Naar inhoud springen

Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1981

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen is een evenement dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie.

Het WK toernooi van 1981 vond plaats in Hartford (Connecticut), Verenigde Staten. Het was de eerste keer dat de Wereldkampioenschappen Kunstschaatsen hier plaatsvonden. Hartford was de derde Amerikaanse gaststad na New York (1930) en Colorado Springs (1957, 1959, 1965, 1969 en 1975) waar het WK Kunstschaatsen plaatsvond.

Voor de mannen was het de 71e editie, voor de vrouwen de 61e editie, voor de paren de 59e editie, en voor de ijsdansers de 29e editie.

De Duitse en Oostenrijkse schaatsbond, verenigd in de "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", organiseerden zowel het eerste EK Schaatsen voor mannen als het eerste EK Kunstrijden voor mannen in 1891 in Hamburg, Duitsland, nog voor het ISU in 1892 werd opgericht. De internationale schaatsbond nam in 1892 de organisatie van het EK Kunstrijden over. In 1895 werd besloten voortaan de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen te organiseren en kwam het EK te vervallen. In 1896 vond de eerste editie voor de mannen plaats. Vanaf 1898 vond toch weer een herstart plaats van het EK Kunstrijden.

In 1906, tien jaar na het eerste WK voor de mannen, werd het eerste WK voor de vrouwen georganiseerd en twee jaar later, in 1908, vond het eerste WK voor de paren plaats. In 1952 werd de vierde discipline, het WK voor de ijsdansers, eraan toegevoegd.

Er werden geen kampioenschappen gehouden tijdens en direct na de Eerste Wereldoorlog (1915-1921) en tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog (1940-1946) en in 1961 vanwege de Sabena vlucht 548 vliegtuigramp op 15 februari op Zaventem waarbij alle passagiers, waaronder de voltallige Amerikaanse delegatie voor het WK kunstrijden op weg naar Praag, om het leven kwamen.

Er namen deelnemers uit een recordaantal van 25 landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 84 startplaatsen in.

België werd voor het eerst nadat Christine van der Putte in 1964 bij de vrouwen deelnam weer vertegenwoordigd bij het vrouwentoernooi, Editha Dotson was de vijfde Belgische die in het vrouwentoernooi uitkwam na Yvonne de Ligne (1929, 1931, 1932, 1933, 1936), Liliane de Becker (1952), Nicole Vanderberghe (1952) en Van der Putte. Bij het ijsdansen waren Karen Mankovich en Douglas Mankovich het eerste ijsdanspaar dat voor België op het WK Kunstschaatsen uitkwam.

Voor Nederland kwam Rudina Pasveer voor de tweede keer bij de vrouwen uit. Marianne van Bommel en Wayne Deweyert waren het vierde paar dat voor Nederland uitkwam bij het ijsdansen.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)

Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie (9)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (9)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (7)
Vlag van Canada Canada (6)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland (6)
Vlag van Japan Japan (5)
Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR (5)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (5)
Vlag van China China (3)
Vlag van Australië Australië (2)
Vlag van België België (2)
Vlag van Denemarken Denemarken (2)
Vlag van Finland Finland (2)

Vlag van Frankrijk Frankrijk (2)
Vlag van Hongarije Hongarije (2)
Vlag van Italië Italië (2)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië (2)
Vlag van Nederland Nederland (2)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije (2)

Vlag van Zweden Zweden (2)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (2)
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland (1)
Vlag van Polen Polen (1)
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Spanje (1)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (1)

Medailleverdeling

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen stond een geheel nieuw trio op het erepodium, dit was behalve het eerste kampioenschap in 1896 en het eerste toernooi na de Tweede Wereldoorlog in 1947 na zeven jaar onderbreking, het tweede toernooi waarop dit plaatsvond, in 1966 vond dit voor de eerste keer plaats.

Ook bij de vrouwen stond een geheel nieuw trio op het erepodium, dit was behalve het eerste kampioenschap in 1906 en het eerste toernooi na de Eerste Wereldoorlog in 1922 na zeven jaar onderbreking, het vierde toernooi waarop dit plaatsvond, in 1949, 1953 en 1977 vond dit eerder plaats. Denise Biellmann werd de eerste Zwitserse wereldkampioene bij de vrouwen, het was de tweede wereldtitel bij het kunstschaatsen voor Zwitserland, voor haar wist alleen Hans Gerschwiler, in 1947 bij de mannen, de wereldtitel te veroveren.

Bij het paarrijden veroverden Irina Vorobieva / Igor Lisovski de wereldtitel, voor Vorobieva was het haar derde medaille, in 1976 werd ze derde en in 1977 tweede met haar toenmalige partner Alexandr Vlasov. De nummers drie van 1979, Baess / Thierbach, veroverden dit jaar de tweede plaats. Christina Riegel / Andreas Nischwitz op de derde plaats stonden voor de eerste keer op het erepodium.

