Wereldkampioenschappen veldrijden 2015

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK veldrijden 2015
Datum 31 januari-1 februari 2015
Plaats Vlag van Tsjechië Tábor, Tsjechië
Editie 66
Organisator UCI
Deelnemers 231 atleten uit 24 landen[1]
Kampioenen
Mannen elite Vlag van Nederland Mathieu van der Poel
Vrouwen elite Vlag van Frankrijk Pauline Ferrand-Prévot
Mannen beloften Vlag van België Michael Vanthourenhout
Jongens junioren Vlag van Denemarken Simon Andreassen
Navigatie
2014     2016
Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen veldrijden 2015 werden gehouden op 31 januari en 1 februari 2015 in het Tsjechische Tábor. Na de wereldkampioenschappen veldrijden 2001 en de wereldkampioenschappen veldrijden 2010 was het de derde keer dat Tábor gastheer was van het evenement.

Toewijzing[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk had het Nederlandse Hoogerheide zich kandidaat gesteld voor de editie 2015, maar verloor de kandidatuur aan Tábor. Hoogerheide organiseerde daarom in 2014 de wereldkampioenschappen.

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

Tábor had al ervaring met het organiseren van grote wedstrijden in het veldrijden, zoals onder andere de wereldkampioenschappen veldrijden 2001 en 2010, en jaarlijks de Cyclocross Tábor die deel uitmaakt van de wereldbeker veldrijden.

Media[bewerken | brontekst bewerken]

Media accreditaties
Aantal
Media (schrijvende pers, fotografen, digitaal) 133
TV, radio, video 176
Totaal 309

Selecties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wereldkampioenschappen veldrijden 2015/Selecties voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen, elite[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Mathieu van der Poel Vlag van Nederland Nederland 1u09'12"
Zilver Wout van Aert Vlag van België België + 15"
Brons Lars van der Haar Vlag van Nederland Nederland + 17"
4. Kevin Pauwels Vlag van België België + 1'06"
5. Klaas Vantornout Vlag van België België + 1'12'
6. Tom Meeusen Vlag van België België + 1'17"
7. Gianni Vermeersch Vlag van België België + 2'26"
8. Marcel Meisen Vlag van Duitsland Duitsland + 2'37"
9. Philipp Walsleben Vlag van Duitsland Duitsland + 2'43"
10. Marco Fontana Vlag van Italië Italië + 2'54"
11. Julien Taramarcaz Vlag van Zwitserland Zwitserland + 2'56"
12. Luca Braidot Vlag van Italië Italië + 3'13"
13. Michael Boroš Vlag van Tsjechië Tsjechië + 3'19"
14. Fabien Canal Vlag van Frankrijk Frankrijk + 3'26"
15. Thijs van Amerongen Vlag van Nederland Nederland + 3'27"
16. Simon Zahner Vlag van Zwitserland Zwitserland + 3'30"
17. Sven Nys Vlag van België België + 3'30"
18. Tomáš Paprstka Vlag van Tsjechië Tsjechië + 3'38"
19. Rob Peeters Vlag van België België + 3'56"
20. Francis Mourey Vlag van Frankrijk Frankrijk + 3'59"

Mannen, beloften[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Michael Vanthourenhout Vlag van België België 49'55"
Zilver Laurens Sweeck Vlag van België België + 10"
Brons Stan Godrie Vlag van Nederland Nederland + 14"
4. Clément Venturini Vlag van Frankrijk Frankrijk + 24"
5. Joris Nieuwenhuis Vlag van Nederland Nederland + 31"
6. Toon Aerts Vlag van België België + 45"
7. Jakub Skála Vlag van Tsjechië Tsjechië + 1'06"
8. Diether Sweeck Vlag van België België + 1'14"
9. Quinten Hermans Vlag van België België + 1'14"
10. Gioele Bertolini Vlag van Italië Italië + 1'14"

Jongens, junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
Regenboogtrui Simon Andreassen Vlag van Denemarken Denemarken 42'24"
Zilver Eli Iserbyt Vlag van België België + 41"
Brons Max Gulickx Vlag van Nederland Nederland + 42"
4. Gage Hecht Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten + 45"
5. Thijs Wolsink Vlag van Nederland Nederland + 1'11"
6. Stefano Sala Vlag van Italië Italië + 1'28"
7. Jakob Dorigoni Vlag van Italië Italië + 1'31"
8. Eddy Fine Vlag van Frankrijk Frankrijk + 1'35"
9. Jarne Driesen Vlag van België België + 1'54"
10. Roel van der Stegen Vlag van Nederland Nederland + 1'58"

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renster Land Tijd
Regenboogtrui Pauline Ferrand-Prévot Vlag van Frankrijk Frankrijk 49'12"
Zilver Sanne Cant Vlag van België België + 01"
Brons Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland + 15"
4. Nikki Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 20"
5. Kateřina Nash Vlag van Tsjechië Tsjechië + 36"
6. Lucie Chainel-Lefèvre Vlag van Frankrijk Frankrijk + 55"
7. Helen Wyman Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk + 1'21"
8. Ellen Van Loy Vlag van België België + 1'35"
9. Christine Majerus Vlag van Luxemburg Luxemburg + 1'54"
10. Sophie de Boer Vlag van Nederland Nederland + 1'56"

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van België België 1 4 0 5
2 Vlag van Nederland Nederland 1 0 4 5
3 Vlag van Denemarken Denemarken 1 0 0 1
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk 1 0 0 1
Totaal 4 4 4 12