Wereldkampioenschap voetbal 1974 (kwalificatie UEFA)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK voetbal kwalificatie 1974
Kwalificatie UEFA
Wereldkampioenschap voetbal 1974
Toernooi-informatie
Datum 29 maart 1972 – 26 september 1973
Teams 32 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 87
Doelpunten 249  (2,86 per wedstrijd)
Topscorer(s) Hristo Bonev (Bulgarije)
Joachim Streich (DDR)
Luigi Riva (Italië)
Johan Cruijff (Nederland)
7 goals
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

In totaal schreven 32 teams van de UEFA zich in voor de kwalificatie van het Wereldkampioenschap voetbal 1974. West-Duitsland was als gastland al automatisch geplaatst. Deze teams werden verdeeld in 9 groepen. De winnaar van de groepen 1 tot en 8 kwalificeert zich voor het hoofdtoernooi. De winnaar van groep 9, dat was de Sovjet-Unie, speelde een intercontinentale play-off tegen de nummer 3 van het Zuid-Amerikaanse kwalificatietoernooi (CONMEBOL). Dit kwalificatietoernooi startte op 29 maart 1972 en de laatste wedstrijd werd gespeeld op 26 september 1973.

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase: De 32 landen worden verdeeld in 9 groepen. Van deze groepen zijn er 4 met drie landen, de overige groepen hebben vier landen. De winnaar van de groep 1–7 kwalificeert zich rechtstreeks voor het hoofdtoernooi. In sommige groepen was een extra play-off nodig vanwege de gelijke stand en het gelijke doelsaldo.
Intercontinentale play-off: De winnaar van groep 9 plaatst zich voor deze ronde, daarin wordt tegen een land uit Zuid-Amerika gespeeld om een plek in het hoofdtoernooi.

Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]

FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1974) 		Dln.
op rij 		Eerste
dln. 		Laatste
dln. 		Titels
(exclusief 1974) 		Beste
prestatie
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland UEFA Gastland 8e 6 1934 1970 1 Kampioen
Vlag van Zweden Zweden UEFA Winnaar groep 1 6e 2 1934 1970 0 Tweede
Vlag van Italië Italië UEFA Winnaar groep 2 8e 4 1934 1970 2 Winnaar
Vlag van Nederland Nederland UEFA Winnaar groep 3 3e 1 1934 1938 0 Eerste ronde
Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek UEFA Winnaar groep 4 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Polen Polen UEFA Winnaar groep 5 2e 1 1938 1938 0 Eerste ronde
Vlag van Bulgarije Bulgarije UEFA Winnaar groep 6 4e 4 1962 1970 0 Groepsfase
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië UEFA Winnaar groep 7 6e 1 1930 1962 0 Vierde
Vlag van Schotland Schotland UEFA Winnaar groep 8 3e 1 1954 1958 0 Groepsfase

Groepen en wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
■ Geplaatst voor intercontinentale play-off.
■ Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
■ Extra play-off in de groep.

Groep 1[bewerken | brontekst bewerken]

