Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap voetbal 2014 (kwalificatie AFC)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap voetbal 2014
Kwalificatie AFC
Landen van de AFC
Landen van de AFC
Toernooi-informatie
Datum 29 juni 2011 – 21 november 2013[1]
Teams 43 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 148
Doelpunten 432  (2,92 per wedstrijd)
Toeschouwers 3.579.388  (24.185 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Japan Shinji Okazaki
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Namens de Aziatische bond AFC namen 43 van de 46 leden deel aan de kwalificatie om vier of vijf beschikbare plaatsen in de eindronde van het wereldkampioenschap voetbal 2014. De eventuele vijfde Aziatische plaats hing af van de intercontinentale play-off tussen de winnaar van de AFC-play-off tegen de nummer vijf van de CONMEBOL-groep. Hierin werd Jordanië verslagen door Uruguay.[2]

Gekwalificeerde landen

[bewerken | brontekst bewerken]
FIFA-lid Kwalificatie Kwal.
datum
Aantal dln.
(incl. 2014)
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Dln.
op rij
Titels
(excl. 2014)
Beste
prestatie
Vlag van Iran Iran Nr. 1 groep A 18/06/2013 4 1978 2006 1 0 Eerste ronde
Vlag van Japan Japan Nr. 1 groep B 04/06/2013 5 1998 2010 5 0 Achtste finale
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Nr. 2 groep A 18/06/2013 9 1954 2010 8 0 Vierde plaats
Vlag van Australië Australië Nr. 2 groep B 18/06/2013 4 1974 2010 3 0 Achtste finale

De plaatsingen van de landen in de eerste twee ronden was gebaseerd op de resultaten tijdens de kwalificatie en de WK eindronde 2010. De loting voor deze twee ronden vond plaats op 30 maart 2011 op het hoofdkantoor van de AFC in Kuala Lumpur, Maleisië.[3][4] De loting voor de derde ronde was gebaseerd op de FIFA-wereldranglijst van juli 2011 en vond plaats op 30 juli 2011 in Brazilië.[5] De loting voor de vierde ronde vond na afloop van de derde ronde plaats. Twee landen hadden zich niet aangemeld voor deelname aan het kwalificatietoernooi, dit waren Bhutan en Guam. Het derde niet-deelnemende land, Brunei, is sinds 2009 door de FIFA geschorst.

De opzet van het kwalificatietoernooi was als volgt:

  1. Eerste ronde: hierin speelden de 16 zwakste landen (nr. 28-43) op bovengenoemde ‘ranglijst’ op 29 juni en 3 juli in acht duels met een thuis- en uitwedstrijd om acht plaatsen in de tweede ronde. Een land uit de groep nr. 28-35 werd via loting gekoppeld aan een land uit de groep nr. 36-43.
  2. Tweede ronde: hierin speelden de acht winnaars van de eerste ronde met 22 landen (nr. 6-27) op bovengenoemde ‘ranglijst’ op 23 en 28 juli in vijftien duels met een thuis- en uitwedstrijd om vijftien plaatsen in de derde ronde. Een land uit de groep nr. 6-20 werd via loting gekoppeld aan een land uit de groep nr. 21-27 en de acht winnaars van de eerste ronde.
  3. Derde ronde: hierin speelden de vijftien winnaars van de tweede ronde met de laatste vijf landen (nr. 1-5) in vijf groepen van vier teams van 5 september 2011 tot en met 29 februari 2012 een volledige competitie met thuis- en uitwedstrijden. De nummers 1 en 2 van elke groep plaatsten zich voor de vierde ronde.
  4. Vierde ronde: hierin speelden de tien gekwalificeerde landen in twee groepen van 3 juni 2012 tot en met 18 juni 2013 in twee groepen van vijf teams een volledige competitie met thuis- en uitwedstrijden. De nummers 1 en 2 van elke groep plaatsten zich voor eindronde. De beide nummers 3 plaatsen zich voor de AFC-play-off.
  5. Vijfde ronde: de AFC-play-off was het duel tussen de beide nummers 3 uit de vierde ronde. De winnaar kwalificeerde zich voor de intercontinentale play-off tegen de nummer 5 van de CONMEBOL-groep.

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
Rangschikking op basis van resultaten WK (kwalificatie) 2010 zoals die geldt voor de eerste twee ronden.
Beginnen in 3e ronde
(nr. 1 t/m 5)
Beginnen in 2e ronde, geplaatst
(nr. 6 t/m 26)
Beginnen in 2e ronde, ongeplaatst
(nr. 21 t/m 27)
Beginnen in 1e ronde, geplaatst
(# 28 t/m 35)
Beginnen in 1e ronde, ongeplaatst
(# 36 t/m 43)
  1. Vlag van Japan Japan
  2. Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
  3. Vlag van Australië Australië
  4. Vlag van Noord-Korea Noord-Korea
  5. Vlag van Bahrein Bahrein
  1. Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië
  2. Vlag van Iran Iran
  3. Vlag van Qatar Qatar
  4. Vlag van Oezbekistan Oezbekistan
  5. Vlag van Verenigde Arabische Emiraten V.A.E.
  6. Vlag van Syrië Syrië
  7. Vlag van Oman Oman
  8. Vlag van Jordanië Jordanië
  9. Vlag van Irak Irak
  10. Vlag van Singapore Singapore
  11. Vlag van China China
  12. Vlag van Koeweit Koeweit
  13. Vlag van Thailand Thailand
  14. Vlag van Turkmenistan Turkmenistan
  15. Vlag van Libanon Libanon
  1. Vlag van Jemen Jemen
  2. Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan
  3. Vlag van Hongkong Hongkong
  4. Vlag van Indonesië Indonesië
  5. Vlag van Kirgizië Kirgizië
  6. Vlag van Malediven Malediven
  7. Vlag van India India
  1. Vlag van Maleisië Maleisië
  2. Vlag van Afghanistan Afghanistan
  3. Vlag van Cambodja Cambodja
  4. Vlag van Nepal Nepal
  5. Vlag van Bangladesh Bangladesh
  6. Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
  7. Vlag van Vietnam Vietnam
  8. Vlag van Mongolië Mongolië
  1. Vlag van Pakistan Pakistan
  2. Vlag van Palestina Palestina
  3. Vlag van Oost-Timor Oost-Timor
  4. Vlag van Macau Macau
  5. Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
  6. Vlag van Myanmar Myanmar
  7. Vlag van Filipijnen Filipijnen
  8. Vlag van Laos Laos

Bij de loting werd een verdeling gemaakt tussen hoger (28–35) in pot 1 en lager geklasseerde landen (36–43) in pot 2.

Pot 1 Pot 2

Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Afghanistan Afghanistan
Vlag van Cambodja Cambodja
Vlag van Nepal Nepal
Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
Vlag van Vietnam Vietnam
Vlag van Mongolië Mongolië

Vlag van Pakistan Pakistan
Vlag van Palestina Palestina
Vlag van Oost-Timor Oost-Timor
Vlag van Macau Macau
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
Vlag van Myanmar Myanmar
Vlag van Filipijnen Filipijnen
Vlag van Laos Laos

Team 1 Totaal Team 2 1e wedstrijd 2e wedstrijd
Vlag van Bangladesh Bangladesh 3–0 Vlag van Pakistan Pakistan 3–0 0–0
Vlag van Maleisië Maleisië (u) 4–4 Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei 2–1 2–3
Vlag van Nepal Nepal 7–1 Vlag van Oost-Timor Oost-Timor 2–1 5–0
Vlag van Vietnam Vietnam 13–1 Vlag van Macau Macau 6–0 7–1
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 1–5 Vlag van Filipijnen Filipijnen 1–1 0–4
Vlag van Cambodja Cambodja 6–8 Vlag van Laos Laos 4–2 2–6
Vlag van Mongolië Mongolië 1–2 Vlag van Myanmar Myanmar 1–0 0–2
Vlag van Afghanistan Afghanistan* 1–3 Vlag van Palestina Palestina 0–2 1–1
29 juni 2011
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+8)
Maleisië Vlag van Maleisië 2 – 1 Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei Nationaal Stadion, Kuala Lumpur
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Vlag van Thailand Chaiya Mahapab
Safiq Goal 29'
Aidil Goal 54'
Verslag Goal 76' Chen Po-liang
3 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+8)
Chinees Taipei Vlag van Chinees Taipei 3 – 2 Vlag van Maleisië Maleisië Taipei Municipaal Stadion, Taipei
Toeschouwers: 16.768
Scheidsrechter: Vlag van Vietnam Vo Minh Tri
Chang Han Goal 31'
Chen Po-liang Goal 44' (pen.)
X. Chen Goal 75' (pen.)
Verslag Goal 8' Aidil
Goal 40' Safiq

