WDF World Cup 2007

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De WDF World Cup 2007 (ook wel de Wereldkampioenschappen darts 2007 genoemd) werden van 11 oktober 2007 tot en met 14 oktober 2007 gehouden in Nederland. Het toernooi vond plaats in Autotron Expodome in Rosmalen. De wereldkampioenschappen darts worden één keer in de twee jaar georganiseerd door de World Darts Federation.

Er werd in 8 categorieën gespeeld.

  • heren singles
  • heren koppels
  • heren teams
  • dames enkelspel
  • dames koppels
  • jongens enkelspel
  • meisjes enkelspel
  • jeugd koppels

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 41 landen deel aan de WDF World Cup 2007.

Vlag van Australië Australië
Vlag van Bahama's Bahama's
Vlag van België België
Vlag van Bermuda Bermuda
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Canada Canada
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Finland Finland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Gibraltar Gibraltar
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Hongarije Hongarije

Vlag van Ierland Ierland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van India India
Vlag van Iran Iran
Vlag van Man Man
Vlag van Italië Italië
Vlag van Japan Japan
Vlag van Letland Letland
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland
Vlag van Noorwegen Noorwegen

Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Turks- en Caicoseilanden Turks- en Caicoseilanden
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Wales Wales
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Heren teams[bewerken | brontekst bewerken]

Laatste 16 tot finale[bewerken | brontekst bewerken]

  achtste finale (best of 17 legs) kwartfinale (best of 17) halve finale (best of 17) finale (best of 17)
                                     
   Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 9  
   Vlag van Zweden Zweden 6  
     Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 9  
   
     Vlag van Maleisië Maleisië 7  
   Vlag van Maleisië Maleisië 9
 
   Vlag van IJsland IJsland 2  
     Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 7  
     Vlag van Engeland Engeland 9  
   Vlag van Schotland Schotland 9  
 
   Vlag van Australië Australië 8  
     Vlag van Schotland Schotland 8
   
     Vlag van Engeland Engeland 9  
   Vlag van Engeland Engeland 9
 
   Vlag van Denemarken Denemarken 3  
     Vlag van Engeland Engeland 9
     Vlag van Nederland Nederland 8
   Vlag van Noorwegen Noorwegen 8  
   Vlag van Japan Japan 9  
     Vlag van Japan Japan 3
   
     Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland 9  
   Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland 9
 
   Vlag van Duitsland Duitsland 5  
     Vlag van Noord-Ierland (1924-1953) Noord-Ierland 1
     Vlag van Nederland Nederland 9  
   Vlag van Wales Wales 9  
   Vlag van Finland Finland 5  
     Vlag van Wales Wales 7
   
     Vlag van Nederland Nederland 9  
   Vlag van Nederland Nederland 9
   Vlag van Canada Canada 5  

Heren individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Laatste 32 tot finale[bewerken | brontekst bewerken]

  3e ronde (best of 7 legs) 4e ronde (best of 7) kwartfinale (best of 7) halve finale (best of 7) finale (best of 7)
                                               
 Vlag van Nederland Mario Robbe 4  
 Vlag van Gibraltar Dyson Parody 3  
   Vlag van Nederland Mario Robbe 4  
   Vlag van Finland Vesa Nuutinen 1  
 Vlag van Australië Ian Brown 0
 Vlag van Finland Vesa Nuutinen 4  
   Vlag van Nederland Mario Robbe 4  
   Vlag van Engeland Steve Farmer 1  
 Vlag van Griekenland Kostas Pantelidis 4  
 Vlag van Canada Ken MacNeil 0  
   Vlag van Griekenland Kostas Pantelidis 2
   Vlag van Engeland Steve Farmer 4  
 Vlag van Wales Martin Phillips 0
 Vlag van Engeland Steve Farmer 4  
   Vlag van Nederland Mario Robbe 1  
   Vlag van Wales Mark Webster 4  
 Vlag van Finland Marko Kantele 4  
 Vlag van Maleisië Selbaraju Subramaniam 3  
   Vlag van Finland Marko Kantele 4
   Vlag van Duitsland Karsten Koch 2  
 Vlag van Duitsland Karsten Koch 4
 Vlag van Zweden Magnus Caris 2  
   Vlag van Finland Marko Kantele 0
   Vlag van Wales Mark Webster 4  
 Vlag van Nederland Co Stompé 3  
 Vlag van Wales Mark Webster 4  
   Vlag van Wales Mark Webster 4
   Vlag van Griekenland John Michael 2  
 Vlag van Griekenland John Michael 4
 Vlag van Australië Kyle Anderson 0  
 Vlag van Wales Mark Webster 4
 Vlag van Noorwegen Robert Wagner 0
 Vlag van Engeland Martin Adams 4  
 Vlag van Nederland Joey ten Berge 1  
   Vlag van Engeland Martin Adams 3  
   Vlag van Noorwegen Robert Wagner 4  
 Vlag van Noorwegen Robert Wagner 4
 Vlag van Duitsland Michael Rosenauer 2  
   Vlag van Noorwegen Robert Wagner 4  
   Vlag van Ierland Connie Finnan 3  
 Vlag van Denemarken Preben Krabben 2  
 Vlag van Ierland Connie Finnan 4  
   Vlag van Ierland Connie Finnan 4
   Vlag van Wales Robert Hughes 1  
 Vlag van Zuid-Afrika Christo Meiring 2
 Vlag van Wales Robert Hughes 4  
   Vlag van Noorwegen Robert Wagner 4
   Vlag van België Geert De Vos 1  
 Vlag van Zweden Markus Korhonen 1  
 Vlag van Noorwegen Rohit David 4  
   Vlag van Noorwegen Rohit David 3
   Vlag van Schotland Paul Hanvidge 4  
 Vlag van Letland Zanis Buklovskis 1
 Vlag van Schotland Paul Hanvidge 4  
   Vlag van Schotland Paul Hanvidge 2
   Vlag van België Geert De Vos 4  
 Vlag van Wales Wayne Warren 4  
 Vlag van Australië Tony David 2  
   Vlag van Wales Wayne Warren 0
   Vlag van België Geert De Vos 4  
 Vlag van Hongarije Romeo Gyalai 2
 Vlag van België Geert De Vos 4  