Een groep met drie kanshebbers met wisselende kansen gedurende de campagne. Als eerste was Oostenrijk uitgespeeld na een 3-2 nederlaag in Zweden. Men was alleen gebaat bij een gelijkspel tussen Hongarije en Zweden, bij winst was Hongarije zeker van kwalificatie. In een levendige wedstrijd eindigde de wedstrijd in 3-3, Hongarije was uitgeschakeld zonder te verliezen en Oostenrijk mocht blijven hopen op een gunstige uitslag tussen Zweden en Malta. Bij een overwinning met een goal verschil bleef Oostenrijk kansrijk en dat gebeurde ook. Er moest een beslissingswedstrijd komen in een winters Gelsenkirchen en nu namen de Zweden het initiatief: 2-1 voor Zweden. Oostenrijk had voor het eerst sinds lange tijd weer een hoopvolle generatie met spits Hans Krankl als blikvanger, maar ze moesten nog even wachten. Gevaarlijke man bij de Zweden was de kopsterke spits van de Nederlands club PSV, Ralf Edström.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Zweden Zweden 6 3 2 1 15 8 +7 8
2. Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 6 3 2 1 14 7 +7 8
3. Vlag van Hongarije Hongarije 6 2 4 0 12 7 +5 8
4. Vlag van Malta Malta 6 0 0 6 1 20 –19 0
14 november 1971
 Malta Vlag van Malta 0 – 2 Vlag van Hongarije Hongarije Valletta, Malta
Scheidsrechter: Lo Bello (ITA)
Goal 3', Goal 56' Bene
30 april 1972
 Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 4 – 0 Vlag van Malta Malta Wenen, Oostenrijk
Scheidsrechter: Kruashvili (URS)
Hickersberger Goal 29', Goal 34', Goal 36'
Hof Goal 85'
6 mei 1972
 Hongarije Vlag van Hongarije 3 – 0 Vlag van Malta Malta Boedapest, Hongarije
Scheidsrechter: Gugulović (YUG)
Kocsis Goal 35'
Bene Goal 60'
I. Juhász Goal 75'
25 mei 1972
 Zweden Vlag van Zweden 0 – 0 Vlag van Hongarije Hongarije Stockholm, Zweden
Scheidsrechter: Van Ravens (NED)
10 juni 1972
 Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 0 Vlag van Zweden Zweden Wenen, Oostenrijk
Scheidsrechter: Bucheli (SUI)
Parits Goal 65'
Pumm Goal 78'
15 oktober 1972
 Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 2 Vlag van Hongarije Hongarije Wenen, Oostenrijk
Scheidsrechter: Glöckner (DDR)
Hasil Goal 58' (pen.)
Jara Goal 71' 		Goal 16' Dunai II
Goal 20' Kocsis
15 oktober 1972
 Zweden Vlag van Zweden 7 – 0 Vlag van Malta Malta Göteborg, Zweden
Scheidsrechter: Hirviniemi (FIN)
Edström Goal 2', Goal 32', Goal 64'
Larsson Goal 18', Goal 35' (pen.)
Sandberg Goal 44'
Szepanski Goal 57' (pen.)
25 november 1972
 Malta Vlag van Malta 0 – 2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Valletta, Malta
Scheidsrechter: Francescon (ITA)
Goal 48' Köglberger
Goal 77' (e.d.) Spiteri
29 april 1973
 Hongarije Vlag van Hongarije 2 – 2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Boedapest, Hongarije
Scheidsrechter: Kitabdjian (FRA)
Zámbó Goal 12'
Bálint Goal 69' 		Goal 14' Starek
Goal 28' Jara
23 mei 1973
 Zweden Vlag van Zweden 3 – 2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Göteborg, Zweden
Scheidsrechter: Loraux (BEL)
Sandberg Goal 24', Goal 78'
Grahn Goal 52' 		Goal 50' Jara
Goal 89' Starek
13 juni 1973
 Hongarije Vlag van Hongarije 3 – 3 Vlag van Zweden Zweden Boedapest, Hongarije
Scheidsrechter: Lo Bello (ITA)
Kozma Goal 9'
Vidáts Goal 59'
Zámbó Goal 71' 		Goal 38' Kindvall
Goal 57' Sandberg
Goal 77' Edström
11 november 1973
 Malta Vlag van Malta 1 – 2 Vlag van Zweden Zweden Valletta, Malta
Scheidsrechter: Katsoras (GRE)
Camilleri Goal 20' Goal 21' Kindvall
Goal 35' (pen.) Larsson

Omdat het gelijk stond werd er een play-off gespeeld op neutraal terrein.

Play-off
27 november 1973
 Zweden Vlag van Zweden 2 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Gelsenkirchen, West-Duitsland
Scheidsrechter: Glöckner (DDR)
Sandberg Goal 12'
Larsson Goal 28' (pen.) 		Goal 39' Hattenberger

Groep 2[bewerken | brontekst bewerken]

