Wim Beltman
| Willem Beltman | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Willem Beltman | |||
| Bijnaam | De IJzervreter | |||
| Geboortedatum | 17 augustus 1916 | |||
| Overlijdensdatum | 31 maart 1998 | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Functie | Scheidsrechter | |||
| Aangesloten bij | KNVB | |||
| Jaren actief | ca. 1946-1961 | |||
| ||||
Willem (Wim) Beltman (17 augustus 1916 – 31 maart 1998) was een Nederlands voetbalscheidsrechter en voetbalbestuurder.
Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Beltman was eind jaren 1930 kortstondig als voetballer actief bij Go Ahead en SBV Vitesse.[1] Hij was beroepsmilitair en vocht in de Tweede Wereldoorlog in de slag om de Grebbeberg. Hij bleef na de oorlog werkzaam in het leger en zou uiteindelijk opklimmen tot de rang van kapitein. Tevens werd hij scheidsrechter. Hij floot al snel op het hoogste Nederlandse niveau (destijds de Eerste klasse en vanaf 1956 de Eredivisie). In 1961 stopte hij met zijn scheidsrechtersloopbaan en werd hij manager voetbalzaken bij Go Ahead in Deventer. Hij beëindigde tevens zijn loopbaan in het leger en kreeg hierbij eervol ontslag. Discipline was, mede gezien zijn militaire achtergrond, zijn voornaamste handelsmerk en hij verkreeg de bijnaam "De IJzervreter". Beltman hield bij Go Ahead in korte tijd een grote schoonmaak, door vrijwel de gehele staf en spelersgroep te vervangen. Hij stelde teamarts Rein Strikwerda aan en was de oprichter van het jeugdinternaat van Go Ahead. In 1962 contracteerde Beltman de latere bondscoach František Fadrhonc en brak er een periode van sportieve successen aan.[2] In 1963 promoveerde Go Ahead naar de Eredivisie en vanaf seizoen 1965/1966 eindigde de ploeg vier achtereenvolgende jaren bij de eerste vijf.
Inmiddels was Beltman al niet meer werkzaam bij Go Ahead. In februari 1965 werd hij ontslagen. Er speelde op dat moment een rechtszaak tegen Beltman, waarbij hij door Sportclub Enschede was aangeklaagd wegens het opjutten van zijn spelers wat zou hebben geleid tot een ernstige blessure van Piet Lagarde in een wedstrijd in 1964.[3] Beltman was later werkzaam bij SC Gooiland, SBV Vitesse, FC Groningen en de amateurclub Koninklijke UD. In 1989 keerde de op dat moment 73-jarige Beltman als manager en jeugdbegeleider kortstondig terug bij Go Ahead Eagles.[4] Hij zou samen gaan werken met trainer Fritz Korbach. Na een geruchtmakend interview met Voetbal International, waarin hij het jeugdinternaat van de club als "hoerenkast" bestempelde en aangaf de volledige eindverantwoordelijkheid over de trainingsstaf te willen hebben, kon hij enkele weken later weer vertrekken.[5]
Willem Beltman overleed in 1998 op 81-jarige leeftijd na een langdurige ziekte en verblijf in een verpleeghuis.[6]
Interlands[bewerken | brontekst bewerken]
| Datum | Plaats | Wedstrijd | Uitslag | Competitie | 
|
|
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11 november 1958 | Jambes, België | .svg){kind=small} België – Luxemburg  |
3 – 2 | Vriendschappelijk | 0 | 0 | 0 |
Bijgewerkt t/m 22 juli 2013[7]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|