29 juni 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+6)
Bangladesh Vlag van Bangladesh 3 – 0 Vlag van Pakistan Pakistan Bangabandhu Nationaal Stadion, Dhaka
Toeschouwers: 5.326
Scheidsrechter: Vlag van Jordanië Mohammad Abu Loum
Ameli Goal 1'
Hossain Goal 22'
Karim Goal 56'
Verslag
3 juli 2011
«onderlinge duels»
20:30 (UTC+5)
Pakistan Vlag van Pakistan 0 – 0 Vlag van Bangladesh Bangladesh Punjabstadion, Lahore
Toeschouwers: 3.500
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Ali Abdulnabi
Verslag

29 juni 2011
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+7)
Cambodja Vlag van Cambodja 4 – 2 Vlag van Laos Laos Olympisch Stadion, Phnom Penh
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Vlag van Irak Yadollah Jahanbazi
Laboravy Goal 52'
El Nasa Goal 59'Goal 89'
Sokumpheak Goal 68'
Verslag Goal 10'Goal 61' Phomsouvanh
3 juli 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+7)
Laos Vlag van Laos 6 – 2 (n.v.) Vlag van Cambodja Cambodja Nationaal Stadion, Vientiane
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Vlag van Japan Ryuji Sato
Singto Goal 19'Goal 55'
Sayavutthi Goal 34'
Syphasay Goal 46'
Phaphouvanin Goal 94'
Sysomvang Goal 112' (pen.)
Verslag Goal 45' Chhoeun
Goal 75' Sokumpheak

29 juni 2011
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+5:30)
Sri Lanka Vlag van Sri Lanka 1 – 1 Vlag van Filipijnen Filipijnen Sugathadasastadion, Colombo
Toeschouwers: 4.000
Scheidsrechter: Vlag van Bangladesh Tayeb Shamsuzzaman
Gunaratne Goal 43' Verslag Goal 50' Burkey
3 juli 2011
«onderlinge duels»
15:30 (UTC+8)
Filipijnen Vlag van Filipijnen 4 – 0 Vlag van Sri Lanka Sri Lanka Rizal Memorial Stadium, Manila
Toeschouwers: 12.500
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Kim Sang-woo
Caligdong Goal 20'
P. Younghusband Goal 43'Goal 57' (pen.)
Guirado Goal 50'
Verslag

29 juni 2011
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+5)
Afghanistan Vlag van Afghanistan 0 – 2 Vlag van Palestina Palestina Metallurgstadion, Toersoenzoda (Tadzjikistan)[noot 1]
Toeschouwers: 5.000
Scheidsrechter: Vlag van Jordanië Nasser Darwish
Verslag Goal 22' Alyan
Goal 88' Amour
3 juli 2011
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Palestina Vlag van Palestina 1 – 1 Vlag van Afghanistan Afghanistan Faisal Al-Husseini Internationaal Stadion, Ar-Ram
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Banjar Al-Dosari
Wadi Goal 12' Verslag Goal 63' Arezou

29 juni 2011
«onderlinge duels»
19:15 (UTC+7)
Vietnam Vlag van Vietnam 6 – 0 Vlag van Macau Macau Thống Nhấtstadion, Ho Chi Minhstad
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Kirgizië Dmitriy Mashentsev
Lê Công Vinh Goal 20'Goal 36'Goal 42' (pen.)
Pham Thanh Luong Goal 62'
Nguyen Ngoc Thanh Goal 67'
Nguyen Van Quyet Goal 89'
Verslag
3 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+8)
Macau Vlag van Macau 1 – 7 Vlag van Vietnam Vietnam Estádio Campo Desportivo, Macau
Toeschouwers: 500
Scheidsrechter: Vlag van Irak Kadhum Auda
Leong Ka Hang Goal 59' Verslag Goal 2'Goal 86' Huynh Quang Thanh
Goal 23' Nguyen Quang Hai
Goal 29'Goal 42'Goal 74'Goal 82' Lê Công Vinh

29 juni 2011
«onderlinge duels»
15:30 (UTC+5:45)
Nepal Vlag van Nepal 2 – 1 Vlag van Oost-Timor Oost-Timor Dasarath Rangasalastadion, Kathmandu
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Vlag van Libanon Ali Sabbagh
A. Gurung Goal 15' (pen.)
J. M. Rai Goal 70'
Verslag Goal 47' Kik
2 juli 2011
«onderlinge duels»
15:30 (UTC+5:45)
Oost-Timor Vlag van Oost-Timor 0 – 5 Vlag van Nepal Nepal Dasarath Rangasalastadion, Kathmandu (Nepal)[noot 2]
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Lee Min-Hu
Verslag Goal 4' (pen.) A. Gurung
Goal 56' Silwal
Goal 59' J. M. Rai
Goal 89' J. Shrestha
Goal 90' S. Shrestha

29 juni 2011
«onderlinge duels»
18:30 (UTC+8)
Mongolië Vlag van Mongolië 1 – 0 Vlag van Myanmar Myanmar MFF Football Centre, Ulaanbaatar
Toeschouwers: 3.500
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Kim Jong-Hyeok
Tsend-Ayush Goal 48' Verslag
3 juli 2011
«onderlinge duels»
15:30 (UTC+6:30)
Myanmar Vlag van Myanmar 2 – 0 Vlag van Mongolië Mongolië Thuwunnastadion, Yangon
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Vlag van Hongkong Liu Kwok Man
Pai Soe Goal 62'
Mai Aih Naing Goal 88'
Verslag

Bij de loting werd een verdeling gemaakt tussen hoger (6–20) in pot 1 en lager geklasseerde landen (21–27) in pot 2. In pot 2 zitten ook de landen die hebben meegedaan in de eerste ronde. De loting vond plaats in Kuala Lumpur, Maleisië, op 30 maart 2011.[7]

Pot 1 Pot 2

Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië
Vlag van Iran Iran
Vlag van Qatar Qatar
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten
Vlag van Syrië Syrië
Vlag van Oman Oman
Vlag van Jordanië Jordanië
Vlag van Irak Irak
Vlag van Singapore Singapore
Vlag van China China
Vlag van Koeweit Koeweit
Vlag van Thailand Thailand
Vlag van Turkmenistan Turkmenistan
Vlag van Libanon Libanon

Vlag van Jemen Jemen
Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan
Vlag van Hongkong Hongkong
Vlag van Indonesië Indonesië
Vlag van Kirgizië Kirgizië
Vlag van Malediven Malediven
Vlag van India India
Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Bangladesh Bangladesh
Vlag van Laos Laos
Vlag van Filipijnen Filipijnen
Vlag van Palestina Palestina
Vlag van Vietnam Vietnam
Vlag van Nepal Nepal
Vlag van Myanmar Myanmar

Landen die eerst wedstrijden in de eerste ronde hebben gespeeld.

Weinig verrassingen in de tweede ronde, alleen het geplaatste Turkmenistan liet zich verrassen door Indonesië, het kwam met een kwartier voor tijd met 4-1 voor en liet Turkmenistan nog dichtbij komen: 4-3. Het was het eerste succes van Wim Rijsbergen als bondscoach, [8] die zojuist was aangesteld.[9] Syrië had weinig problemen met Tadzjikan, maar omdat in beide wedstrijden een niet-speelgerechtigde speler werd opgesteld werd Syrië gediskwalificeerd.[10]

De boeiendste tweestrijd was de "Causeway" derby tussen Maleisië en Singapore.[11] Singapore nam in de thuiswedstrijd een 4-1 voorsprong, maar liet Maleisië terugkomen in de wedstrijd tot 4-3, uiteindelijk zorgde de 5-3 voor een redelijk veilige marge.[12] Voor 90.000 toeschouwers kreeg Maleisië in de return nog hoop met een 1-0 voorsprong, maar de gelijkmaker van Shi Jiayi zorgde voor de definitieve beslissing.[13]

Team 1 Totaal Team 2 1e wedstrijd 2e wedstrijd
Vlag van China China 13–3 Vlag van Laos Laos 7–2 6–1
Vlag van Irak Irak 2–0 Vlag van Jemen Jemen 2–0 0–0
Vlag van Iran Iran 5–0 Vlag van Malediven Malediven 4–0 1–0
Vlag van Jordanië Jordanië 10–1 Vlag van Nepal Nepal 9–0 1–1
Vlag van Koeweit Koeweit 5–1 Vlag van Filipijnen Filipijnen 3–0 2–1
Vlag van Libanon Libanon 4–2 Vlag van Bangladesh Bangladesh 4–0 0–2
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan 7–0 Vlag van Kirgizië Kirgizië 4–0 3–0
Vlag van Oman Oman 5–0 Vlag van Myanmar Myanmar 3–0 2–0
Vlag van Qatar Qatar 4–2 Vlag van Vietnam Vietnam 3–0 1–2
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië 8–0 Vlag van Hongkong Hongkong 3–0 5–0
Vlag van Singapore Singapore 6–4 Vlag van Maleisië Maleisië 5–3 1–1
Vlag van Thailand Thailand 3–2 Vlag van Palestina Palestina 1–0 2–2
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten 5–2 Vlag van India India 3–0 2–2
Vlag van Turkmenistan Turkmenistan 4–5 Vlag van Indonesië Indonesië 1–1 3–4
Vlag van Syrië Syrië 0–6 Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan 0–3 0–3