De vicewereldkampioen Italië had weinig problemen zich te plaatsen, het incasseerde zelfs geen enkel tegen doelpunt. De "Squarda Azzuri" had nog steeds een ervaren selectie en was een van de favorieten op het eindtoernooi.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Italië Italië 6 4 2 0 12 0 +12 10
2. Vlag van Turkije Turkije 6 2 2 2 5 3 +2 6
3. Vlag van Zwitserland Zwitserland 6 2 2 2 2 4 –2 6
4. Vlag van Luxemburg Luxemburg 6 1 0 5 2 14 –12 2
7 oktober 1972
 Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 4 Vlag van Italië Italië Luxemburg, Luxemburg
Scheidsrechter: Wurtz (FRA)
Goal 3' Chinaglia
Goal 6', Goal 36' Riva
Goal 62' Capello
21 oktober 1972
 Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 Vlag van Italië Italië Bern, Zwitserland
Scheidsrechter: Tschenscher (GER)
22 oktober 1972
 Luxemburg Vlag van Luxemburg 2 – 0 Vlag van Turkije Turkije Luxemburg, Luxemburg
Scheidsrechter: Riegg (GER)
Dussier Goal 14'
Braun Goal 16'
10 december 1972
 Turkije Vlag van Turkije 3 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Istanboel, Turkije
Scheidsrechter: Bakhramov (URS)
Osman Goal 6', Goal 39'
Köksal Goal 79' (pen.)
13 januari 1973
 Italië Vlag van Italië 0 – 0 Vlag van Turkije Turkije Napels, Italië
Scheidsrechter: Kruashvili (URS)
25 februari 1973
 Turkije Vlag van Turkije 0 – 1 Vlag van Italië Italië Istanboel, Turkije
Scheidsrechter: Aouissi (ALG)
Goal 35' Anastasi
31 maart 1973
 Italië Vlag van Italië 5 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Genua, Italië
Scheidsrechter: Seoudi (TUN)
Riva Goal 18', Goal 45', Goal 70', Goal 80'
Rivera Goal 63'
8 april 1973
 Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland Luxemburg, Luxemburg
Scheidsrechter: Wöhrer (AUT)
Goal 20' Odermatt
9 mei 1973
 Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 Vlag van Turkije Turkije Basel, Zwitserland
Scheidsrechter: Emsberger (HUN)
26 september 1973
 Zwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg Luzern, Zwitserland
Scheidsrechter: Riedel (DDR)
Blättler Goal 2'
20 oktober 1973
 Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland Rome, Italië
Scheidsrechter: Jimenez (ESP)
Rivera Goal 39' (pen.)
Riva Goal 79'
18 november 1973
 Turkije Vlag van Turkije 2 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland İzmir, Turkije
Scheidsrechter: Davidson (SCO)
Mehmet Türkkan Goal 51'
Melih Goal 54'

Groep 3[bewerken | brontekst bewerken]

