Willem Maurits de Brauw (1914-1943)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Willem Maurits de Brauw
Geboren 17 maart 1914, Domburg
Overleden 19 december 1943, Bonn
Land Nederland
Groep Oranjewacht

Willem Maurits de Brauw (Domburg, 17 maart[1] 1914 - Bonn, 19 december[2] 1943) was een Nederlands verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Familie[bewerken | brontekst bewerken]

Jhr. mr. M.W. de Brauw was lid van de familie De Brauw en een zoon van jhr. Henri de Brauw (1879-1941), assuradeur en bibliofiel, en Marragritha Henriette Rijk (1890-1939) en had nog drie zussen. Hij was een kleinzoon van jhr. mr. Willem Maurits de Brauw (1838-1898), minister.[3]

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Maurits de Brauw had voor de oorlog op het Gymnasium Haganum gezeten en in Leiden rechten gestudeerd.[4] Hij was reserve 1ste luitenant veldartillerie en algemeen secretaris van het Nationale Jongeren Verbond.[5][6][7]

Toen de oorlog uitbrak, was hij secretaris van de directie van de Nederlandsche Spaarkas.[8] Hij zat bij de landelijke verzetsgroep Oranjewacht en werd op 13 december 1940 in Amsterdam gearresteerd.[5] Hij werd veroordeeld tot vier jaar tuchthuis. Vanuit Utrecht werd hij op 28 november 1942 overgebracht naar Rheinbach. Hij kreeg TBC en overleed in het St Petrus Krankenhaus in Bonn.[6][7]

In de Scheveningse wijk Duttendel is een straat (Maurits de Brauwweg) naar hem vernoemd.[9] In de Utrechtse wijk Transwijk is een straat (De Brauwlaan) naar hem vernoemd.

Maurits de Brauw ligt begraven op de Gemeentelijke Begraafplaats Rusthof te Amersfoort (Vak/rij/nummer 12 99).[10][6][7]