23 juli 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+7)
Thailand Vlag van Thailand 1 – 0 Vlag van Palestina Palestina Nieuw I-mobile Stadion, Buriram
Toeschouwers: 17.000
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Lee Min-Hu
Kaewprom Goal 18' Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+3)
Palestina Vlag van Palestina 2 – 2 Vlag van Thailand Thailand Faisal Al-Husseini Internationaal Stadion, Ar-Ram
Toeschouwers: 11.500
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Salah Abbas Alabbasi
Alyan Goal 5'Goal 90' Verslag Goal 34'Goal 90+3' Thonglao

23 juli 2011
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Libanon Vlag van Libanon 4 – 0 Vlag van Bangladesh Bangladesh Camille Chamoun Sports City Stadium, Beiroet
Toeschouwers: 2.000
Scheidsrechter: Vlag van Irak Kadhum Auda
Maatouk Goal 16'
El Ali Goal 27'
Al Saadi Goal 55'
Al Ali Goal 64'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+6)
Bangladesh Vlag van Bangladesh 2 – 0 Vlag van Libanon Libanon Bangabandhu Nationaal Stadion, Dhaka
Toeschouwers: 11.000
Scheidsrechter: Vlag van Thailand Apisit Aonrak
Chowdhury Goal 52'
Ameli Goal 87'
Verslag

23 juli 2011
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+8)
China Vlag van China 7 – 2 Vlag van Laos Laos Tuodongstadion, Kunming
Toeschouwers: 13.500
Scheidsrechter: Vlag van Australië Strebre Delovski
Yang Xu Goal 45+2'Goal 54'Goal 73'
Chen Tao Goal 52'Goal 88'
Hao Junmin Goal 81'Goal 90+1' (pen.)
Verslag Goal 5' Vongchiengkham
Goal 31' Phaphouvanin
28 juli 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+7)
Laos Vlag van Laos 1 – 6 Vlag van China China Nieuw Nationaal Stadion Laos, Vientiane
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Vlag van Bangladesh Tayeb Shamsuzzaman
Phaphouvanin Goal 47' Verslag Goal 24' Qu Bo
Goal 36'Goal 87' Yu Hanchao
Goal 67'Goal 82' Deng Zhuoxiang
Goal 90+3' Yang Xu

23 juli 2011
«onderlinge duels»
18:30 (UTC+5)
Turkmenistan Vlag van Turkmenistan 1 – 1 Vlag van Indonesië Indonesië Olympisch Stadion, Asjchabad
Toeschouwers: 7.500
Scheidsrechter: Vlag van Iran Mohsen Torky
Krendelyov Goal 12' Verslag Goal 30' Ilham
28 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+7)
Indonesië Vlag van Indonesië 4 – 3 Vlag van Turkmenistan Turkmenistan Bung Karnostadion, Jakarta
Toeschouwers: 88.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Ben Williams
Gonzáles Goal 9'Goal 19'
Nasuha Goal 43'
Ridwan Goal 76'
Verslag Goal 72' Amanow
Goal 84' Şamyradow
Goal 87' Çoñkaýew

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+3)
Koeweit Vlag van Koeweit 3 – 0 Vlag van Filipijnen Filipijnen Mohammed Al-Hamadstadion, Hawalli
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Jordanië Mohammad Abu Loum
Nasser Goal 17'
Neda Goal 68'
Al Ansari Goal 85'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+8)
Filipijnen Vlag van Filipijnen 1 – 2 Vlag van Koeweit Koeweit Rizal Memorial Stadium, Manila
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Vlag van Hongkong Liu Kwok Man
Schröck Goal 45+2' Verslag Goal 63' Nasser
Goal 85' W. Ali

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+4)
Oman Vlag van Oman
Al Hosni Goal 21'
Al Ajmi Goal 79'
3 – 0 (Regl.)[noot 3] Vlag van Myanmar Myanmar Al-Seebstadion, Muscat
Toeschouwers: 6.300
Scheidsrechter: Vlag van Libanon Ali Sabbagh
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
15:30 (UTC+6:30)
Myanmar Vlag van Myanmar 0 – 2[14] Vlag van Oman Oman Thuwunnastadion, Yangon
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Vlag van Japan Ryuji Sato
Verslag Goal 22' Al Hosni
Goal 39' (pen.) Al Mahaijri

23 juli 2011
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+3)
Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 3 – 0 Vlag van Hongkong Hongkong Prince Mohamed bin Fahdstadion, Dammam
Toeschouwers: 20.354
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Vladislav Tseytlin
Al-Shamrani Goal 45+1'Goal 47'
Al-Muwallad Goal 45+3'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+8)
Hongkong Vlag van Hongkong 0 – 5 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië Siu Sai Wansportveld, Hongkong
Toeschouwers: 1.402
Scheidsrechter: Vlag van Vietnam Vo Minh Tri
Verslag Goal 34' Fallatah
Goal 71' (pen.) Noor
Goal 73' Al-Shamrani
Goal 79' Al-Sahlawi
Goal 90+3' Hawsawi

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:30(UTC+4:30)
Iran Vlag van Iran 4 – 0 Vlag van Malediven Malediven Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 20.195
Scheidsrechter: Vlag van Thailand Chaiya Mahapab
Ansarifard Goal 4'Goal 62'
Karimi Goal 67'
Daghighi Goal 86'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+5)
Malediven Vlag van Malediven 0 – 1 Vlag van Iran Iran Rasmee Dhandustadion, Malé
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Kim Sang-woo
Verslag Goal 45+1' Khalatbari

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Syrië Vlag van Syrië 0 – 3 (regl.)[noot 4] Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan Koning Abdoellah II-stadion, Amman (Jordanië)[noot 5]
Toeschouwers: 2.500
Scheidsrechter: Vlag van Jordanië Nasser Darwish
Mourad Goal 45+1'
Rafe Goal 77'
Verslag Goal 47' Saidov
28 juli 2011
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+5)
Tadzjikistan Vlag van Tadzjikistan 3 – 0 (regl.) Vlag van Syrië Syrië Metallurgstadion, Toersoenzoda
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Vlag van Kirgizië Dmitriy Mashentsev
Verslag Goal 6'Goal 35' Rafe
Goal 53' Sabagh
Goal 86' (e.d.) Choriev

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:15 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 3 – 0 Vlag van Vietnam Vietnam Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 6.786
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ali Al Badwawi
Kasola Goal 6'
Mubarak Goal 51'
Ali Goal 67'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
19:15 (UTC+7)
Vietnam Vlag van Vietnam 2 – 1 Vlag van Qatar Qatar Mỹ Đình Nationaal Stadion, Hanoi
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Peter Green
Nguyen Trong Hoang Goal 60'
Nguyen Quang Hai Goal 75'
Verslag Goal 17' Ali

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Irak Vlag van Irak 2 – 0 Vlag van Jemen Jemen Franso Hariristadion, Erbil
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Valentin Kovalenko
Hawar Mulla Mohammed Goal 10'
Abdul-Zahra Goal 64'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+4)
Jemen Vlag van Jemen 0 – 0 Vlag van Irak Irak Sheikh Kalifa Internationaal Stadion, Al Ain (VAE)[noot 6]
Toeschouwers: 1.500
Scheidsrechter: Vlag van Syrië Muhsen Basma
Verslag

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+8)
Singapore Vlag van Singapore 5 – 3 Vlag van Maleisië Maleisië Jalan Besarstadion, Singapore
Toeschouwers: 6.000
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Nawaf Shukralla
Đurić Goal 8'Goal 81'
Qiu Li Goal 22'
Mustafić Goal 44'
Shi Jiayi Goal 45+1'
Verslag Goal 1'Goal 71' Safee
Goal 70' Abdul Hadi
28 juli 2011
«onderlinge duels»
20:45 (UTC+8)
Maleisië Vlag van Maleisië 1 – 1 Vlag van Singapore Singapore Bukit Jalil Nationaal Stadion, Kuala Lumpur
Toeschouwers: 90.000
Scheidsrechter: Vlag van Japan Hiroyoshi Takayama
Safee Goal 57' Verslag Goal 71' Shi Jiayi