Bij het ijsdansen stonden veroverde het Britse paar Jayne Torvill / Christopher Dean de wereldtitel. Het paar Irina Moiseeva / Andrei Minenkov veroverden hun zevende medaille, in 1975, 1977 werden ze wereldkampioen, in 1976, 1978 en dit jaar tweede en in 1979, 1980 derde. Natalja Bestemjanova / Andrej Boekin op de derde plaats stonden voor de eerste keer op het erepodium.

Discipline Goud
Goud
Zilver
Zilver
Brons
Brons
Mannen Vlag van Verenigde Staten Scott Hamilton Vlag van Verenigde Staten David Santee Vlag van Sovjet-Unie Igor Bobrin
Vrouwen Vlag van Zwitserland Denise Biellmann Vlag van Verenigde Staten Elaine Zayak Vlag van Oostenrijk Claudia Kristofics-Binder
Paren Vlag van Sovjet-Unie Irina Vorobieva / Igor Lisovski Vlag van Duitse Democratische Republiek Sabine Baess / Tassilo Thierbach Vlag van Duitsland Christina Riegel / Andreas Nischwitz
IJsdansen Vlag van Verenigd Koninkrijk Jayne Torvill / Christopher Dean Vlag van Sovjet-Unie Irina Moiseeva / Andrei Minenkov Vlag van Sovjet-Unie Natalja Bestemjanova / Andrej Boekin

Mannen / Vrouwen

[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden 21 mannen uit zestien landen mee. Voor David Santee was het de zesde deelname. Voor het trio Bobrin, Pockar en Oberg was het de vijfde keer dat ze deelnamen. Igarashi en Simond namen voor de vierde keer deel. Voor Hamilton en Sabovcik was het de derde deelname. Voor vier mannen, Schramm, Filipowski, Howarth en Begovic, was het hun tweede deelname bij het mannentoernooi. Ook Robert Wagenhoffer nam voor de tweede keer deel aan het WK, in 1979 nam hij deel bij de paren met Vicki Heasley en voor Takashi Mura was het ook zijn tweede deelname, in 1980 nam hij met Yukiko Okabe deel bij de paren. Zeven mannen maakten hun WK debuut.

Mannen
# naam land
Goud Scott Hamilton Vlag van Verenigde Staten
Zilver David Santee Vlag van Verenigde Staten
Brons Igor Bobrin Vlag van Sovjet-Unie
4 Fumio Igarashi Vlag van Japan
5 Jean-Christophe Simond Vlag van Frankrijk
6 Brian Orser Vlag van Canada
7 Norbert Schramm Vlag van Duitsland
8 Brian Pockar Vlag van Canada
9 Vladimir Kotin Vlag van Sovjet-Unie
10 Robert Wagenhoffer Vlag van Verenigde Staten
11 Grzegorz Filipowski Vlag van Polen
12 Jozef Sabovcik Vlag van Tsjechië
13 Falko Kirsten Vlag van Duitse Democratische Republiek
14 Thomas Oberg Vlag van Zweden
15 Takashi Mura Vlag van Japan
16 Bruno Watschinger Vlag van Oostenrijk
17 Christopher Howarth Vlag van Verenigd Koninkrijk
18 Michael Pasfield Vlag van Australië
19 Todd Sand Vlag van Denemarken
20 Zhaoxiao Xu Vlag van China
- Miljan Begovic Vlag van Joegoslavië (1943-1992) t.z.t.

Er deden 31 vrouwen, waaronder veertien debutanten, uit 20 landen mee. Denise Biellmann en Claudia Kristofics-Binder namen voor de zesde keer deel. Kristiina Wegelius en Karin Riediger namen voor de vierde keer deel. Drie vrouwen (Cottrill, Dubravcic en Kobayashi) namen voor de derde maal deel. Voor tien vrouwen was het de tweede deelname aan het WK.

Vrouwen
# naam land
Goud Denise Biellmann Vlag van Zwitserland
Zilver Elaine Zayak Vlag van Verenigde Staten
Brons Claudia Kristofics-Binder Vlag van Oostenrijk
4 Deborah Cottrill Vlag van Verenigd Koninkrijk
5 Katarina Witt Vlag van Duitse Democratische Republiek
6 Kristiina Wegelius Vlag van Finland
7 Priscilla Hill Vlag van Verenigde Staten
8 Carola Paul Vlag van Duitse Democratische Republiek
9 Karin Riediger Vlag van Duitsland
10 Tracey Wainman Vlag van Canada
11 Sanda Dubravcic Vlag van Joegoslavië (1943-1992)
12 Kira Ivanova Vlag van Sovjet-Unie
13 Manuela Ruben Vlag van Duitsland
14 Anne-Sophie de Kristoffy Vlag van Frankrijk
15 Karen Wood Vlag van Verenigd Koninkrijk
16 Andrea Rohm Vlag van Oostenrijk
17 Reiko Kobayashi Vlag van Japan
18 Catarina Lindgren Vlag van Zweden
19 Corinne Wyrsch Vlag van Polen
20 Sonja Stanek Vlag van Oostenrijk
21 Masako Kato Vlag van Japan
22 Editha Dotson Vlag van België
23 Paivi Nieminen Vlag van Finland
24 Vicki Holland Vlag van Australië
25 Rudina Pasveer Vlag van Nederland
26 Lisa Coppola Vlag van Italië
27 Hanne Gamborg Vlag van Denemarken
28 Lim Hye-kyung Vlag van Zuid-Korea
29 Rosario Esteban Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)
30 Denyse Adam Vlag van Nieuw-Zeeland
31 Bao Zhenghua Vlag van China