Vrouwen individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale tot finale[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale (best of 7 legs) halve finale (best of 7) finale (best of 7)
                     
                   
         
 Vlag van Zweden Maud Jansson  3
 
 Vlag van Wales Julie Gore  4  
 Vlag van Wales Julie Gore  4
 
   Vlag van Japan Yukari Nishikawa  1  
 Vlag van Japan Yukari Nishikawa  4
 
 Vlag van Verenigde Staten Stacy Bromberg  3  
 Vlag van Wales Julie Gore  2
 
   Vlag van Wales Jan Robbins  4
 Vlag van Zuid-Afrika Crystal Spannenberg  3
 
 Vlag van Schotland Frances Lawson  4  
 Vlag van Schotland Frances Lawson  3
 
   Vlag van Wales Jan Robbins  4  
 Vlag van Wales Jan Robbins  4
 Vlag van Duitsland Bianka Strauch  2  

Koppels[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale
Robbe / Ten Berge Vlag van Nederland Nederland 4–2 Vlag van Duitsland Duitsland Kröckel / Rosenauer
Adams / Walton Vlag van Engeland Engeland 4–0 Vlag van Maleisië Maleisië Subramanium / Ghani
Laursen / Andersen Vlag van Denemarken Denemarken 2–4 Vlag van Wales Wales Phillips / Warren
Kantele / Niskala Vlag van Finland Finland 4–0 Vlag van Australië Australië Brown / Anderson
Halve finale
Robbe / Ten Berge Vlag van Nederland Nederland 4–2 Vlag van Engeland Engeland Adams / Walton
Phillips / Warren Vlag van Wales Wales 2–4 Vlag van Finland Finland Kantele / Niskala
Finale
Robbe / Ten Berge Vlag van Nederland Nederland 4–2 Vlag van Finland Finland Kantele / Niskala

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

Koppels[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finale
Dobromyslova / Armstrong Vlag van Rusland Rusland 4–0 Vlag van Nederland Nederland Hoenselaar / Molema
Ekberg / Jansson Vlag van Zweden Zweden 4–0 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Bromberg / Popp
Finale
Dobromyslova / Armstrong Vlag van Rusland Rusland 4–2 Vlag van Zweden Zweden Ekberg / Jansson

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Jongens (singles)[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finale
Patrick Meaney Vlag van Ierland Ierland 1–3 Vlag van Nederland Nederland Maarten Pape
Ricky Evans Vlag van Engeland Engeland 2–3 Vlag van Hongarije Hongarije Tibor Tax
Finale
Maarten Pape Vlag van Nederland Nederland 1–3 Vlag van Hongarije Hongarije Tibor Tax

Meisjes (singles)[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finale
Thea Kaaijk Vlag van Nederland Nederland 0–3 Vlag van Engeland Engeland Harriet Wolton
Linda Odén Vlag van Zweden Zweden 3–1 Vlag van Schotland Schotland Lorraine Hyde
Finale
Harriet Wolton Vlag van Engeland Engeland 0–3 Vlag van Zweden Zweden Linda Odén

Koppels[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finale
Pape / Kaaijk Vlag van Nederland Nederland 3–2 Vlag van Engeland Engeland Evans / Wolton
Harju / Koskivirta Vlag van Finland Finland 0–3 Vlag van Australië Australië Clegg / Peters
Finale
Pape / Kaaijk Vlag van Nederland Nederland 3–0 Vlag van Australië Australië Clegg / Peters

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=WDF_World_Cup_2007&oldid=67257711"