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 4 – 0 Vlag van Kirgizië Kirgizië Pakhtakor Markaziystadion, Tasjkent
Toeschouwers: 20.257
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Abdullah Balideh
Geynrix Goal 28'
Bikmaev Goal 48'
Djeparov Goal 55'
Bakayev Goal 90+2'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+6)
Kirgizië Vlag van Kirgizië 0 – 3 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Spartakstadion, Bisjkek
Toeschouwers: 14.700
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Ali Abdulnabi
Verslag Goal 47' Karpenko
Goal 65'Goal 90' Nasimov

23 juli 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+4)
Verenigde Arabische Emiraten Vlag van Verenigde Arabische Emiraten 3 – 0 Vlag van India India Sheikh Kalifa Internationaal Stadion, Al Ain
Toeschouwers: 3.179
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Banjar Al-Dosari
Al Kamali Goal 21' (pen.)
Al Shehhi Goal 29' (pen.)
Al Hammadi Goal 81'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+5:30)
India Vlag van India 2 – 2 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten Ambedkarstadion, New Delhi
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Vlag van Singapore Malik Abdul Bashir
Lalpekhula Goal 74'
Singh Goal 90+2'
Verslag Goal 40' Al Shehhi
Goal 72' Al-Wehaibi

23 juli 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Jordanië Vlag van Jordanië 9 – 0 Vlag van Nepal Nepal Amman International Stadium, Amman
Toeschouwers: 17.000
Scheidsrechter: Vlag van Iran Yadollah Jahanbazi
Mahmoud Goal 7'Goal 72'Goal 83'Goal 90'
Khalil Goal 20'Goal 57'
Ibrahim Goal 20'Goal 62'
Abdallah Salim Goal 24'
Verslag
28 juli 2011
«onderlinge duels»
15:30 (UTC+5:45)
Nepal Vlag van Nepal 1 – 1 Vlag van Jordanië Jordanië Dasarath Rangasalastadion, Kathmandu
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van China Fan Qi
Khawas Goal 80' Verslag Goal 53' Murjan

In tegenstelling tot het vorige WK plaatsten slechts twee van de twintig landen niet voor de tweede roinde, Turkmenistan en Syrië werden respectievelijk uitgeschakeld door Indonesië en Tadzjikistan.

De landen werden op basis van de FIFA-wereldranglijst van juli 2011 in de potten geplaatst. De loting vond op 30 juli 2011 plaats in Brazilië. De wedstrijden werden gespeeld tussen 2 september 2011 en 29 februari 2012. De nummer 1 en 2 van elke groep plaatste zich voor de vierde ronde. Tussen haakjes de positie op de FIFA-ranglijst van juli 2011.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4
Vlag van Japan Japan (16)
Vlag van Australië Australië (23)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (28)
Vlag van Iran Iran (54)
Vlag van China China (73)
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan (83)
Vlag van Qatar Qatar (90)
Vlag van Jordanië Jordanië (91)
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië (92)
Vlag van Koeweit Koeweit (95)
Vlag van Bahrein Bahrein (100)
Vlag van Syrië Syrië (104)[noot 7]
Vlag van Oman Oman (107)
Vlag van Irak Irak (108)
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten (109)
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea (115)
Vlag van Thailand Thailand (119)
Vlag van Singapore Singapore (131)
Vlag van Indonesië Indonesië (153)
Vlag van Libanon Libanon (159)

De Chinese Superleague werd steeds aantrekkelijker voor buitenlandse voetballers vanwege de hoge salarissen,[17] maar met het nationale elftal bleef het behelpen. Na een moeizame zege op dreumes Singapore werd er drie keer verloren en was de ploeg al snel uitgeschakeld.[18] Voor de derde achtereenvolgende keer overleefde China de voorronde niet. Zowel Irak als Jordanië plaatsten zich met gemak voor de finale-poule, Jordanië voor de eerste keer, Irak voor de eerste keer sinds 2002.[19]

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn Resultaat
1 Vlag van Irak Irak 6 5 0 1 14 4 +10 15 Derde ronde
2 Vlag van Jordanië Jordanië 6 4 0 2 11 7 +4 12
3 Vlag van China China 6 3 0 3 10 6 +4 9
4 Vlag van Singapore Singapore 6 0 0 6 2 20 −18 0
2 september 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+8)
China Vlag van China 2 – 1 Vlag van Singapore Singapore Tuodongstadion, Kunming
Toeschouwers: 17.000
Scheidsrechter: Vlag van Libanon Andre El Haddad
Zheng Zhi Goal 69' (pen.)
Yu Hai Goal 73'
Verslag Goal 33' Đurić
2 september 2011
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Irak Vlag van Irak 0 – 2 Vlag van Jordanië Jordanië Franso Hariristadion, Erbil
Toeschouwers: 24.000
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Nawaf Shukralla
Verslag Goal 43' Mahmoud
Goal 47' Salim

6 september 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+8)
Singapore Vlag van Singapore 0 – 2 Vlag van Irak Irak Jalan Besarstadion, Singapore
Toeschouwers: 5.505
Scheidsrechter: Vlag van Japan Minoru Tōjō
Verslag Goal 50' Abdul-Zahra
Goal 86' Mahmoud
6 september 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Jordanië Vlag van Jordanië 2 – 1 Vlag van China China Amman International Stadium, Amman
Toeschouwers: 19.000
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Ravshan Irmatov
Suleiman Goal 49'
Khalil Goal 56'
Verslag Goal 57' Hao Junmin

11 oktober 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+8)
Singapore Vlag van Singapore 0 – 3 Vlag van Jordanië Jordanië Jalan Besarstadion, Singapore
Toeschouwers: 3.799
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Choi Myung-Yong
Verslag Goal 11' Salim
Goal 54' Bani Yaseen
Goal 64' Ibrahim
11 oktober 2011
«onderlinge duels»
20:15 (UTC+8)
China Vlag van China 0 – 1 Vlag van Irak Irak Shenzhen Bay Sportcenter, Shenzhen
Toeschouwers: 25.021
Scheidsrechter: Vlag van Iran Saeid Mozaffarizadeh
Verslag Goal 45' Mahmoud

11 november 2011
«onderlinge duels»
17:15 (UTC+3)
Irak Vlag van Irak 1 – 0 Vlag van China China Grand Hamadstadion, Doha (Qatar)
Toeschouwers: 5.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Peter Green
Mahmoud Goal 90+2' Verslag
11 november 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Jordanië Vlag van Jordanië 2 – 0 Vlag van Singapore Singapore Amman International Stadium, Amman
Toeschouwers: 19.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Ben Williams
Ibrahim Goal 15'
Khalil Goal 65'
Verslag

15 november 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+8)
Singapore Vlag van Singapore 0 – 4 Vlag van China China Jalan Besarstadion, Singapore
Toeschouwers: 5.474
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Abdullah Balideh
Verslag Goal 41' Yu Hai
Goal 56' Li Weifeng
Goal 73'Goal 81' Zheng Zheng
15 november 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Jordanië Vlag van Jordanië 1 – 3 Vlag van Irak Irak Amman International Stadium, Amman
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ali Al Badwawi
Mahmoud Goal 17' Verslag Goal 55'Goal 81' Akram
Goal 65' Munir

29 februari 2012
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+8)
China Vlag van China 3 – 1 Vlag van Jordanië Jordanië Guangzhou Universiteitsstadion, Guangzhou
Toeschouwers: 6.104
Scheidsrechter: Vlag van Vietnam Vo Minh Tri
Hao Junmin Goal 43'Goal 69'
Yu Dabao Goal 88'
Verslag Goal 85' Othman
29 februari 2012
«onderlinge duels»
16:45 (UTC+3)
Irak Vlag van Irak 7 – 1 Vlag van Singapore Singapore Grand Hamadstadion, Doha (Qatar)
Toeschouwers: 950
Scheidsrechter: Vlag van Oman Abdullah Al Hilali
Jassim Goal 5'
Mahmoud Goal 11'Goal 61'Goal 90+3'
H. W. Mohammed Goal 22' (pen.)
Akram Goal 36' (pen.)
Karim Goal 48'
Verslag Goal 27' Abdul

De Verenigde Emiraten plaatsten zich meestal voor de finale-poule, maar verloor nu de eerste vijf wedstrijden. Dat bood perspectieven voor Koeweit en Libanon, die nu achter het favoriete Zuid-Korea streden voor een plaats in de finale-poule. Libanon begon met een duidelijke nederlaag tegen Zuid-Korea: 6-0, Park Chu-young scoorde drie doelpunten.[20] maar werd kansrijk nadat het vierde punten pakte tegen Koeweit. Op de vijfde speeldag was kwalificatie voor de finale-poule bijna zeker door Zuid-Korea met 2-1 te verslaan door een laat doelpunt van Abbas Ali Atwi.[21]

