Willem Frederik van Rappard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Willem Frederik ridder van Rappard

Willem Frederik ridder van Rappard (Amsterdam, 4 januari 1846 - Den Haag, 22 mei 1913) was een Nederlands luitenant-generaal der artillerie en minister van Oorlog.

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Van Rappard volgde de Koninklijke Militaire Academie en werd in 1866 benoemd tot tweede luitenant en aangewezen als leraar in de artillerie-regimenten. In 1872 werd hij tot eerste luitenant benoemd en op 1 september 1872 overgeplaatst bij het eerste regiment vesting-artillerie. In 1900 werd hij benoemd tot kolonel en commandant van het tweede regiment vesting-artillerie. De hoogste rang die Van Rappard in het leger bereikte was die van luitenant-generaal. Hij was vanaf 1900 lange tijd werkzaam bij de generale staf.

Minister van oorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Net als zijn voorganger Hendrik Pieter Staal, wist ridder van Rappard de Eerste- en Tweede Kamer niet te overtuigen over de wijziging van het 'blijvende gedeelte' van het leger. Het verwerpen van de begroting zorgde ervoor dat het kabinet-De Meester aftrad.

Bron[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1903. Gedenkboek KMA. P.B. Nieuwenhuis. Breda.
Voorganger:
Hendrik Pieter Staal
Minister van Oorlog
1907–1908
Opvolger:
Frederik Henri Alexander Sabron