Wereldkampioenschappen wielrennen 1952

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK wielrennen 1952
Locatie Vlag van Luxemburg Luxemburg (stad)
Winnaars
Elite (m), wegrit Vlag van Duitsland Heinz Müller
Amateurs, wegrit Vlag van Italië Luciano Ciancola
Navigatie
1951     1953
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen wielrennen op de weg van 1952 vonden plaats op 23 en 24 augustus in Luxemburg (stad).

Beroepsrenners[bewerken | brontekst bewerken]

WK wielrennen 1952

Het wereldkampioenschap voor de profs werd gereden op zondag 24 augustus. Er deden 48 renners uit 9 landen aan mee. De wedstrijd was 280 kilometer lang en ging over 16 ronden van 17,5 kilometer. De wedstrijd werd een "slaapverwekkende historie"[1] waarin de favorieten zich spaarden voor de eindspurt. Maar die werd verrassend gewonnen door de Duitse outsider Heinz Müller vóór de Zwitser Gottfried Weilenmann en een andere Duitser, Ludwig Hörmann. Müller werd zo de eerste Duitse wereldkampioen bij de beroepsrenners.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
1 Heinz Müller Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 7u05'51"
2 Gottfried Weilenmann Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
3 Ludwig Hörmann Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland z.t.
4 Fiorenzo Magni Vlag van Italië Italië z.t.
5 Robert Varnajo Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
6 Henk Faanhof Vlag van Nederland Nederland z.t.
7 Jean Baldassari Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
8 Louison Bobet Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
9 Rik Van Steenbergen Vlag van België België z.t.
10 Antonio Bevilacqua Vlag van Italië Italië z.t.

Tot en met de 29e plaats werden de renners ex aequo geklasseerd op de tiende plaats.

Amateurs[bewerken | brontekst bewerken]

Piet van den Brekel denkt nog dat hij de winnaar is

De wedstrijd voor de amateurs werd gereden op zaterdag 23 augustus. Hij was 175 kilometer lang (10 ronden) en werd beslist in een spurt van een groep van zeventien renners, die op een grote verwarring uitdraaide. De Nederlander Piet van den Brekel en de Italiaan Luciano Ciancola reden quasi gelijk over de finish. Zelfs de finishfoto kon geen duidelijk verschil tonen. Eerst kreeg Van den Brekel de bloemen, maar even later werd de Italiaan tot wereldkampioen uitgeroepen. Van den Brekel werd 's avonds nog gediskwalificeerd omdat hij onderweg een reservefiets van een toeschouwer had aangenomen. André Noyelle werd zo tweede en de Luxemburger Roger Ludwig derde.[1]

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Renner Land Tijd
1 Luciano Ciancola Vlag van Italië Italië 4u22'11"
2 André Noyelle Vlag van België België z.t.
3 Roger Ludwig Vlag van Luxemburg Luxemburg z.t.