De schok was dermate groot voor Zuid-Korea, dat de coach nog voor de beslissende wedstrijd tegen Koeweit werd ontslagen.[22] Op de laatste speeldag zou een gelijkspel tegen Koeweit genoeg zijn, nadat de Koeweit op de paal schoten won Zuid-Korea met 2-0 door goals in het laatste half uur en plaatste zich samen met Libanon alsnog voor de finale-poule.[23]

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn Resultaat
1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 6 4 1 1 14 4 +10 13 Derde ronde
2 Vlag van Libanon Libanon 6 3 1 2 10 14 −4 10
3 Vlag van Koeweit Koeweit 6 2 2 2 8 9 −1 8
4 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten V.A.E. 6 1 0 5 9 14 −5 3
2 september 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+9)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 6 – 0 Vlag van Libanon Libanon Goyangstadion, Goyang
Toeschouwers: 37.655
Scheidsrechter: Vlag van Singapore Malik Abdul Bashir
Park Chu-young Goal 8'Goal 45+1'Goal 67'
Ji Dong-won Goal 66'Goal 85'
Kim Jung-woo Goal 82'
Verslag
2 september 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+4)
Verenigde Arabische Emiraten Vlag van Verenigde Arabische Emiraten 2 – 3 Vlag van Koeweit Koeweit Al Qatarastadion, Al Ain
Toeschouwers: 8.715
Scheidsrechter: Vlag van Syrië Muhsen Basma
Al Hammadi Goal 84'
Khalil Goal 89'
Verslag Goal 7'Goal 65' Nasser
Goal 51' Al-Mutwa

6 september 2011
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Libanon Vlag van Libanon 3 – 1 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten Camille Chamoun Sports City Stadium, Beiroet
Toeschouwers: 4.000
Scheidsrechter: Vlag van Iran Alireza Faghani
Ghaddar Goal 37' (pen.)
Moghrabi Goal 52'
Antar Goal 83'
Verslag Goal 16' Khamees
6 september 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+3)
Koeweit Vlag van Koeweit 1 – 1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Peace and Friendshipstadion, Koeweit
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Iran Mohsen Torky
Fadel Goal 54' Verslag Goal 9' Park Chu-young

11 oktober 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+9)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 2 – 1 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten Suwon World Cupstadion, Suwon
Toeschouwers: 28.689
Scheidsrechter: Vlag van China Tan Hai
Park Chu-young Goal 55'
Al Kamali Goal 64' (e.d.)
Verslag Goal 90+2' Matar
11 oktober 2011
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Libanon Vlag van Libanon 2 – 2 Vlag van Koeweit Koeweit Camille Chamoun Sports City Stadium, Beiroet
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter: Vlag van Japan Masaaki Toma
Maatouk Goal 15'Goal 86' (pen.) Verslag Goal 51' Neda
Goal 89' (e.d.) Younes

11 november 2011
«onderlinge duels»
16:45 (UTC+4)
Verenigde Arabische Emiraten Vlag van Verenigde Arabische Emiraten 0 – 2 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Al-Rashidstadion, Dubai
Toeschouwers: 8.272
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Ravshan Irmatov
Verslag Goal 88' Lee Keun-ho
Goal 90+3' Park Chu-young
11 november 2011
«onderlinge duels»
17:30 (UTC+3)
Koeweit Vlag van Koeweit 0 – 1 Vlag van Libanon Libanon Peace and Friendshipstadion, Koeweit
Toeschouwers: 17.500
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Valentin Kovalenko
Verslag Goal 57' El Ali

15 november 2011
«onderlinge duels»
14:30 (UTC+2)
Libanon Vlag van Libanon 2 – 1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Camille Chamoun Sports City Stadium, Beiroet
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Vlag van Saoedi-Arabië Khalil Al Ghamdi
Al Saadi Goal 4'
Ali Atwi Goal 32' (pen.)
Verslag Goal 20' (pen.)Koo Ja-Cheol
15 november 2011
«onderlinge duels»
17:30 (UTC+3)
Koeweit Vlag van Koeweit 2 – 1 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten Peace and Friendshipstadion, Koeweit
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Vlag van Oman Abdullah Al Hilali
Al Enezi Goal 50'
Abbas Goal 68' (e.d.)
Verslag Goal 19' Matar

29 februari 2012
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+9)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 2 – 0 Vlag van Koeweit Koeweit Suwon World Cupstadion, Suwon
Toeschouwers: 46.551
Scheidsrechter: Vlag van Japan Yuichi Nishimura
Lee Dong-Gook Goal 65'
Lee Keun-ho Goal 71'
Verslag
29 februari 2012
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+4)
Verenigde Arabische Emiraten Vlag van Verenigde Arabische Emiraten 4 – 2 Vlag van Libanon Libanon Al Nahyanstadion, Abu Dhabi
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Peter Green
Saeed Goal 20'Goal 78'
Al-Wehaibi Goal 38'
Matar Goal 69'
Verslag Goal 23' El Ali
Goal 45+2' Maatouk

Net als bij het vorige WK werden er weinig doelpunten gescoord in de wedstrijden van het defensieve Noord-Korea, alleen nu werden de Noord-Koreanen na drie nederlagen met maar één doelpunt verschil uitgeschakeld. Een 1-0 nederlaag tegen Oezbekistan was genoeg voor definitieve uitschakeling en Noord-Korea werd het eerste uitgeschakelde land dat deelnam aan het vorige WK.[24] Oezbekistan werd zelfs eerste in zijn groep door in Tokyo met 0-1 van het eveneens geplaatste Japan te winnen en hoopte na vier achtereenvolgende mislukte campagnes zich te plaatsen voor de Eindronde.[25]

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn Resultaat
1 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan 6 5 1 0 8 1 +7 16 Derde ronde
2 Vlag van Japan Japan 6 3 1 2 14 3 +11 10
3 Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 6 2 1 3 3 4 −1 7
4 Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan 6 0 1 5 1 18 −17 1
2 september 2011
«onderlinge duels»
19:24 (UTC+9)
Japan Vlag van Japan 1 – 0 Vlag van Noord-Korea Noord-Korea Saitamastadion, Saitama
Toeschouwers: 62.000
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ali Al-Badwawi
Yoshida Goal 90+4' Verslag
2 september 2011
«onderlinge duels»
16:30 (UTC+5)
Tadzjikistan Vlag van Tadzjikistan 0 – 1 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Metallurgstadion, Toersoenzoda
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Vlag van China Tan Hai
Verslag Goal 72' Shatskikh

6 september 2011
«onderlinge duels»
16:30 (UTC+9)
Noord-Korea Vlag van Noord-Korea 1 – 0 Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan Yanggakdostadion, Pyongyang
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: Vlag van Vietnam Vo Minh Tri
Pak Nam-Chol Goal 14' Verslag
6 september 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 1 – 1 Vlag van Japan Japan Pakhtakor Markaziystadion, Tasjkent
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter: Vlag van Saoedi-Arabië Khalil Al Ghamdi
Djeparov Goal 8' Verslag Goal 65' Okazaki

11 oktober 2011
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+9)
Noord-Korea Vlag van Noord-Korea 0 – 1 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Yanggakdostadion, Pyongyang
Toeschouwers: 29.000
Scheidsrechter: Vlag van Iran Alireza Faghani
Verslag Goal 26' Geynrix
11 oktober 2011
«onderlinge duels»
19:45 (UTC+9)
Japan Vlag van Japan 8 – 0 Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan Nagaistadion, Osaka
Toeschouwers: 44.688
Scheidsrechter: Vlag van Australië Ben Williams
Havenaar Goal 11'Goal 47'
Okazaki Goal 19'Goal 74'
Komano Goal 35'
Kagawa Goal 41'Goal 68'
Nakamura Goal 56'
Verslag

11 november 2011
«onderlinge duels»
14:00 (UTC+5)
Tadzjikistan Vlag van Tadzjikistan 0 – 4 Vlag van Japan Japan Centraalstadion, Doesjanbe
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Kim Dong Jin
Verslag Goal 36' Konno
Goal 61'Goal 90+2' Okazaki
Goal 82' Maeda
11 november 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 1 – 0 Vlag van Noord-Korea Noord-Korea Pakhtakor Markaziystadion, Tasjkent
Toeschouwers: 27.525
Scheidsrechter: Vlag van Libanon Andre El Haddad
Kapadze Goal 48' Verslag

