Wereldkampioenschappen wielrennen 2014 - Individuele tijdrit mannen beloften

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Spanje Wereldkampioenschappen wielrennen 2014-Individuele tijdrit mannen beloften
19e editie
Datum 22 september 2014
Startplaats Ponferrada
Finishplaats Ponferrada
Totale afstand 36,1 kilometer
Gem. snelheid 49,502 km/u
Deelnemers 63
Eindklassementen
Eerste Vlag van Australië Campbell Flakemore
Tweede Vlag van Ierland Ryan Mullen
Derde Vlag van Zwitserland Stefan Küng
Navigatie
Florence 2013     Richmond 2015
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
WK wielrennen 2014
Ploegentijdrit elitemannenvrouwen
Individuele tijdrit elitemannenvrouwen
Individuele tijdrit beloftenmannen
Individuele tijdrit juniorenmannenvrouwen
Wegrit elitemannenvrouwen
Wegrit beloftenmannen
Wegrit juniorenmannenvrouwen

De 19e editie van de individuele tijdrit voor mannen beloften op de wereldkampioenschappen wielrennen werd gehouden op 22 september 2014. In 2013 won de Australiër Damien Howson. Deze editie werd gewonnen door zijn landgenoot Campbell Flakemore, die de Ier Ryan Mullen met 48 honderdsten versloeg.

Belgen en Nederlanders[bewerken | brontekst bewerken]

Namens België namen twee renners deel aan de tijdrit; Frederik Frison werd negende, Ruben Pols 31e. De enige Nederlander die aan de start stond was Steven Lammertink. Hij eindigde met de veertiende tijd.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste serieuze streeftijd werd in het kletsnatte Ponferrada gevestigd door Louis Meintjes. De 22-jarige Zuid-Afrikaan van MTN-Qhubeka zette een tijd neer van: 44'38"30. De stortregen op het technische parcours in Spanje leidde ook tot ongelukken. Onder andere Miguel Ángel López raakte ongelukkig ten val. De Colombiaanse winnaar van de Ronde van de Toekomst was daardoor kansloos voor een topnotering.

Stefan Küng wist de hoge verwachtingen niet in te lossen. De Zwitserse topfavoriet, die als laatste het startpodium verliet, moest bij de tussenpunten een twintigtal seconden toeleggen op tijd van de op dat moment snelste renner, de Ier Ryan Mullen. De pas 20-jarige renner van An Post-Chainreaction leek over de beste papieren te beschikken voor de regenboogtrui. Zijn concurrenten kwamen bij beide tussentijdse metingen niet in de buurt van zijn tijd.

Dat doseren de sleutel tot succes kan zijn bewees Campbell Flakemore. De Australiër gaf bij de tussenpunten twintig seconden toe op Mullen. Maar op de klim, in de tweede helft van het parcours, wist de 22-jarige renner zijn achterstand nagenoeg in te lopen. Met nog een kleine achterstand draaide hij de finishlaan in. Zijn ultieme jump op de finishlijn zorgde ervoor dat hij een jaar lang met de regenboogtrui mag fietsen.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Individuele tijdrit mannen beloften
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Australië Campbell Flakemore 43'49"
Zilver Vlag van Ierland Ryan Mullen z.t.
Brons Vlag van Zwitserland Stefan Küng +9"
4 Vlag van Portugal Rafael Reis +19"
5 Vlag van Duitsland Maximilian Schachmann +37"
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Dibben +38"
7 Vlag van Noorwegen Andreas Vangstad +44"
8 Vlag van Zuid-Afrika Louis Meintjes +48"
9 Vlag van België Frederik Frison +1'07"
10 Vlag van Nieuw-Zeeland James Oram +1'09"
11 Vlag van Oostenrijk Lukas Pöstlberger +1'25"
12 Vlag van Duitsland Nils Politt +1'27"
13 Vlag van Rusland Viktor Manakov +1'28"
14 Vlag van Nederland Steven Lammertink +1'38"
15 Vlag van Zwitserland Théry Schir +1'44"
16 Vlag van Denemarken Søren Kragh Andersen z.t.
17 Vlag van Luxemburg Alex Kirsch +1'45"
18 Vlag van Spanje Juan Camacho +1'46"
19 Vlag van Italië Davide Martinelli +1'55"
20 Vlag van Rusland Aleksandr Evtoesjenko z.t.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

De UCI keerde prijzengeld uit aan de top-3. Het te verdelen prijzengeld bedroeg €5.367,-.[1]

Positie 1e 2e 3e Totaal
Bedrag[1] €3.067,- €1.533,- €767,- €5.367,-