Paren / IJsdansen

[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden elf paren uit zeven landen mee. Irina Vorobieva nam voor de zesde keer aan het WK deel (4x met Alexandr Vlasov, 2x met Igor Lisovski. Cherkasova / Shakhrai nam voor de vijfde keer deel. Ook Andreas Nischwitz nam voor de vijfde keer deel (2x met Susanne Scheibe en 3x met Christina Riegel). Baess / Thierbach nam voor de vierde keer deel. Underhill / Martini nam voor de derde keer deel. Vier paren, Carruthers /Carruthers, Pershina / Akbarov, Garland / Daw en Bo Luan / Bin Yao, namen voor de tweede keer deel. Ook Knut Schubert (in 1974 met Katja Schubert en dit jaar met Birgit Lorenz) en William Fauver (in 1976 met Alice Cook en dit jaar met Lea Ann Miller) namen voor de tweede keer deel.

Paren
# naam land
Goud Irina Vorobieva
Igor Lisovski
Vlag van Sovjet-Unie
Zilver Sabine Baess
Tassilo Thierbach
Vlag van Duitse Democratische Republiek
Brons Christina Riegel
Andreas Nischwitz
Vlag van Duitsland
4 Marina Cherkasova
Sergei Shakhrai
Vlag van Sovjet-Unie
5 Caitlin Carruthers
Peter Carruthers
Vlag van Verenigde Staten
6 Veronika Pershina
Marat Akbarov
Vlag van Sovjet-Unie
7 Barbara Underhill
Paul Martini
Vlag van Canada
8 Susan Garland
Robert Daw
Vlag van Verenigd Koninkrijk
9 Birgit Lorenz
Knut Schubert
Vlag van Duitse Democratische Republiek
10 Lea Ann Miller
William Fauver
Vlag van Verenigde Staten
11 Bo Luan
Bin Yao
Vlag van China

Er deed een recordaantal van 21 paren uit dertien landen mee. Het paar Irina Moiseeva / Andrei Minenkov nam voor de negende keer deel. Voor Jayne Torvill / Christopher Dean was het hun vierde deelname. De paren Fox / Dalley, Barber / Slater en Remport / Nagy namen voor de derde keer deel. Zes paren namen voor de tweede keer deel en tien paren maakten hun WK debuut.

IJsdansen
# naam land
Goud Jayne Torvill
Christopher Dean
Vlag van Verenigd Koninkrijk
Zilver Irina Moiseeva
Andrei Minenkov
Vlag van Sovjet-Unie
Brons Natalja Bestemjanova
Andrej Boekin
Vlag van Sovjet-Unie
4 Judy Blumberg
Michael Seibert
Vlag van Verenigde Staten
5 Olga Volozhinskaya
Alexandr Svinin
Vlag van Sovjet-Unie
6 Carol Fox
Richard Dalley
Vlag van Verenigde Staten
7 Karen Barber
Nicholas Slater
Vlag van Verenigd Koninkrijk
8 Nathalie Herve
Pierre Bechu
Vlag van Frankrijk
9 Jana Berankova
Jan Bartak
Vlag van Tsjechië
10 Birgit Goller
Peter Klisch
Vlag van Duitsland
11 Wendy Sessions
Stephen Williams
Vlag van Verenigd Koninkrijk
12 Kelly Johnson
Kris Barber
Vlag van Canada
13 Marie McNeil
Robert McCall
Vlag van Canada
14 Judit Peterfy
Csaba Balint
Vlag van Hongarije
15 Elisabetta Parisi
Robert Pelizzola
Vlag van Italië
16 Noriko Sato
Tadayuki Takahashi
Vlag van Japan
17 Gabriella Remport
Sandor Nagy
Vlag van Hongarije
18 Maria Kniffer
Manfred Hubler
Vlag van Oostenrijk
19 Karen Mankovich
Douglas Mankovich
Vlag van België
20 Marianne van Bommel
Wayne Deweyert
Vlag van Nederland
21 Petra Born
Rainer Schonborn
Vlag van Duitsland