Eindelijk was er het besef, dat een speler met het Nederlands elftal ook succes kon hebben. Zo speelde Johan Cruijff alle wedstrijden mee, ook de belangrijke. Nederland begon goed met een 9-0 overwinning op Noorwegen in Rotterdam. De tweede wedstrijd was tegen de grote concurrent België, in Antwerpen ontwikkelde zich een veel te harde wedstrijd, waarbij vooral Wim van Hanegem en Johan Neeskens na afloop veel kritiek kregen. Na twee simpele overwinningen op IJsland volgde een moeizame wedstrijd in Noorwegen; vlak voor tijd scoorde verdediger Barry Hulshoff de winnende treffer na een geniale ingeving van Cruijff. Nederland en België hadden nu evenveel punten, alleen het doelsaldo van Nederland was veel beter. Het beslissende duel vond plaats in Amsterdam tijdens een autovrije zondag. Er ontstond een nerveus duel, waar België zich beperkte tot verdedigen en Nederland (waar Wim van Hanegem tijdens de warming-up uitviel) wat kansjes miste, maar ook niet overtuigde. In de 84e minuut kwam het moment van de wedstrijd: bij een plotselinge uitval van de Belgen scoorde Jan Verheyen een zuiver doelpunt, maar tot opluchting van heel Nederland keurde de scheidsrechter het doelpunt af vanwege buitenspel.[1] De Belgen incasseerde tijdens de campagne geen enkel doelpunt, maar moesten gewoon thuisblijven. Nederland plaatste zich voor de eerste keer sinds 1938 voor de eindronde.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Nederland Nederland 6 4 2 0 24 2 +22 10
2. Vlag van België België 6 4 2 0 12 0 +12 10
3. Vlag van Noorwegen Noorwegen 6 2 0 4 9 16 –7 4
4. Vlag van IJsland IJsland 6 0 0 6 2 29 –27 0
18 mei 1972
 België Vlag van België 4 – 0 Vlag van IJsland IJsland Liege, België
Scheidsrechter: Rasmussen (DEN)
Van Himst Goal 12'
Polleunis Goal 34', Goal 57'
Gunnarsson Goal 89' (e.d.)
22 mei 1972
 IJsland Vlag van IJsland 0 – 4 Vlag van België België Brugge, België[2]
Scheidsrechter: Byrne (IRL)
Goal 28' Janssens
Goal 30' (pen.), Goal 49' (pen.) Lambert
Goal 60' Dockx
3 augustus 1972
 Noorwegen Vlag van Noorwegen 4 – 1 Vlag van IJsland IJsland Stavanger, Noorwegen
Scheidsrechter: Riedel (DDR)
Fuglset Goal 55' (pen.)
Lund Goal 57'
Hestad Goal 83'
Johansen Goal 87' 		Goal 90' Óskarsson
4 oktober 1972
 Noorwegen Vlag van Noorwegen 0 – 2 Vlag van België België Oslo, Noorwegen
Scheidsrechter: Mullan (SCO)
Goal 58' (pen.) Dolmans
Goal 60' Lambert
1 november 1972
 Nederland Vlag van Nederland 9 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Rotterdam, Nederland
Scheidsrechter: Eksztajn (POL)
Neeskens Goal 31', Goal 51', Goal 63'
Cruijff Goal 55', Goal 82'
De Jong Goal 70'
Brokamp Goal 76', Goal 87'
Keizer Goal 80' (pen.)
19 november 1972
 België Vlag van België 0 – 0 Vlag van Nederland Nederland Antwerpen, België
Scheidsrechter: Walker (ENG)
2 augustus 1973
 IJsland Vlag van IJsland 0 – 4 Vlag van Noorwegen Noorwegen Reykjavik, IJsland
Scheidsrechter: Dahlberg (SWE)
Goal 40' Sunde
Goal 55', Goal 87' Johansen
Goal 80' Pettersen
22 augustus 1973
 Nederland Vlag van Nederland 5 – 0 Vlag van IJsland IJsland Amsterdam, Nederland
Scheidsrechter: Coiling (LUX)
Van Hanegem Goal 6'
Cruijff Goal 8', Goal 57'
Haan Goal 17'
Brokamp Goal 29'
29 augustus 1973
 IJsland Vlag van IJsland 1 – 8 Vlag van Nederland Nederland Deventer, Nederland[3]
Scheidsrechter: Hirviniemi (FIN)
E. Geirsson Goal 44' Goal 15', Goal 75' Brokamp
Goal 21', Goal 28' Cruijff
Goal 24' Neeskens
Goal 46' Van de Kerkhof
Goal 48' (pen.) Schneider
Goal 71' Van Hanegem
12 september 1973
 Noorwegen Vlag van Noorwegen 1 – 2 Vlag van Nederland Nederland Oslo, Noorwegen
Scheidsrechter: Wright (NIR)
Hestad Goal 77' Goal 7' Cruijff
Goal 87' Hulshoff
31 oktober 1973
 België Vlag van België 2 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen Brussel, België
Scheidsrechter: Jursa (TCH)
Dolmans Goal 32' (pen.)
Lambert Goal 85' (pen.)
18 november 1973
 Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vlag van België België Amsterdam, Nederland
Scheidsrechter: Kazakov (URS)

Groep 4[bewerken | brontekst bewerken]