15 november 2011
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+9)
Noord-Korea Vlag van Noord-Korea 1 – 0 Vlag van Japan Japan Kim Il-sungstadion, Pyongyang
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Nawaf Shukralla
Pak Nam-Chol Goal 50' Verslag
15 november 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 3 – 0 Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan Pakhtakor Markaziystadion, Tasjkent
Toeschouwers: 5.325
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Mohamed Al Zarouni
Tursunov Goal 35'
Ahmedov Goal 60'
Geynrix Goal 70'
Verslag

29 februari 2012
«onderlinge duels»
13:30 (UTC+5)
Tadzjikistan Vlag van Tadzjikistan 1 – 1 Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 20-Letie Nezavisimostistadion, Choedzjand
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Banjar Al-Dosari
Khamroqulov Goal 61' Verslag Goal 54' (pen.) Jang Song-Hyok
29 februari 2012
«onderlinge duels»
19:32 (UTC+9)
Japan Vlag van Japan 0 – 1 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Toyotastadion, Toyota
Toeschouwers: 42.720
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Abdullah Balideh
Verslag Goal 53' Shadrin

Frank Rijkaard werd aangesteld als bondscoach van Saoedi-Arabië, Rijkaard die zowel als speler (Europees kampioen met Oranje en Champions Leagues met AC Milan en Ajax) als trainer (Champions League met FC Barcelona) grote triomfen vierde kreeg een driejarig contract met de opdracht zich te plaatsen voor het WK.[26] Na doelpuntloze gelijke spelen tegen Oman en Thailand en een kansloze thuisnederlaag tegen Australië[27] werd er met 3-0 gewonnen van Thailand,[28] maar door opnieuw een doelpuntloos gelijkspel tegen Oman bleef kwalificaticatie voor de finale-poule onzeker.[29]

Saoedi-Arabië moest nu de uitwedstrijd van het al geplaatste Australië winnen om niet afhankelijk te zijn van de uitslag van het duel tussen Oman en Thailand. De Saoedi's kwamen met 1-2 voor, maar door drie doelpunten tussen de 73e en 76e minuut werd de ploeg van Rijkaard verslagen.[30] Oman rook zijn kans en door een 2-0 zege op Thailand was Saoedi-Arabië uitgeschakeld, tot grote vreugde van het kleine voetballand.[31] Rijkaard besloot nog niet op te stappen,[32] maar na slechte resultaten in de Golf-Cup een jaar later werd Rijkaard alsnog ontslagen.[33]

Nr.Na met 3-0 gewonnen van Thailand Land GW W G V DV DT DS Ptn Resultaat
1 Vlag van Australië Australië 6 5 0 1 13 5 +8 15 Derde ronde
2 Vlag van Oman Oman 6 2 2 2 3 6 −3 8
3 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië 6 1 3 2 6 7 −1 6
4 Vlag van Thailand Thailand 6 1 1 4 4 8 −4 4
2 september 2011
«onderlinge duels»
20:06 (UTC+11)
Australië Vlag van Australië 2 – 1 Vlag van Thailand Thailand Suncorp Stadium, Brisbane
Toeschouwers: 24.540
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Abdullah Balideh
Kennedy Goal 58'
Brosque Goal 86'
Verslag Goal 15' Dangda
2 september 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+4)
Oman Vlag van Oman 0 – 0 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië Al-Seebstadion, Muscat
Toeschouwers: 14.000
Scheidsrechter: Vlag van Qatar Abdulrahman Abdou
Verslag

6 september 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+7)
Thailand Vlag van Thailand 3 – 0 Vlag van Oman Oman Rajamangalastadion, Bangkok
Toeschouwers: 19.000
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Kim Dong Jin
Soleb Goal 35'
Dangda Goal 41'
Al Farsi Goal 90+1' (e.d.)
Verslag
6 september 2011
«onderlinge duels»
20:30 (UTC+3)
Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 1 – 3 Vlag van Australië Australië Prince Mohamed bin Fahdstadion, Dammam
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Vlag van Japan Yuichi Nishimura
Al-Shamrani Goal 66' Verslag Goal 40'Goal 56' Kennedy
Goal 77' (pen.) Wilkshire

11 oktober 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+11)
Australië Vlag van Australië 3 – 0 Vlag van Oman Oman ANZ Stadium, Sydney
Toeschouwers: 24.732
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Valentin Kovalenko
Holman Goal 8'
Kennedy Goal 65'
Jedinak Goal 85'
Verslag
11 oktober 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+7)
Thailand Vlag van Thailand 0 – 0 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië Rajamangalastadion, Bangkok
Toeschouwers: 42.000
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Ravshan Irmatov
Verslag

11 november 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+4)
Oman Vlag van Oman 1 – 0 Vlag van Australië Australië Sultan Qaboos Sports Complex, Muscat
Toeschouwers: 4.500
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Ali Abdulnabi
Al Hosni Goal 18' Verslag
11 november 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+3)
Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 3 – 0 Vlag van Thailand Thailand Koning Fahdstadion, Riyadh
Toeschouwers: 32.500
Scheidsrechter: Vlag van Hongkong Liu Kwok Man
Hazazi Goal 59'
Al-Fraidi Goal 80'
Noor Goal 89' (pen.)
Verslag

15 november 2011
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+7)
Thailand Vlag van Thailand 0 – 1 Vlag van Australië Australië Suphachalasaistadion, Bangkok
Toeschouwers: 19.400
Scheidsrechter: Vlag van Iran Saeid Mozaffarizadeh
Verslag Goal 77' Holman
15 november 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+3)
Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 0 – 0 Vlag van Oman Oman Koning Fahdstadion, Riaad
Toeschouwers: 62.740
Scheidsrechter: Vlag van Iran Mohsen Torky
Verslag

29 februari 2012
«onderlinge duels»
20:30 (UTC+11)
Australië Vlag van Australië 4 – 2 Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië AAMI Park, Melbourne
Toeschouwers: 24.240
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Kim Dong-Jin
Brosque Goal 43'Goal 75'
Kewell Goal 73'
Emerton Goal 76'
Verslag Goal 19' Al-Dossari
Goal 45+2' Al-Shamrani
29 februari 2012
«onderlinge duels»
13:30 (UTC+4)
Oman Vlag van Oman 2 – 0 Vlag van Thailand Thailand Sultan Qaboos Sports Complex, Muscat
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Vlag van Japan Masaaki Toma
Al-Hadhri Goal 8'
Al-Muqbali Goal 90+2'
Verslag

Ook Wim Rijsbergen haalde de finale-poule niet met het Indonesische elftal, het verloor alle zes wedstrijden, vaak met hoge cijfers. Iran plaatste zich als eerste voor de finale-poule, het speelde alleen gelijk in de uitwedstrijden tegen Qatar en Bahrein, men won vooral met overmacht van Bahrein, dat al na 43 seconden met 10 man speelde: 6-0.[34]

Bahrein en Qatar streden om de tweede plaats, voor de laatste speeldag had Qatar drie punten voorsprong en een voorsprong in doelsaldo van tien doelpunten, Qatar moest op bezoek bij Iran en Bahrein ontving Indonesië. Met een half uur te spelen stond Qatar met 2-1 achter, terwijl Bahrein met 4-0 voor stond. In het laatste half uur raakte Bahrein verder op schot en scoorde nog zes goals,[35] maar een late gelijkmaker van de Qatarees Mohammed Kasola voorkwam dat de inhaalrace van Bahrein succesvol was.[36] De FIFA onderzocht nog de ongebruikelijke uitslag van Bahrein-Indonesië op gebied van "Match-fixing"[37], maar bewijs werd er niet gevonden.

