vlag van Monaco 49ème Rallye Automobile de Monte-Carlo
(24 – 30 januari 1981) 		1. Vlag van Frankrijk Jean Ragnotti Renault 5 Turbo 9:55.55 32 750,00 km 263 133
2. Vlag van Frankrijk Guy Fréquelin Talbot Sunbeam Lotus 9:58.49
3. Vlag van Duitsland Jochi Kleint Opel Ascona 400 10:02.54
2 Vlag van Zweden 31st International Swedish Rally
(13 – 15 februari 1981) 		1. Vlag van Finland Hannu Mikkola Audi quattro 3:48.07 25 369,00 km 116 73
2. Vlag van Finland Ari Vatanen Ford Escort RS1800 3:50.00
3. Vlag van Finland Pentti Airikkala Ford Escort RS1800 3:51.47
3 Vlag van Portugal 15º Rallye de Portugal Vinho do Porto
(4 – 7 maart 1981) 		1. Vlag van Finland Markku Alén Fiat 131 Abarth 8:27.26 46 678,00 km 95 24
2. Vlag van Finland Henri Toivonen Talbot Sunbeam Lotus 8:36.36
3. Vlag van Zweden Björn Waldegård Toyota Celica 2000GT 8:43.47
4 Vlag van Kenia 29th Marlboro Safari Rally
(16 – 20 april 1981) 		1. Vlag van Kenia Shekhar Mehta Datsun Violet GT 3:39 77 5209,00 km 70 21
2. Vlag van Finland Rauno Aaltonen Datsun Violet GT 3:41
3. Vlag van Kenia Mike Kirkland Datsun Violet GT 4:51
5 Vlag van Frankrijk 25ème Tour de Corse - Rallye de France
(30 april – 2 mei 1981) 		1. Vlag van Frankrijk Bernard Darniche Lancia Stratos HF 14:26.23 24 1144,60 km 120 42
2. Vlag van Frankrijk Guy Fréquelin Talbot Sunbeam Lotus 14:42.25
3. Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Pond Datsun Violet GT 14:45.29
6 Vlag van Griekenland 29th Acropolis Rally
(1 – 4 juni 1981) 		1. Vlag van Finland Ari Vatanen Ford Escort RS1800 13:17.25 57 999,50 km 133 22
2. Vlag van Finland Markku Alén Fiat 131 Abarth 13:22.00
3. Vlag van Italië Attilio Bettega Fiat 131 Abarth 13:25.19
7 Vlag van Argentinië 3º Rally Codasur
(18 – 23 juli 1981) 		1. Vlag van Frankrijk Guy Fréquelin Talbot Sunbeam Lotus 14:22.52 17 1346,60 km 80 26
2. Vlag van Kenia Shekhar Mehta Datsun Violet GT 15:01.04
3. Vlag van Argentinië Jorge Recalde Datsun 160J 16:01.19
8 Vlag van Brazilië 3º Marlboro Rallye do Brasil
(6 – 8 augustus 1981) 		1. Vlag van Finland Ari Vatanen Ford Escort RS1800 9:39.40 21 714,00 km 53 19
2. Vlag van Frankrijk Guy Fréquelin Talbot Sunbeam Lotus 9:48.11
3. Vlag van Uruguay Domingo De Vitta Ford Escort RS 10:19.46
9 Vlag van Finland 31st 1000 Lakes Rally
(28 – 30 augustus 1981) 		1. Vlag van Finland Ari Vatanen Ford Escort RS1800 4:07.27 48 453,09 km 146 66
2. Vlag van Finland Markku Alén Fiat 131 Abarth 4:08.26
3. Vlag van Finland Hannu Mikkola Audi quattro 4:10.19
10 Vlag van Italië 23º Rallye Sanremo
(5 – 10 oktober 1981) 		1. Vlag van Frankrijk Michèle Mouton Audi quattro 8:05.50 61 752,00 km 64 26
2. Vlag van Finland Henri Toivonen Talbot Sunbeam Lotus 8:09.15
3. Vlag van Italië Antonio Fassina Opel Ascona 400 8:12.08
11 Vlag van Ivoorkust 13ème Rallye Côte d'Ivoire
(26 – 31 oktober 1981) 		1. Vlag van Finland Timo Salonen Datsun Violet GT 9:57 56 5087,00 km 51 9
2. Vlag van Zweden Per Eklund Toyota Celica 2000GT 11:09
3. Vlag van Kenia Shekhar Mehta Datsun Violet GT 11:22
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk 37th Lombard RAC Rally
(21 – 25 november 1981) 		1. Vlag van Finland Hannu Mikkola Audi quattro 8:30.00 65 756,74 km 151 54
2. Vlag van Finland Ari Vatanen Ford Escort RS1800 8:41.05
3. Vlag van Zweden Stig Blomqvist Talbot Sunbeam Lotus 8:43.36