Groep 4 was met name een strijd tussen twee gelijkwaardig ingeschatte landen uit het Oostblok: Roemenië en Oost-Duitsland. De Roemenen begonnen de campagne matig met een gelijkspel in Finland en dat brak ze uiteindelijk op. Oost-Duitsland won de beslissende wedstrijd in Leipzig dankzij twee doelpunten van verdediger en aanvoerder Bernd Bransch en plaatste zich voor de eerste keer en laatste keer voor een WK, uitgerekend in West-Duitsland.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek 6 5 0 1 18 3 +15 10
2. Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië 6 4 1 1 17 4 +13 9
3. Vlag van Finland Finland 6 1 1 4 3 21 –18 3
4. Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië 6 1 0 5 3 13 –10 2
21 juni 1972
 Finland Vlag van Finland 1 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Helsinki, Finland
Scheidsrechter: Lööw (SWE)
Toivola Goal 13'
20 september 1972
 Finland Vlag van Finland 1 – 1 Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië Helsinki, Finland
Scheidsrechter: Eksztajn (POL)
Rissanen Goal 86' Goal 52' Nunweiller
7 oktober 1972
 Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 5 – 0 Vlag van Finland Finland Dresden, Duitse Democratische Republiek
Scheidsrechter: Radunchev (BUL)
Kreische Goal 26'
Sparwasser Goal 68', Goal 86'
Streich Goal 70', Goal 76'
29 oktober 1972
 Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989) 2 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Boekarest, Roemenië
Scheidsrechter: Vamvacopoulos (GRE)
Dobrin Goal 38'
Dembrovschi Goal 41'
8 april 1973
 Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 2 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992) Albanië Magdeburg, Duitse Democratische Republiek
Scheidsrechter: Helies (FRA)
Streich Goal 62'
Sparwasser Goal 69'
6 mei 1973
 Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 1 – 4 Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië Tirana, Albanië
Scheidsrechter: Raus (YUG)
Bizi Goal 87' Goal 12' Dumitru
Goal 25', Goal 57' (pen.) Dumitrache
Goal 72' Tarălungă
27 mei 1973
 Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989) 1 – 0 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek Boekarest, Roemenië
Scheidsrechter: Linemayr (AUT)
Dumitrache Goal 53'
6 juni 1973
 Finland Vlag van Finland 1 – 5 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek Tampere, Finland
Scheidsrechter: Kazakov (URS)
Manninen Goal 88' Goal 7', Goal 30' Streich
Goal 44' Löwe
Goal 75' Ducke
Goal 83' Kreische
26 september 1973
 Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 2 – 0 Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië Leipzig, Duitse Democratische Republiek
Scheidsrechter: Scheurer (SUI)
Bransch Goal 42', Goal 64'
10 oktober 1973
 Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 1 – 0 Vlag van Finland Finland Tirana, Albanië
Scheidsrechter: Angonese (ITA)
Rragami Goal 25' (pen.)
14 oktober 1973
 Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989) 9 – 0 Vlag van Finland Finland Boekarest, Roemenië
Scheidsrechter: Emsberger (HUN)
Dumitru Goal 6'
Marcu Goal 8', Goal 42'
Sandu Goal 25', Goal 65'
Dumitrache Goal 45', Goal 63'
Pantea Goal 55'
Georgescu Goal 81'
13 november 1973
 Albanië Vlag van Albanië (1946-1992) 1 – 4 Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek Tirana, Albanië
Scheidsrechter: Bonett (MLT)
GjikaGoal 15' Goal 5', Goal 35' Streich
Goal 62' Löwe
Goal 77' Sparwasser

Groep 5[bewerken | brontekst bewerken]

Natuurlijk kon Wales altijd voor een verrassing zorgen, was Polen olympisch kampioen geworden, maar niemand twijfelde echt aan een afwezigheid van Engeland op het wereldkampioenschap. Engeland begon goed met een 1-0 overwinning in Cardiff op Wales, maar de return eindigde in een 1-1 gelijkspel. Polen begon de campagne teleurstellend met een 2-0 nederlaag tegen Wales, maar maakte het voor 70.000 toeschouwers in Chorzów goed met een 2-0 overwinning op Engeland. In deze wedstrijd scoorde de stervoetballer van Polen Włodzimierz Lubański de beslissende 2-0 na een fout van de Engelse recordinternational Bobby Moore. Lubański zou in die wedstrijd ernstig geblesseerd raken en twee jaar niet kunnen spelen. Het was de eerste nederlaag van Engeland ooit in een kwalificatiewedstrijd. Na een 3-0-zege op Wales had Polen genoeg aan een gelijkspel op Wembley om de eindronde te halen. Bondscoach Alf Ramsey nam zijn maatregelen en besloot zijn aanvoerder Bobby Moore te passeren. Hij zei, dat hij de aanvoerder wel nodig zou hebben in de eindronde. De beslissende wedstrijd was ongelooflijk, de Engelsen misten enorm veel kansen en keeper Jan Tomaszewski, voor de wedstrijd smalend door commentator Brian Clough een "clown" genoemd, vervulde een glansrol. In de tweede helft scoorde Jan Domarski uit een zeldzame uitval en Lee scoorde de gelijkmaker uit een strafschop. De Engelsen bleven kansen missen, Tomaszewski werd steeds beter en Engeland werd uitgeschakeld. Het was het einde van het tijdperk Alf Ramsey en hij werd later ontslagen. Polen plaatste zich voor het eerst sinds 1938 voor het eindtoernooi.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Polen Polen 4 2 1 1 6 3 +3 5
2. Vlag van Engeland Engeland 4 1 2 1 3 4 –1 4
3. Vlag van Wales Wales 4 1 1 2 3 5 –2 3
15 november 1972
 Wales Vlag van Wales 0 – 1 Vlag van Engeland Engeland Cardiff, Wales
Scheidsrechter: Mullan (SCO)
Goal 35' Bell
24 januari 1973
 Engeland Vlag van Engeland 1 – 1 Vlag van Wales Wales Londen, Engeland
Scheidsrechter: Wright (NIR)
Hunter Goal 41' Goal 23' Toshack
28 maart 1973
 Wales Vlag van Wales 2 – 0 Vlag van Polen Polen Cardiff, Wales
Scheidsrechter: Sureda (ESP)
James Goal 46'
Hockey Goal 85'
6 juni 1973
 Polen Vlag van Polen 2 – 0 Vlag van Engeland Engeland Chorzów, Polen
Scheidsrechter: Schiller (AUT)
Gadocha Goal 7'
Lubański Goal 47'
26 september 1973
 Polen Vlag van Polen 3 – 0 Vlag van Wales Wales Chorzów, Polen
Scheidsrechter: Dahlberg (SWE)
Gadocha Goal 29'
Lato Goal 34'
Domarski Goal 53'
17 oktober 1973
 Engeland Vlag van Engeland 1 – 1 Vlag van Polen Polen Londen, Engeland
Scheidsrechter: Loraux (BEL)
Clarke Goal 63' (pen.) Goal 57' Domarski