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn Resultaat
1 Vlag van Iran Iran 6 3 3 0 17 5 +12 12 Derde ronde
2 Vlag van Qatar Qatar 6 2 4 0 10 5 +5 10
3 Vlag van Bahrein Bahrein 6 2 3 1 13 7 +6 9
4 Vlag van Indonesië Indonesië 6 0 0 6 3 26 −23 0
2 september 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+4:30)
Iran Vlag van Iran 3 – 0 Vlag van Indonesië Indonesië Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 89.800
Scheidsrechter: Vlag van Japan Masaaki Toma
Nekounam Goal 53'Goal 74'
Teymourian Goal 87'
Verslag
2 september 2011
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+3)
Bahrein Vlag van Bahrein 0 – 0 Vlag van Qatar Qatar Bahrain National Stadium, Riffa
Toeschouwers: 5.000
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Mohamed Al Zarouni
Verslag

6 september 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+7)</small
Indonesië Vlag van Indonesië 0 – 2 Vlag van Bahrein Bahrein Gelora Bung Karnostadion, Jakarta
Toeschouwers: 85.000
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Lee Min-Hu
Verslag Goal 45+1'Saeed
Goal 70' Abdul-Latif
6 september 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 1 – 1 Vlag van Iran Iran Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 8.125
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Choi Myung-Yong
El-Sayed Goal 56' Verslag Goal 46' Aghily

11 oktober 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+7)</small
Indonesië Vlag van Indonesië 2 – 3 Vlag van Qatar Qatar Gelora Bung Karnostadion, Jakarta
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: Vlag van Singapore Malik Abdul Bashir
Gonzáles Goal 27'Goal 35' Verslag Goal 14' Al Sulaiti
Goal 32' Khalfan
Goal 59' Razak
11 oktober 2011
«onderlinge duels»
19:30 (UTC+3:30)
Iran Vlag van Iran 6 – 0 Vlag van Bahrein Bahrein Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 97.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Peter Green
Hosseini Goal 22'
Jabbari Goal 34'
Aghily Goal 42'
Teymourian Goal 61'
Ansarifard Goal 75'
Rezaei Goal 83'
Verslag

11 november 2011
«onderlinge duels»
18:30 (UTC+3)
Bahrein Vlag van Bahrein 1 – 1 Vlag van Iran Iran Bahrain National Stadium, Riffa
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Vlag van Singapore Malik Abdul Bashir
Al Alawi Goal 45' Verslag Goal 90+2' Jabbari
11 november 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 4 – 0 Vlag van Indonesië Indonesië Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 6.500
Scheidsrechter: Vlag van Syrië Muhsen Basma
Razak Goal 30'
Khalfan Goal 34' (pen.)Goal 63'
Soria Goal 90+2'
Verslag

15 november 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+7)
Indonesië Vlag van Indonesië 1 – 4 Vlag van Iran Iran Gelora Bung Karnostadion, Jakarta
Toeschouwers: 6.000
Scheidsrechter: Vlag van China Tan Hai
Pamungkas Goal 44' Verslag Goal 7' Meydavoudi
Goal 21' Jabbari
Goal 25' Rezaei
Goal 73' (pen.) Nekounam
15 november 2011
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 0 – 0 Vlag van Bahrein Bahrein Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 10.509
Scheidsrechter: Vlag van Japan Yuichi Nishimura
Verslag

29 februari 2012
«onderlinge duels»
16:30 (UTC+3)
Bahrein Vlag van Bahrein 10 – 0 Vlag van Indonesië Indonesië Bahrain National Stadium, Riffa
Toeschouwers: 3.000
Scheidsrechter: Vlag van Libanon Andre El Haddad
Abdul-Latif Goal 5' (pen.)Goal 71'Goal 75'
Al Alawi Goal 16'Goal 61'
Abdulrahman Goal 35' (pen.)Goal 42'
Saeed Goal 63'Goal 82'Goal 90+4'
Verslag
29 februari 2012
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3:30)
Iran Vlag van Iran 2 – 2 Vlag van Qatar Qatar Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 91.300
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Ravshan Irmatov
Dejagah Goal 4'Goal 50' Verslag Goal 9' (pen.) Khalfan
Goal 86' Kasola

In vergelijking met het vorige WK plaatsten Zuid-Korea, Japan, Australië, Iran, Oezbekistan en Qatar zich opnieuw voor de finale-poule, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten werden uitgeschakeld door respectievelijk Omar en Libanon, de plaatsen van Bahrein en Noord-Korea werden ingenomen door Irak en Jordanië.

De tien landen werden op basis van de FIFA-wereldranglijst van 7 maart 2012 in vijf potten geplaatst.[38] De loting vond op 9 maart plaats in Kuala Lumpur, Maleisië. De wedstrijden werden gespeeld van 3 juni 2012 tot en met 18 juni 2013. De nummer 1 en 2 van elke groep plaatsten zich voor de eindronde. De nummers 3 gingen door naar de vijfde ronde.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5

Vlag van Australië Australië (20)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (30)

Vlag van Japan Japan (33)
Vlag van Iran Iran (51)

Vlag van Oezbekistan Oezbekistan (67)
Vlag van Irak Irak (76)

Vlag van Jordanië Jordanië (83)
Vlag van Qatar Qatar (88)

Vlag van Oman Oman (92)
Vlag van Libanon Libanon (124)

Iran en Zuid-Korea waren vooraf de duidelijke favorieten om zich te plaatsen voor het WK en stonden halverwege de competitie bovenaan met zeven punten uit vier wedstrijden, Oezbekistan volgde met twee punten achterstand. Iran blameerde zich tegen de zwakkere landen 1-0 tegen Libanon en thuis 0-0 tegen Qatar, maar won wel van de twee kanshebbers, 0-1 in en tegen Oezbekistan en 1-0 thuis tegen Zuid-Korea. Voor de treffer van Javad Nekounam kwam Iran een aantal keren goed weg en kwam halverwege de tweede helft met tien man te staan.[39] [40] Zuid Korea had juist problemen met de toplanden, voor de topper tegen Iran speelde het met 2-2 gelijk tegen Oezbekistan mede danzij een eigen doelpunt van Kwak Tae-hwi.[41]

Op de zesde speeldag nam Oezbekistan de koppositie van beide landen over na een verrassende 0-1 overwinning in Teheran.[42] Zuid Korea ontsnapte tegen Libanon aan een nederlaag door in de 7e minuut van de blessure-tijd de gelijkmaker te scoren.[43] Oezekistan en Zuid-Korea stonden voor de negende speeldag bovenaan met één punt voorsprong tegen Iran. Het onderlinge duel tussen de twee koplopers eindigde in een 1-0 zege door een eigen doelpunt van Akmal Shorakhmedov.[44] Iran won met 4-0 van Libanon en voor de laatste speeldag had Zuid Korea twee en drie punten voorsprong op respectievelijk Iran en Oezbekistan, het verschil in doelsaldo was zes doelpunten ten opzichte van Oezbekistan.

Het werd toch nog spannend op de laatste speeldag. Zuid-Korea had genoeg aan een geliijkspel tegen Iran zich te plaatsen, maar kwam in de 66e minuut op een achterstand door een doelpunt van Reza Ghoochannejhad,[45] een speler die opgegroeid was in Nederland en in vele leeftijdsgroepen van Nederland had gespeeld.[46] Oezbekistan moest vooral veel scoren in de thuiswedstrijd tegen Qatar, maar stond met een half uur te spelen met 0-1 achter. Na de gelijkmaker van Bahodir Nasimov begon Oezbekistan aan een inhaalrace en kwam op een 3-1 voorsprong met nog een kwartier te spelen, het moest nog vier doelpunten scoren om Zuid-Korea voor te blijven of anders twee doelpunten als Zuid-Korea nog gelijkmaakte tegen Iran. Iran, dat de hele wedstrijd alleen aan verdedigen dacht hield stand en Oezbekistan maakte maar twee goals,[47] zodat Zuid-Korea Oezbekistan op doelsaldo voorbleef.[48] Desondanks besloot coach Choi Kang-Hee op te stappen.[49] Oezbekistan moest nu in de Play-Offs tegen Jordanië spelen om een plaats in de Intercontinentale Play-Offs.

Nr. Oezbekistan moest nu in de Play-Offs Land GW W G V DV DT DS Ptn Resultaat
1 Vlag van Iran Iran 8 5 1 2 8 2 +6 16 Gekwalificeerd voor het hoofdtoernooi.
2 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 8 4 2 2 13 7 +6 14
3 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan 8 4 2 2 11 6 +5 14 Play-offs tegen nummer 3 groep B
4 Vlag van Qatar Qatar 8 2 1 5 5 13 −8 7
5 Vlag van Libanon Libanon 8 1 2 5 3 12 −9 5
3 juni 2012
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 0 – 1 Vlag van Iran Iran JAR-Stadion, Tasjkent
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Vlag van Japan Yuichi Nishimura
Verslag Goal 90+3' Khalatbari
3 juni 2012
«onderlinge duels»
20:30 (UTC+3)
Libanon Vlag van Libanon 0 – 1 Vlag van Qatar Qatar Sports City, Beiroet
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Vlag van Bahrein Nawaf Shukralla
Verslag Goal 64' Quintana

8 juni 2012
«onderlinge duels»
16:00 (UTC+3)
Libanon Vlag van Libanon 1 – 1 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Sports City, Beiroet
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Vlag van Oman Abdullah Al Hilali
Al Saadi Goal 34' Verslag Goal 12' Khasanov
8 juni 2012
«onderlinge duels»
19:15 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 1 – 4 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 10.730
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ali Al Badwawi
Ali Goal 22' Verslag Goal 26', Goal 80' Lee Keun-ho
Goal 55' Kwak Tae-hwi
Goal 64' Kim Shin-wook

