Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap veldrijden 1959

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 1959
Datum 15 februari 1959
Plaats Vlag van Zwitserland Genève, Zwitserland
Editie 10
Organisator UCI
Kampioen
Mannen elite Vlag van Italië Renato Longo
Navigatie
1958     1960
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Het tiende wereldkampioenschap veldrijden werd gehouden op 15 februari 1959 in Genève, Zwitserland. Zwitserland was na Luxemburg en Frankrijk het derde land dat het kampioenschap voor de tweede keer organiseerde, Genève was na de stad Luxemburg de tweede locatie waar de kampioenschappen voor de tweede keer plaatsvonden.

Het parcours omvatte vijf ronden van vier kilometer en tot slot een lus van 2,24 kilometer wat de totale lengte tot 22,240 kilometer bracht. De 29 deelnemers kwamen uit zeven landen die een team afvaardigden van drie of vier renners en een renner uit Nederland en Oost-Duitsland.

Na de Fransen Jean Robic (1950), Roger Rondeaux (1951-1953) en André Dufraisse (1954-1958) werd Renato Longo bij zijn tweede deelname -in 1958 eindigde hij als vierde- de vierde wereldkampioen veldrijden. Hij was de tweede Italiaan die op het erepodium plaatsnam, Amerigo Severini, die dit jaar derde werd, was in 1955 de eerste toen hij ook derde werd en in 1958 eindigde hij als tweede. De West-Duitser Rolf Wolfshohl eindigde na zijn derde plaats in 1958 dit jaar als tweede. Regerend wereldkampioen Dufraisse eindigde als vierde. Eerdere podiumgangers die dit jaar deelnamen waren Georges Meunier (nu 16e) en Emmanuel Plattner (25e). Bij zijn negende deelname -enkel in 1954 nam hij niet deel- was Firmin Van Kerrebroeck de best geklasseerde Belg wat hij ook in 1952, 1955 en 1957 (zilveren medaille) was. De Nederlander Manus Brinkman finishte bij zijn vierde deelname als 20e, in 1957 en 1958 eindigde hij beide keren als 21e, in 1956 gaf hij op.

# Renner Land Tijd
Goud Renato Longo Vlag van Italië Italië 56'39
Zilver Rolf Wolfshohl Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Bondsrepubliek Duitsland + 0'14
Brons Amerigo Severini Vlag van Italië Italië + 0'24
4 André Dufraisse Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'39
5 Jempy Schmitz Vlag van Luxemburg Luxemburg + 1'54
6 Firmin Van Kerrebroeck Vlag van België België + 2'23
7 André Brulé Vlag van Frankrijk Frankrijk + 2'58
8 Antonio Barrutia Vlag van Spanje Spanje z.t.
9 Romano Ferri Vlag van Italië Italië + 3'21
10 Pierre Kumps Vlag van België België + 3'25
11 José Luis Talamillo Vlag van Spanje Spanje + 3'29
12 Gilbert Bauvin Vlag van Frankrijk Frankrijk + 3'46
13 Graziano Pertusi Vlag van Italië Italië + 3'47
14 Hans Strasser Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'48
15 Lothar Friedrich Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland + 4'35
16 Georges Meunier Vlag van Frankrijk Frankrijk + 4'46
17 Hendrik Willems Vlag van België België + 5'09
18 Marco Thewes Vlag van Luxemburg Luxemburg + 5'22
19 Günther Oldeburg Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR + 5'35
20 Manus Brinkman Vlag van Nederland Nederland + 6'09
21 René De Rey Vlag van België België z.t.
22 Josef Graw Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland z.t.
23 Gilbert Schmartz Vlag van Luxemburg Luxemburg + 6'48
24 Roland Boschetti Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
25 Emmanuel Plattner Vlag van Zwitserland Zwitserland + 7'20
26 Herbert Ebbers Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland + 7'31
27 Ponciano Arbelaiz Vlag van Spanje Spanje + 8'10
28 Miguel Urquizar Vlag van Spanje Spanje + 8'55
Otto Furrer Vlag van Zwitserland Zwitserland DNF

Landenklassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Op basis klasseringen eerste drie renners.
# Land Punten
1 Vlag van Italië Italië 13
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk 23
3 Vlag van België België 33
4 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 39
5 Vlag van Luxemburg Luxemburg 46
6 Vlag van Spanje Spanje 46
7 Vlag van Zwitserland Zwitserland 63