Groep 6[bewerken | brontekst bewerken]

Het was de laatste kans voor Eusébio om met Portugal nog eenmaal te schitteren op een eindtoernooi. Echter, na een eerdere nederlaag in Sofia tegen Bulgarije was er na een 2-2 gelijkspel in Lissabon geen perspectief meer. Bulgarije plaatste zich voor de vierde achtereenvolgende keer voor een WK, evenveel als de (voormalige) wereldkampioenen Uruguay, Brazilië, Italië en West-Duitsland, maar had nog nooit succes gehad op een eindtoernooi.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije 6 4 2 0 13 3 +10 10
2. Vlag van Portugal Portugal 6 2 3 1 10 6 +4 7
3. Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 6 1 3 2 5 6 –1 5
4. Vlag van Cyprus Cyprus 6 1 0 5 1 14 –13 2
29 maart 1972
 Portugal Vlag van Portugal 4 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Lissabon, Portugal
Scheidsrechter: Loraux (BEL)
Humberto Coelho Goal 7'
Nené Goal 17'
Artur Jorge Goal 46'
Rui Jordão Goal 81'
10 mei 1972
 Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 1 Vlag van Portugal Portugal Nicosia, Cyprus
Scheidsrechter: Chevorc (ROM)
Goal 36' Chico Faria
18 oktober 1972
 Bulgarije Vlag van Bulgarije (1971-1990) 3 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Sofia, Bulgarije
Scheidsrechter: Schulenburg (GER)
Bonev Goal 18' (pen.), Goal 85' (pen.)
Kolev Goal 53'
19 november 1972
 Cyprus Vlag van Cyprus 0 – 4 Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Limasol, Cyprus
Scheidsrechter: Lo Bello (ITA)
Goal 2' Mihaylov
Goal 15' Denev
Goal 17', Goal 80' Bonev
14 februari 1973
 Cyprus Vlag van Cyprus 1 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Nicosia, Cyprus
Scheidsrechter: Bentu (ROM)
Antoniou Goal 88'
28 maart 1973
 Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 1 Vlag van Portugal Portugal Coventry, Engeland[4]
Scheidsrechter: Schiller (AUT)
O'Neill Goal 18' Goal 84' (pen.) Eusébio
2 mei 1973
 Bulgarije Vlag van Bulgarije (1971-1990) 2 – 1 Vlag van Portugal Portugal Sofia, Bulgarije
Scheidsrechter: Gugulović (YUG)
Denev Goal 38'
Bonev Goal 60' 		Goal 74' Nené
8 mei 1973
 Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 3 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Londen, Engeland[4]
Scheidsrechter: Jones (WAL)
Morgan Goal 4'
Anderson Goal 32', Goal 44'
26 september 1973
 Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 0 – 0 Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Sheffield, Engeland[4]
Scheidsrechter: Nyhus (NOR)
13 oktober 1973
 Portugal Vlag van Portugal 2 – 2 Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Lissabon, Portugal
Scheidsrechter: Taylor (ENG)
Quaresma Goal 48'
Simões Goal 89' 		Goal 56', Goal 65' Bonev
14 november 1973
 Portugal Vlag van Portugal 1 – 1 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Lissabon, Portugal
Scheidsrechter: Ibanez (ESP)
Rui Jordão Goal 34' Goal 68' O'Kane
18 november 1973
 Bulgarije Vlag van Bulgarije (1971-1990) 2 – 0 Vlag van Cyprus Cyprus Sofia, Bulgarije
Scheidsrechter: Placek (TCH)
Kolev Goal 2'
Denev Goal 65'