Kampioenschap standen[bewerken | brontekst bewerken]

Rijders[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Rijder MON
Vlag van Monaco 		ZWE
Vlag van Zweden 		POR
Vlag van Portugal 		KEN
Vlag van Kenia 		FRA
Vlag van Frankrijk 		GRI
Vlag van Griekenland 		ARG
Vlag van Argentinië 		BRA
Vlag van Brazilië 		FIN
Vlag van Finland 		ITA
Vlag van Italië 		IVK
Vlag van Ivoorkust 		GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk 		 Ptn. 
1 Vlag van Finland Ari Vatanen NF 2 NF 1 NF 1 1 7 9 2 96
2 Vlag van Frankrijk Guy Fréquelin 2 6 NF 2 4 1 2 NF 5 NF 89
3 Vlag van Finland Hannu Mikkola NF 1 NF NF NF 3 4 1 62
4 Vlag van Finland Markku Alén 7 1 2 2 9 NF 56
5 Vlag van Kenia Shekhar Mehta 1 5 2 NF 3 55
6 Vlag van Finland Timo Salonen NF 4 NF NF NF 4 12 1 NF 40
7 Vlag van Finland Henri Toivonen 5 2 NF NF NF 2 NF 38
8 Vlag van Frankrijk Michèle Mouton NF 4 NF NF 13 1 NF 30
9 Vlag van Finland Pentti Airikkala 3 5 4 30
10 Vlag van Zweden Per Eklund NF 9 NF 6 NF NF 2 6 29
11 Vlag van Frankrijk Jean Ragnotti 1 NF 5 28
12 Vlag van Frankrijk Bernard Darniche 6 1 26
13 Vlag van Zweden Stig Blomqvist 5 8 3 23
14 Vlag van Argentinië Jorge Recalde 3 4 22
15 Vlag van Zweden Anders Kulläng 4 4 NF NF 12 9 22
16 Vlag van Duitsland Jochi Kleint 3 5 NF 20
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Pond 5 3 NF NF 20
18 Vlag van Zweden Björn Waldegård 8 3 NF NF 9 NF NF 17
19 Vlag van Finland Rauno Aaltonen 13 2 15
20 Vlag van Kenia Mike Kirkland 3 12
Vlag van Italië Attilio Bettega NF NF 3 NF 12
Vlag van Uruguay Domingo De Vitta NF 3 12
Vlag van Italië Antonio Fassina 3 12
24 Vlag van Zweden Björn Johansson 6 6 NF 12
25 Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Kaby 5 8 11
26 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Ballet NF 4 10
Vlag van Argentinië Ernesto Soto 4 10
Vlag van Frankrijk Michel Mitri 4 10
29 Vlag van Portugal Carlos Torres 11 5 8
30 Vlag van Argentinië Ricardo Albertengo 5 8
Vlag van Italië Luigi Battistolli 5 8
32 Vlag van Finland Lasse Lampi 7 7 NF 8
33 Vlag van Frankrijk Jean-Claude Lefèbvre 6 6
Vlag van Griekenland Iórgos Moschous 6 6
Vlag van Uruguay Luis Etchegoyen 6 6
Vlag van Uruguay Gustavo Trelles 6 6
Vlag van Italië Miki Biasion 6 6
Vlag van Frankrijk Alain Ambrosino NF 6 6
39 Vlag van Zweden Sören Nilsson 10 7 5
Vlag van Argentinië Horacio Maglione 10 7 5
41 Vlag van Spanje Rafael 'Cid' 7 4
Vlag van Japan Yoshio Iwashita 7 4
Vlag van Frankrijk Jean-Michel Tichadou 7 4
Vlag van Griekenland Kóstas Apostolou 7 4
Vlag van Uruguay Federico West 7 4
Vlag van Libanon Samir Assef 7 4
47 Vlag van Italië Dario Cerrato 11 NF 8 3
48 Vlag van Zweden Ola Strömberg 8 3
Vlag van Portugal Manuel Queirós Pereira 8 3
Vlag van Kenia Jayant Shah 8 3
Vlag van Frankrijk Gérard Swaton 8 3
Vlag van Tsjechië Václav Blahna 8 3
Vlag van Argentinië Luís Romero 8 3
Vlag van Uruguay Julio Berges 8 3
Vlag van Ivoorkust Jacques Durieu 8 3
56 Vlag van Frankrijk Jacques Alméras 9 NF 2
Vlag van Portugal Joaquim Moutinho 9 2
Vlag van Verenigde Staten Malcolm Smith 9 2
Vlag van Frankrijk Camille Bartoli 9 2
Vlag van Griekenland Pavlos Moschoutis 9 2
Vlag van Argentinië Miguel Tubal 9 2
Vlag van Brazilië Mario Carmo Zacarias 9 2
63 Vlag van Frankrijk Claude Laurent 39 10 NF 1
64 Vlag van Frankrijk Alain Coppier 10 NF 1
Vlag van Japan Kenjiro Shinozuka 10 1
Vlag van Verenigde Staten Rod Hall 10 1
Vlag van Frankrijk Jean-Félix Farrucci 10 1
Vlag van Finland Antero Laine 10 NF NF 1
Vlag van Italië Federico Ormezzano 10 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Clark 10 1

Constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Constructeur MON
Vlag van Monaco 		POR
Vlag van Portugal 		KEN
Vlag van Kenia 		FRA
Vlag van Frankrijk 		GRI
Vlag van Griekenland 		ARG
Vlag van Argentinië 		FIN
Vlag van Finland 		ITA
Vlag van Italië 		IVK
Vlag van Ivoorkust 		GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk 		 Ptn. 
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Talbot 17 17 17 15 18 (11) 17 16 117
2 Vlag van Japan Datsun 13 18 15 13 17 12 18 (7) 106
3 Vlag van Verenigde Staten Ford (6) 9 12 18 10 18 7 (3) 16 90
4 Vlag van Duitsland Opel 15 11 12 8 8 15 69
5 Vlag van Duitsland Audi 13 14 18 18 63
6 Vlag van Italië Fiat 8 18 16 16 5 63
7 Vlag van Frankrijk Renault 18 7 10 15 11 61
8 Vlag van Japan Toyota 15 11 3 16 9 54
9 Vlag van Frankrijk Peugeot 10 4 12 11 37
10 Vlag van Italië Lancia 10 18 28
11 Vlag van Duitsland Porsche 4 14 18
12 Vlag van Tsjechië Škoda 8 8
13 Vlag van Verenigde Staten Dodge 7 7
14 Vlag van Japan Mitsubishi 1 3 4

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Rijders[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Rijder Gestart Gefinisht Winst Podia KP winst Punten Pos. in WK
1 Vlag van Finland Ari Vatanen 10 7 3 5 71 96 1
2 Vlag van Frankrijk Guy Fréquelin 10 7 1 4 26 89 2
3 Vlag van Finland Hannu Mikkola 8 4 2 3 141 62 3
4 Vlag van Finland Markku Alén 6 5 1 3 22 56 4
5 Vlag van Kenia Shekhar Mehta 5 4 1 3 2 55 5
6 Vlag van Finland Timo Salonen 9 4 1 1 8 40 6
7 Vlag van Finland Henri Toivonen 7 3 0 2 19 38 7
8 Vlag van Frankrijk Michèle Mouton 7 3 1 1 25 30 8
9 Vlag van Finland Pentti Airikkala 3 3 0 1 13 30 9
10 Vlag van Zweden Per Eklund 8 4 0 1 4 29 10
11 Vlag van Frankrijk Jean Ragnotti 3 2 1 1 15 28 11
12 Vlag van Zweden Stig Blomqvist 3 2 0 1 4 23 13
13 Vlag van Argentinië Jorge Recalde 2 2 0 1 3 20 14
14 Vlag van Zweden Anders Kulläng 6 4 0 0 2 22 15
15 Vlag van Duitsland Jochi Kleint 3 2 0 1 0 20 16
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Pond 4 2 0 1 4 20 16
17 Vlag van Zweden Björn Waldegård 7 3 0 1 0 17 18
18 Vlag van Finland Rauno Aaltonen 2 2 0 1 0 15 19
19 Vlag van Kenia Mike Kirkland 1 1 0 1 0 15 20
20 Vlag van Italië Attilio Bettega 4 1 0 1 6 0 20
21 Vlag van Griekenland Iórgos Moschous 1 1 0 0 0 6 33
22 Vlag van Frankrijk Alain Ambrosino 2 1 0 0 0 6 33
23 Vlag van Libanon Samir Assef 1 1 0 0 0 4 41
24 Vlag van Italië Dario Cerrato 3 2 0 0 3 3 47
25 Vlag van Finland Antero Laine 3 1 0 0 0 1 64

Constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Constructeur Gestart Gefinisht Winst Podia KP winst Punten Pos. in WK
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Talbot 19 12 1 7 49 117 1
2 Vlag van Japan Datsun 22 14 2 5 16 106 2
3 Vlag van Verenigde Staten Ford 16 10 3 6 85 90 3
4 Vlag van Duitsland Opel 7 4 0 1 0 69 4
5 Vlag van Duitsland Audi 18 7 3 4 173 63 5
6 Vlag van Italië Fiat 12 8 1 4 31 63 6
7 Vlag van Frankrijk Renault 3 2 1 1 15 61 7
8 Vlag van Japan Toyota 13 5 0 2 4 54 8
9 Vlag van Japan Mitsubishi 7 4 0 0 2 4 14

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie 1981 in World Rally Championship van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschap_rally_in_1981&oldid=63594199"