12 juni 2012
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+9)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 3 – 0 Vlag van Libanon Libanon Goyangstadion, Goyang
Toeschouwers: 36.756
Scheidsrechter: Vlag van Japan Masaaki Toma
Kim Bo-kyung Goal 30', Goal 48'
Koo Ja-cheol Goal 90'
Verslag
12 juni 2012
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+4:30)
Iran Vlag van Iran 0 – 0 Vlag van Qatar Qatar Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 100.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Peter Green
Verslag

11 september 2012
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 2 – 2 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Pakhtakor Markaziystadion, Tasjkent
Toeschouwers: 33.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Ben Williams
Ki Sung-yong Goal 13' (e.d.)
Tursunov Goal 59'
Verslag Goal 43' Kwak Tae-hwi
Goal 57' Lee Dong-Gook
11 september 2012
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+3)
Libanon Vlag van Libanon 1 – 0 Vlag van Iran Iran Sports City, Beiroet
Toeschouwers: 14.000
Scheidsrechter: Vlag van China Tan Hai
Antar Goal 28' Verslag

16 oktober 2012
«onderlinge duels»
15:25 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 0 – 1 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 11.260
Scheidsrechter: Vlag van China Tan Hai
Verslag Goal 13' Tursunov
16 oktober 2012
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+3:30)
Iran Vlag van Iran 1 – 0 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 99.885
Scheidsrechter: Vlag van Singapore Abdul Bashir
Nekounam Goal 76'
Shojaei Kreeg geel in de 56e minuut Kreeg opnieuw geelWeggestuurd in de 56e minuut 56'
Verslag

14 november 2012
«onderlinge duels»
17:45 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 1 – 0 Vlag van Libanon Libanon Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 12.870
Scheidsrechter: Vlag van Saoedi-Arabië Khalil Al Ghamdi
Quintana Goal 75' Verslag
14 november 2012
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+3:30)
Iran Vlag van Iran 0 – 1 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 43.700
Scheidsrechter: Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ali Albadwawi
Verslag Goal 71' Bakaev

26 maart 2013
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+9)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 2 – 1 Vlag van Qatar Qatar Seoul World Cupstadion, Seoel
Toeschouwers: 37.222
Scheidsrechter: Vlag van Japan Yuichi Nishimura
Lee Keun-ho Goal 60'
Son Heung-min Goal 90+6'
Verslag Goal 63' Al Khalfan
26 maart 2013
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 1 – 0 Vlag van Libanon Libanon Bunjodkorstadion, Tasjkent
Toeschouwers: 31.197
Scheidsrechter: Vlag van Singapore Abdul Bashir
Djeparov Goal 63' Verslag

4 juni 2013
«onderlinge duels»
19:15 (UTC+3)
Qatar Vlag van Qatar 0 – 1 Vlag van Iran Iran Jassim Bin Hamadstadion, Doha
Toeschouwers: 11.872
Scheidsrechter: Vlag van Singapore Abdul Bashir
Verslag Goal 66' Ghoochannejhad
4 juni 2013
«onderlinge duels»
20:30 (UTC+3)
Libanon Vlag van Libanon 1 – 1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Sports City, Beiroet
Toeschouwers: 8.430
Scheidsrechter: Vlag van Australië Ben Williams
Maatouk Goal 12' Verslag Goal 90+7' Kim Chi-woo

11 juni 2013
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+4:30)
Iran Vlag van Iran 4 – 0 Vlag van Libanon Libanon Azadistadion, Teheran
Toeschouwers: 91.300
Scheidsrechter: Vlag van Japan Masaaki Toma
Khalatbari Goal 39'
Nekounam Goal 45', Goal 87'
Ghoochannejhad Goal 46'
Verslag
11 juni 2013
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+9)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 1 – 0 Vlag van Oezbekistan Oezbekistan Seoul World Cupstadion, Seoel
Toeschouwers: 50.699
Scheidsrechter: Vlag van Japan Minoru Tojo
Shorakhmedov Goal 42' (e.d.) Verslag

18 juni 2013
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+9)
Zuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 0 – 1 Vlag van Iran Iran Ulsan Munsustadion, Ulsan
Toeschouwers: 42.243
Scheidsrechter: Vlag van China Tan Hai
Verslag Goal 60' Ghoochannejhad
18 juni 2013
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+5)
Oezbekistan Vlag van Oezbekistan 5 – 1 Vlag van Qatar Qatar Bunjodkorstadion, Tasjkent
Toeschouwers: 34.000
Scheidsrechter: Vlag van Australië Peter Green
Nasimov Goal 60' Goal 74'
Zoteev Goal 72'
Ahmedov Goal 87'
Bakaev Goal 90+1'
Verslag Goal 37' Ilyas

Japan plaatste zich probleemloos voor het WK, in de eerste wedstrijden speelde het alleen gelijk in en tegen Australië,[50] maar won het de overige vier wedstrijden. Het had nog één punt nodig om zich te plaatsen, maar het verloor onverwachts van Jordanië, waarbij een strafschop werd gemist.[51] In de thuiswedstrijd tegen Australië dreigde het weer mis te gaan, maar een benutte strafschop van vedette Keisuke Honda in de 90e minuut zorgde ervoor dat Japan zich als eerste land plaatste voor de eindronde.[52]

Voor de andere favoriet Australië verliep de kwalificatie veel moeizamer, van de eerste zes wedstrijden werd alleen gewonnen van Irak, door twee goals in de slotfase werd een blamage voorkomen,[53] eerder verloor het van Jordanië.[54] Voor de negende speeldag had Australië samen met Jordanië twee punten achterstand op Oman met een wedstrijd minder gespeeld. Australië won overtuigend met 4-0 [55] en had voor de laatste speeldag alles weer in eigen land. De thuiswedstrijd tegen Irak verliep veel moeizamer, coach Holger Osieck wisselde veteraan en publieksfavoriet Tim Cahill tot verrassing van heel Australië,[56] zijn vervanger Joshua Kennedy scoorde het winnende doelpunt, waardoor Australië zich alsnog plaatste voor het WK.[57] Vertrouwen in Osieck bleef broos na de moeizame kwalificatie en na een 6-0 nederlaag tegen Frankrijk werd hij ontslagen.[58]

De strijd om de derde plaats in de groep ging tussen Oman en Jordanië, Irak haakte voortijdig af. Jordanië verloor alle uitwedstrijden, tegen Japan en Australië met grote cijfers, Jordanië bleef op de been door zeges op diezelfde grootmachten. Oman had voor de voorlaatste speeldag één punt voorsprong en speelde in een rechtstreeks duel om een plaats in Play-Offs. Jordanië won met 1-0 door een doelpunt van Ahmad Ibrahim en moest nu in de Play-Offs spelen tegen Oezbekistan.[59]

Nr. Land GW W G V DV DT DS Ptn Resultaat
1 Vlag van Japan Japan 8 5 2 1 16 5 +11 17 Gekwalificeerd voor het hoofdtoernooi.
2 Vlag van Australië Australië 8 3 4 1 12 7 +5 13
3 Vlag van Jordanië Jordanië 8 3 1 4 7 16 −9 10 Play-offs tegen nummer 3 groep A
4 Vlag van Oman Oman 8 2 3 3 7 10 −3 9
5 Vlag van Irak Irak 8 1 2 5 4 8 −4 5
3 juni 2012
«onderlinge duels»
19:31 (UTC+9)
Japan Vlag van Japan 3 – 0 Vlag van Oman Oman Saitamastadion, Saitama
Toeschouwers: 63.551
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Ravshan Irmatov
Honda Goal 11'
Maeda Goal 51'
Okazaki Goal 54'
Verslag
3 juni 2012
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+3)
Jordanië Vlag van Jordanië 1 – 1 Vlag van Irak Irak Amman International Stadium, Amman
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Vlag van Oezbekistan Valentin Kovalenko
Ibrahim Goal 43' Verslag Goal 14' Akram

8 juni 2012
«onderlinge duels»
19:32 (UTC+9)
Japan Vlag van Japan 6 – 0 Vlag van Jordanië Jordanië Saitamastadion, Saitama
Toeschouwers: 60.874
Scheidsrechter: Vlag van Zuid-Korea Kim Dong Jin
Maeda Goal 18'
Honda Goal 22', Goal 31', Goal 53' (pen.)
Kagawa Goal 35'
Kurihara Goal 89'
Verslag Kreeg geel in de 25e minuut Kreeg opnieuw geel in de 27e minuutWeggestuurd in de 27e minuut 25', 27' Salim
8 juni 2012
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+4)
Oman Vlag van Oman 0 – 0 Vlag van Australië Australië Sultan Qaboos Sports Complex, Muscat
Toeschouwers: 11.000
Scheidsrechter: Vlag van Iran Alireza Faghani
Verslag

12 juni 2012
«onderlinge duels»
20:00 (UTC+10)
Australië Vlag van Australië 1 – 1