Groep 7[bewerken | brontekst bewerken]

Groep 7 was een gelijkopgaande strijd tussen Spanje en Joegoslavië, de wedstrijden in Las Palmas en Zagreb eindigden onbeslist, daarom waren de wedstrijden tegen Griekenland belangrijk, de laatste wedstrijd moest Joegoslavië in Athene met twee goals verschil winnen. In de laatste minuut scoorde Ivica Šurjak de 4-2, waardoor er een beslissingswedstrijd nodig was tussen Spanje en Joegoslavië in Frankfurt. Josip Katalinski scoorde in de tiende minuut het winnende doelpunt en voor de eerste keer sinds 1962 plaatste het land zich voor de eindronde.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 4 2 2 0 7 4 +3 6
2. Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje 4 2 2 0 8 5 +3 6
3. Vlag van Griekenland (1970-1975) Griekenland 4 0 0 4 5 11 –6 0
19 oktober 1972
 Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 2 – 2 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Las Palmas, Spanje
Scheidsrechter: Walker (ENG)
Amancio Goal 30'
Asensi Goal 89' 		Goal 52', Goal 60' Bajević
18 november 1972
 Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 0 Vlag van Griekenland Griekenland Belgrado, Joegoslavië
Scheidsrechter: Tschenscher (GER)
Aćimović Goal 14'
17 januari 1973
 Griekenland Vlag van Griekenland 2 – 3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Athene, Griekenland
Scheidsrechter: Glöckner (DDR)
Domazos Goal 41'
Koudas Goal 56' 		Goal 40', Goal 86' Valdez
Goal 65' Claramunt
21 februari 1973
 Spanje Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) 3 – 1 Vlag van Griekenland Griekenland Malaga, Spanje
Scheidsrechter: Kitabdjian (FRA)
Claramunt Goal 29'
Sol Goal 39'
Martínez Goal 78' 		Antoniadis Goal 37'
21 oktober 1973
 Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 0 – 0 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Zagreb, Joegoslavië
Scheidsrechter: Linemayr (AUT)
19 december 1973
 Griekenland Vlag van Griekenland 2 – 4 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Athene, Griekenland
Scheidsrechter: Tschenscher (GER)
Eleftherakis Goal 29'
Katalinski Goal 44' (e.d.) 		Goal 12' Bajević
Goal 15', Goal 90' Karasi
Goal 62' Šurjak

Omdat het gelijk stond werd er een play-off gespeeld op neutraal terrein.

Play-off
13 februari 1974
 Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 0 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje Frankfurt, West-Duitsland
Scheidsrechter: Loraux (BEL)
Katalinski Goal 10'

Groep 8[bewerken | brontekst bewerken]

