Wijnand Nuijen

	Wijnand Nuijen
	Wijnand Nuijen - Rivierlandschap met ruïne - WGA16613
	Persoonsgegevens
Volledige naam	Wijnand Jan Josephus Nuijen
Geboren	4 maart 1813, Den Haag
Overleden	2 juni 1839, Den Haag
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	schilder en etser
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Wijnand Jan Josephus Nuijen (4 maart 1813 – 2 juni 1839) was een Nederlandse schilder en etser, die zich specialiseerde in landschappen. Hij werd sterk beïnvloed door de Franse Romantici.

Biografie[bewerken]

Wijnand Nuijen werd geboren in Den Haag. Zijn vader was bakker, maar zag het talent van zijn zoon. Op 12-jarige leeftijd ging hij in de leer bij Andreas Schelfhout, een plaatsgenoot. Van 1825 tot 1829 studeerde hij aan de Haagse Tekenacademie, bij Bartholomeus Johannes van Hove. In zijn korte leven werd Nuijen een vruchtbare schilder van landschappen en zeegezichten. Hij bracht veel tijd door in Normandië en aan de Noord Franse kust. Hier raakte hij in de ban van andere schilders die in Frankrijk werkten, zoals Richard Parkes Bonington (1802-1828) en Eugene Isabey (1803-1886), die beiden pittoreske dorpjes, Normandische havens en zeegezichten schilderden. Nuijen bewonderde hun spontaneïteit en nam die ook over. Zijn bijzondere belangstelling voor ruïnes is typisch Romantisch en zijn gebruik van kleur en textuur doet denken aan de aquarellen van Turner.

De sociëteit Felix Meritis in Amsterdam reikte hem in 1829 een eremedaille uit voor zijn aquarel van een boslandschap. Ter voltooiing van zijn leertijd reisde hij naar België, Frankrijk en Duitsland, soms samen met zijn schildersvriend Antonie Waldorp (1803-1886). Nuijen werd lid van de Koninklijke Academie in Amsterdam in 1836. Net voor zijn dood trouwde hij met de dochter van Schelfhout, zijn voormalige leraar. Nuijen stierf in Den Haag op 2 juni 1839.

Nuijen was een uitzondering onder de Nederlandse schilders van zijn tijd. Zijn kunstmatigheid en vrije stijl contrasteerden sterk met de bijna fotografische afbeeldingen die toen de norm waren, Koning Willem II bewonderde Nuijens werk zeer en toen hij het “Scheepswrak” in 1843 kocht bezat hij al vijf ander schilderijen van Nuijen.