Wibra

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wibra Supermarkt B.V.
Logo
Motto of slagzin Dat doe je goed.
Oprichting 1957
Oprichter(s) Johannes Ignatius Wierdsma
Sleutelfiguren Bas Duijsens (CEO)
Hoofdkantoor Epe
Werknemers > 2000 (2024)
Producten Huishoud, wonen, vrije tijd, verzorging, baby, kantoor, dier, kleding
Sector detailhandel
Website www.wibra.nl
Portaal  Portaalicoon   Economie

Wibra (afkorting voor Wierdsma & Braam) is een Nederlandse keten van 290 kledingwinkels (2014) in Nederland en België in het discount-segment. Er worden textiel, schoonmaakartikelen, schrijfgerei, snoepgoed, speelgoed en cosmetica verkocht.

Het was tot februari 2022 een familiebedrijf.[1]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Wibra werd in 1957 opgericht, toen Johannes Ignatius (Jo) Wierdsma (1921-1997) het winkeltje in Epe overnam van zijn schoonouders, de van oorsprong uit Deventer afkomstige familie Braam. Wierdsma opende met Wibra de eerste textielsupermarkt in Nederland. Het werd een eenvoudig ingerichte winkel die de onderkant van de markt ging bedienen.

In de zestiger jaren van de twintigste eeuw groeide Wibra uit tot een keten van elf winkels. Het bedrijf sloot zich in de jaren erna aan bij de "club van negen". Die club bestond uit vergelijkbare ondernemers, waaronder Scholten, Ter Stal en Zeeman. Deze bedrijven verdeelden de markt, zodat ze elkaar qua concurrentie niet in de weg zaten. Die opdeling verdween toen Wibra en Zeeman een aantal van de andere ondernemingen opkochten.

Naast textiel en kleding verkocht Wibra al snel ook andere artikelen. Het aandeel "allerlei" groeide in de loop der jaren flink. Aanvankelijk was dit bijverkoop, maar later werd het aandeel "allerlei" net zo groot als textiel en kleding.

Wierdsma schreef in 1991 het boekje "Een leven lang wikken en wegen", over de winkelketen Wibra en zijn werkzaamheden. Hij overleed op 28 januari 1997. Zijn zoons Arnoud, René en Ronald kozen voor een omslag en professionaliseerden de winkelketen.[2] Arnoud en René Wierdsma hebben inmiddels het bedrijf verlaten.

Inkoop[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2013 meldde minister Lilianne Ploumen dat de textielverkopers Wibra, CoolCat en Prénatal het verdrag om rechtvaardige salarissen te betalen aan textielarbeiders in Bangladesh nog niet hadden ondertekend. Volgens deze bedrijven zouden er veel onduidelijkheden in de overeenkomst staan. Het initiatief voor dit verdrag was genomen naar aanleiding van de instorting van het Rana Plaza in Dhaka.[3] In februari 2014 heeft Wibra, nadat de meeste onduidelijkheden waren weggenomen, het verdrag alsnog ondertekend.[4]