De glorietijd van Celtic Glasgow in de Europa Cup der landskampioenschappen (winnaar in 1967, verliezend finalist in 1970, halvefinalist in 1972) was inmiddels voorbij, maar uitgerekend in deze periode boekte het Schotse nationale elftal weer internationaal succes, nadat eerdere pogingen net niet lukten. Doordat concurrent Tsjecho-Slowakije in en tegen Denemarken puntverlies leed, was een overwinning genoeg voor de Schotten om zich te kwalificeren. Ze wonnen na een 1-0 achterstand met 2-1, het winnende doelpunt werd gemaakt door Joe Jordan, de spits van Leeds United, destijds een topclub in Europa. Doordat enkele weken later Engeland werd uitgeschakeld door Polen, werd Schotland de enige Britse vertegenwoordiger op het WK.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Schotland Schotland 4 3 0 1 8 3 +5 6
2. Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije 4 2 1 1 9 3 +6 5
3. Vlag van Denemarken Denemarken 4 0 1 3 2 13 –11 1
18 oktober 1972
 Denemarken Vlag van Denemarken 1 – 4 Vlag van Schotland Schotland Kopenhagen, Denemarken
Scheidsrechter: Bakhramov (URS)
Laudrup Goal 28' Goal 18' Macari
Goal 20' Bone
Goal 80' Harper
Goal 83' Morgan
15 november 1972
 Schotland Vlag van Schotland 2 – 0 Vlag van Denemarken Denemarken Glasgow, Schotland
Scheidsrechter: Corver (NED)
Dalglish Goal 2'
Lorimer Goal 46'
2 mei 1973
 Denemarken Vlag van Denemarken 1 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Kopenhagen, Denemarken
Scheidsrechter: Lo Bello (ITA)
Bjørnmose Goal 15' Goal 32' Petráš
2 juni 1973
 Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 6 – 0 Vlag van Denemarken Denemarken Praag, Tsjecho-Slowakije
Scheidsrechter: Bucheli (SUI)
Nehoda Goal 46'
Veselý Goal 56', Goal 65', Goal 80'
Bičovský Goal 57'
Hagara Goal 60'
26 september 1973
 Schotland Vlag van Schotland 2 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Glasgow, Schotland
Scheidsrechter: Øberg (NOR)
Holton Goal 40'
Jordan Goal 74' 		Goal 32' Nehoda
17 oktober 1973
 Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 1 – 0 Vlag van Schotland Schotland Bratislava, Tsjecho-Slowakije
Scheidsrechter: Biwersi (GER)
Nehoda Goal 15' (pen.)

Groep 9[bewerken | brontekst bewerken]

Het Franse voetbal zat al jaren in een zware crisis; het laatste aansprekende resultaat was van 1958, toen men derde werd op het WK in Zweden. "Les bleus" begonnen de campagne hoopvol met een 1-0 overwinning op de Sovjet-Unie. Echter, tegen het lager ingeschatte Ierland werd maar één punt behaald en Frankrijk moest nu opnieuw van de Russen winnen. In Moskou sloeg de thuisploeg in de slotfase toe en eindigden de Fransen als laatste in hun groep, een nieuw dieptepunt. De Sovjet-Unie was nog niet zeker van deelname, het moest een play-off wedstrijd spelen tegen Peru of Chili.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1. Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 4 3 0 1 5 2 +3 6
2. Vlag van Ierland Ierland 4 1 1 2 4 5 –1 3
3. Vlag van Frankrijk Frankrijk 4 1 1 2 3 5 –2 3
13 oktober 1972
 Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Parijs, Frankrijk
Scheidsrechter: Scheurer (SUI)
Bereta Goal 61'
18 oktober 1972
 Ierland Vlag van Ierland 1 – 2 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Dublin, Ierland
Scheidsrechter: Øberg (NOR)
Conroy Goal 83' Goal 55' Fedotov
Goal 65' Kolotov
15 november 1972
 Ierland Vlag van Ierland 2 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk Dublin, Ierland
Scheidsrechter: Rasmussen (DEN)
Conroy Goal 27'
Treacy Goal 77' 		Goal 66' Larqué
13 mei 1973
 Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 1 – 0 Vlag van Ierland Ierland Moskou, Sovjet-Unie
Scheidsrechter: Dahlberg (SWE)
Onyshchenko Goal 58'
19 mei 1973
 Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Vlag van Ierland Ierland Parijs, Frankrijk
Scheidsrechter: Rainea (ROM)
Chiesa Goal 78' Goal 83' Martin
26 mei 1973
 Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 0 Vlag van Frankrijk Frankrijk Moskou, Sovjet-Unie
Scheidsrechter: Biwersi (GER)
Blokhin Goal 81'
Onyshchenko Goal 84'

Intercontinentale play-off[bewerken | brontekst bewerken]

26 september 1973
 Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 0 – 0 Vlag van Chili Chili Centraal Leninstadion, Moskou
Toeschouwers: 48.891
Scheidsrechter: Armando Marques (BRA)
21 november 1973
 Chili Vlag van Chili 2 – 0
Reglementair[5] 		Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Estadio Nacional, Santiago
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Erich Linemayr (AUT)

Chili kwalificeerde zich voor het hoofdtoernooi.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschap_voetbal_1974_(kwalificatie_UEFA)&oldid=66330450"